Boven op een heuvel in het Leuvense bevindt zich een vreemd perceel. De topografie is enorm. Een jong koppel wenst een eengezinswoning te realiseren. Op het achterste perceel zien ze een lage woning verschijnen, 1 bouwlaag, met zacht hellend stalen dak. Rondom de woning overal groen. De woning zelf is in wezen eenvoudig: kamers die met grote ramen éénzijdig naar de tuin kijken. Tegelijkertijd zijn er 2 lichtkappen in het stalen dak, in de leefruimte hapt deze naar het westenlicht, bij de kinderkamers maakt deze een slaapplateau tussen de bomen.
Het dak glijdt uit in verschillende lagen van hout en staal richting de tuin: de vertaling van de Japanse 'engawa': een overdekte buitenruimte die de transitie van binnen naar buiten vertrapt. Een zone van 2 m is overdekt aan de tuin met de stalen golven van het dak die als een mes vrij zweven. De stalen golfstructuur zorgt ervoor dat het dak zo slank kan uitlopen. Ook binnen in de woning is staal toegepast: drie groene stalen spanten delen de leefruimte op in verschillende functies: keuken, eetruimte, living. Het stalen dak beïnvloedt zo steeds de ruimtebeleving door in te spelen op drempels en overgangen.
