Tekst: <p>Sinds hun bouw op het einde van de XVde eeuw, werden de zolders van de gebouwen van het klooster van de kathedraal van Luik onbenut gelaten. De beslissing in 2004 om deze ruimtes te bestemmen tot schatkamer van de kathedraal, zou het motief worden voor hun restauratie. De synthese van de objectieven van het museografisch project en van de stabiliteitsstudies, mondde uit in een composietvloer van klassiek gewapend beton boven de gewelven en dit over de ganse lengte van de westelijke vleugel (44 m), als een ponton gedragen door een ensemble van onderspannen stalen liggers. Dit systeem dat opvalt door zijn gesofistikeerd ontwerp en verankerd zit in de gootmuren en in de trekbalken van het gebinte, vormt een horizontaal diafragma dat het geheel stabiel houdt en door middel van twee steunelementen verbonden is met de betonnen noodtrap. Deze toren, die een unieke steunbeer vormt, herbergt verder een trap in weervast staal, rustend op één enkele zijboom van 8,30 m hoogte.</p>
Tekst: <p>Het programma bestond uit het creëren van een klein zakencentrum. De gemeente wilde er ook woningen aan toevoegen. De appartementen zijn voorzien van terrassen met roosters. De buitengalerij (aan de binnenkant van het huizenblok) geeft toegang tot de appartementen via een door glas omgeven lift. De noodladders zijn eveneens gemaakt van staal. De structuur van de trap is gerealiseerd in platstaal die de glaspanelen omsluiten. Deze doen dienst als reling. Die van de lift is gerealiseerd in stalen buizen van 8 x 8 cm. <br>
De liftkoker is volledig beglaasd. De glaspanelen worden op hun plaats gehouden door kleine metalen hoekijzers. De lift zelf is één en al glas. Het gebruik van staal liet toe de sectie van de draagelementen tot een minimum te herleiden, een volledige transparantie van de inkomhal te bewaren en hem een deze edele onthaalfunctie te geven. Het gebruikte staal is van het type A30F. Deze werd thermisch gemetalliseerd en bekleed met drie lagen RM-verf (epoxyverf met twee componenten). De roosters van de terrassen werden thermisch verzinkt.</p>
Tekst: <p>Het te verbouwen magazijn was een restant van een grote houtzagerij. De structuur bestond uit een betonnen skelet en massieve gevelmuren. Het nieuwe project is op deze structuur geënt. Voor de gevel houdt dit in: een lichte ‘regenjas’ in de vorm van een cassettegevel in weervast staal en een ‘trui’, zijnde de warmte-isolatie in combinatie met grote glasvliesgevels. Het weervast staal veroudert, verkleurt en leeft als het ware mee met zijn omgeving. Het is een verwijzing aan de vergane industriële zijde van Boechout. Op die manier begint een oud industrieel gebouw aan een tweede leven.<br>
Een integrale aanpak van het gevelgeheel met alle bijhorende detaillering heeft geleid tot een doordacht ophangsysteem. Dit zorgt voor een mooi resultaat met vlakke, op maat gemaakte panelen en aandacht voor aansluitdetails.</p>
Tekst: <p>Samen met de restauratie van het historisch patrimonium, kan de interne reorganisatie en het optimaliseren van de circulatie van de Emile Braunsschool beschouwd worden als één van de belangrijkste uitdagingen van het ontwerp. Voor de herbouw van de verdwenen pandgang werd een constructie van stalen kokerprofielen opgetrokken volgens het ritme van de houten spanten van de overgebleven dakstructuur. Een tweede hulpstructuur voor de bevestiging van het gevelmateriaal, werd aan de hoofdconstructie voorzien, als hedendaagse interpretatie van de traditionele open arcade. Ter hoogte van de bovenliggende verdiepingen werd de gevel aangekleed met een beplating van weervast staal, waarbij het dynamische lijnenspel van de verschillende vlakken aansluit op de waterlijsten van de aanpalende gevels.</p>
