info-steel-19

paviljoen_pavillon chocolaterie côte d’or _côte d’or Een bitterzoet staaltje Net zoals dat van Chocolaterie Jacques, was ook het paviljoen van Côte d’Or een stalen pareltje. Een solide stalen structuur torste het schuine dak en de gevels. De voorgevel was vrij sober, met grote glaspartijen, terwijl driehoekige gevelornamenten in geel, rood en blauw de achtergevel, opgebouwd uit lichtblauwe panelen, opsmukten. De trap, versierd met spiegels in de stalen trapleuning, vervolledigde de rustige uitstraling van het gebouw. Na Expo 58 kreeg het paviljoen een tweede leven als wegrestaurant langs de autosnelweg A12 te Willebroek. Het stalen gebouw werd volledig gede- monteerd en ter plaatse heropgebouwd. Nadien onderging het paviljoen een derde me- tamorfose, en werd het getransformeerd tot een hippe dancing, de Carré. Door allerlei kitcherige Las Vegas-ornamenten die aan de gevels zijn toegevoegd, is het paviljoen haast onherkenbaar geworden. Enkel de zijgevel verwijst nog naar zijn zoete verleden. De stalen structuur staat er 50 jaar na datum nog steeds en kan nog generaties mee, de uitstraling van de chocoladetempel is echter bitter gewor- den… 65 Ch. Verhelle (BE) Architect_Architecte Molitor frères (BE) Studiebureau_Bureau d’études Ets. Herremans (BE) Staalbouwer_Constructeur métallique Mommens fils & C° (BE) Algemene aannemer_Entrepreneur général Tekst_Texte: Maaike van der Tempel Un exemple doux-amer Tout comme celui de la Chocolaterie Jacques, le pavillon Côte d’Or était une petite merveille en acier. Une solide structure métallique soutenait la toiture oblique et les façades. La façade avant était relati- vement sobre, avec de grandes baies vitrées, alors que des ornements triangulaires de couleur jaune, rouge et bleue paraient la façade arrière constituée de panneaux bleu clair. L’escalier, avec sa rampe en acier ornée de miroirs, contribuait à l’impression de calme qui émanait du bâtiment. Après l’Expo 58, le pavillon entama une seconde vie comme restaurant le long de l’autoroute A12, à Willebroek. Le bâtiment en acier fut totalement démonté et reconstruit sur place. Le pavillon connut encore une seconde métamor- phose et devint un dancing branché : le Carré. Avec l’ajout de différents ornements kitsch de style Las Vegas, le bâtiment est rapidement devenu mécon- naissable. Seule la façade latérale rappelle encore son glorieux passé. Cinquante ans après, la structure en acier est tou- jours bien en place et est encore capable de traver- ser plusieurs générations, mais l’aspect de ce temple du chocolat est devenu bien amer… 1958 2008 2008

RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MDY=