Tekst: <p>Dit atrium vormt de centrale verbinding tussen de verschillende functionaliteiten van het Innovation Center. Onder één dak - vroeger de productieruimte - huist nu een polyvalente ruimte, een vergaderzaal, auditorium, archief, burelen en onderzoeksruimte-showroom. Om deze volumes met uiteenlopende functie harmonieus op elkaar aan te sluiten en het open karakter van de voormalige loods te behouden, werd geopteerd voor een maximale inzet van glas op een draagstructuur van staal. Deze laatste bestaat uit een combinatie van kokers en dunwandige koudgewalste stalen profielen. Waar de sterkte maatgevend was, werd gekozen voor een hoge staalkwaliteit teneinde de profielgeometrie beperkt te houden. De glazen wanden, borstweringen en vloerelementen sluiten rechtstreeks aan op het staalskelet.</p>
Tekst: <p>Tijdens het Kunstenfestivaldesarts verscheen op een terrein bij Tour&Taxis een enigmatische constructie: een perfecte cirkel met een doorsnede van 20 m. Het ononderbroken glanzende oppervlak van gegalvaniseerde profielplaten werd schuin afgesneden en bood zo een zicht op de ontoegankelijke binnenzijde. ‘De Muur’ verhuisde later naar verschillende plaatsen en moest daarom aan een aantal criteria voldoen: zo moest hij door zes personen op anderhalve dag opgesteld kunnen worden, in een kleine vrachtwagen passen en niet teveel kosten. De keuze voor profielplaten was dan ook logisch. De platen zijn stijf in één richting. Stijfheid in twee richtingen wordt bereikt door twee platen kruislings te verbinden bij elke overlap, volgens het principe van multiplex. De eerste rij vormt de basis voor de volgende platen, waardoor het stijve vlak continu wordt.</p>
Tekst: <p>Een park in de rand van de stad krijgt een polyvalente zaal (theater en muziek) en ontspanningsruimtes voor de derde leeftijd. De scène en de zaal, met opklapbare zetels, en daarvoor de foyer, vormen het centrale schip van het gebouw. Daarnaast bevinden zich twee vleugels waarin cafetaria, polyvalente zalen, foyer voor de kunstenaars, loges, bergingen en technische lokalen zijn ondergebracht. Verder werden tussen de zaal en de foyer nog enkele administratieve lokalen ondergebracht. De structuur in muren van gewapende betonblokken en voorgespannen betonnen welfsels, is omwikkeld met een 15 cm dikke laag rotswol en een economische mantel in gelakte golfplaat en dat zowel voor het dak als voor de buitenwanden. Het golfprofiel van de staalplaten benadrukt nog het expressief karakter van de krachtige vormen van het gebouw. Het project voorziet ook twee grote luifels die de zijvleugels verlengen en boven de toegangswegen golven.</p>
Tekst: <p>Het doel van het project bestond erin van de lokettenzaal - een onderdeel van wat ooit het oude postchequegebouw in Brussel was - een overdekt marktplein te maken. Deze ontmoetingsplaats huisvest verschillende functies: lees- en infohoek, winkel, brasserie, tentoonstellingsruimte, ruimte voor voordrachten, debatten en culturele evenementen.<br>
Het ontwerp is opgebouwd volgens het principe van één zwevend platform, dat het gevoel van beleving van de verschillende functies versterkt, zonder dat ze opgaan in de bestaande architectuur. Ze nemen er als het ware afstand van. Dit nieuwe paviljoen is samengesteld uit een staalskelet. Door met stalen voeten te werken diende de structuur niet in de betonnen balken verankerd te worden. Het volledige ontwerp is gebaseerd op een licht transparant concept.</p>
Tekst: <p>De heropening in december 2009 van het Weststation voor reizigers geschiedde in het kader van de realisatie van een compleet intermodaal knooppunt. Het programma van de Infrabelhalte omvat in hoofdzaak de realisatie van twee perrons van 270 m lang met een luifel van 50 m. Rekening houdend met het gemak van montage, de grote mogelijkheden tot prefabricatie (met een beperkte uitvoeringstermijn), de soepelheid om zich aan te passen aan de verschillende probleemgevallen die zich in het kader van het GEN konden voordoen, werden de structuren van de luifels en de liftkokers gerealiseerd in een metalen skelet van ruw verzinkt staal, met uitzondering van een aantal gelakte elementen (onder meer kolommen, liftstructuur, verlichtingspalen), waarvan de kleur verwijst naar de donkergrijsgelakte structuren van het gebouw.</p>
Tekst: <p>Vanwege het ontwerp en de milieuvriendelijkheid, besloot men al snel om het dak van het nieuwe kantoorgebouw van Elia in staal uit te voeren. Aan dit stalen dak kon men dan ineens de zwevende tussenverdieping bevestigen.<br>
De hoofdspanten van deze dakconstructie werden uitgevoerd in HEA 900 (2x) en HEA 650 (4x) profielen. Gezien de korte straal en de grootte van deze profielen werd er geopteerd om de bocht uit te voeren in PRS-profielen. Deze werden in het atelier aan de dakliggers gekoppeld. De liggers werden gemonteerd op scharnierende assen en kwamen allemaal samen op 1 centraal punt bovenaan het dak. Bovenop de dakspanten zijn gordingen geplaatst die uitgelijnd werden volgens de vorm van het dak. De constructie werd volledig in het atelier voorgemonteerd, waardoor eventuele fouten konden worden aangepast.</p>
Tekst: <p>Doelstelling van het project was een spectaculaire skywalk te realiseren op een door Unesco beschermd erfgoed, met name de Sint-Romboutstoren. Bij de zoektocht naar de materiaalkeuze waren een aantal criteria van belang: het gebruikte materiaal moest zowel duurzaam als modern zijn, bestand tegen allerlei weersinvloeden maar toch de bezoekers de mogelijkheid bieden te genieten van een spectaculair uitzicht, alsook bescherming te bieden tegen de felle wind op deze grote hoogte. Van de grond af is de skywalk bijna onzichtbaar maar na een klim van 514 trappen worden de bezoekers op 92 m hoogte verrast door prachtig platform bestaande uit staalcomponenten in inox 316 en gelaagd veiligheidsglas. Het project omvat verder een wenteltrap van een twintigtal treden, balustrades en een zwevende vloer met een gewicht van 14 ton.</p>
Tekst: <p>Het reizigerscentrum, dat wachtzalen, een winkelgalerij en de toegang tot de parking omvat, bevindt zich onder de sporen, op hetzelfde niveau als het voetgangersplein voor het station. Een centrale galerij, geritmeerd door betonnen gewelven, verzekert de verbinding met de parkings langs de kant van de heuvels en biedt plaats voor de trappen en liften die uitgeven op de perrons. <br>De vitrines van de boetieks en het onthaalcentrum werden gerealiseerd op basis van roestvast platstaal, in 2 richtingen gebogen om de bolle ruiten te omkaderen (gewicht van een beglazing: 550 kg). De uitdaging: naadloos passen in de zeer bijzondere vorm van de betonnen opening. Door de technieken van buiging, versnijding met laser en soldering te combineren en na de 26 openingen te hebben opgemeten met behulp van een regelbare stalen mal, werd het kader (uit één stuk) ter plekke geïnstalleerd en kon de beglazing geplaatst worden. Een tweede stuk werd erop aangebracht om het vast te zetten. Alles werd uitgevoerd in staal AI SI 304 en mechanisch geborsteld voor de afwerking.</p>
Tekst: <p>Het project bestaat uit de realisatie van 6 staalstructuren voor de panoramische liften die de reizigers van de winkelgalerij naar de perrons en de hoger gelegen loopbruggen moeten brengen. De geheel is uitgevoerd in een lichte buisstructuur van roestvast staal. Ze is opgebouwd uit opeenvolgende ringen die door fijne kolommen met elkaar verbonden zijn. De werken dienden eveneens de uitvoering van het gebogen glas te omvatten. Het gelaagd glas wordt met metalen strips op de ringen vastgeklikt. De technische delen van het kunstwerk worden bekleed met platen van geborsteld inox, korrel 320, waardoor het bovenste deel van de liftkokers een blinkend aspect vertonen. Het esthetisch uitzicht is in harmonie met de rest van het gebouw, en meer in het bijzonder de stalen ramen van de vitrines van de boetieks.</p>
Tekst: <p>Het project bestaat uit de realisatie van een monumentaal ingangsportaal voor het Musée Grand Curtius in Luik. Zijn afmetingen zijn ± 4.500 x 4.700 mm voor een gewicht van 2.500 kg. Het portaal wordt gevormd door een stalen kader met platte dwarsliggers van 250 mm x 10 mm. De buitenbekleding is gerealiseerd in plaatstaal van 5 mm met een hol reliëf, terwijl de binnenbekleding om esthetische redenen bekleed werd met een aluminiumplaat. Omwille van zijn gewicht maar ook om het manoeuvreren te vergemakkelijken en de plaatsinname te beperken, werd het portaal op een in de fabriek op maat gemaakte spil gemonteerd en gemotoriseerd. De motor is volledig onzichtbaar in het portaal geïntegreerd. De detailplans werden ontwikkeld op basis van het idee van de architect. De studie en de berekening van de grootte van de verschillende elementen met de hulp van een adviserend ingenieur, maakten het mogelijk het design te bewaren en de motorfunctie en alle noodzakelijke versterkingen (spanschroeven, moffen) te integreren. Alle stalen elementen werden gezandstraald, gemetalliseerd en gepoederlakt.</p>
Tekst: <p>Het project van de overkapping van het station van Leuven maakt deel uit van een globaal renovatieproject van het bestaande station en zijn omgeving. De delen waar het hier over gaat zijn de gevel en de luifel richting Kessel-Lo. De openingen van het gestrekt metaal verminderen de luchturbulenties die veroorzaakt worden door de treinen die in en uit het station rijden, net als de invloed van de wind op de structuur. De gevel en de overlangse luifels beschermen de reizigers eveneens tegen de regen. De gevel hangt aan de hoofdbogen vast die het dak boven de rails dragen. De gevelstructuur in verzinkt staal, draagt de beglazingen door middel van T-profielen. De gevel is uitgerust met galerijen van stalen roosters en veiligheidsrails voor het onderhoud. De beglazing van de luifels hangt vast aan buizenprofielen in staal, die op hun beurt aan de gevelstructuur bevestigd zijn. In een ecologisch perspectief trachten de structurele principes optimaal gebruik te maken van de materie teneinde een structuur te realiseren met een minimaal dood gewicht.</p>
Tekst: <p>De omnisportzaal van Thon is een verbouwingsproject van een bestaande gemeentelijke infrastructuur tot een sportgelegenheid waar jong en oud elkaar kunnen ontmoeten. Er werd gekozen voor een licht skelet, rustend op de punt van zijn omgekeerde drievoeten. Het algemeen evenwicht wordt bekomen door in elk van de hoofdrichtingen twee drievoeten tegenover elkaar te plaatsen om kanteltendenzen in evenwicht te houden. De interne spanning in het skelet wordt duidelijk door de aanwezigheid van driedimensionale bogen die onderaan, de steunpunten van de grootste overspanning met elkaar verbinden. De luifelstructuur bestaat uit vier tegenover elkaar geplaatste omgekeerde drievoeten. De nokbalk die de twee portieken verbindt, is een driedimensionale ligger die de hoofdstructuur voldoende stijfheid bezorgt. Onderaan het raamwerk worden twee ronde driedimensionale bogen op de hoofdskelet geënt. Deze kapbenen moeten zorgen voor de rotatiestabiliteit van de liggers en voor een economische tussenafstand.</p>
Tekst: <p>Voor het nieuwe winkelcentrum K in Kortrijk werd één van de grootste koepels van het land ontworpen. Hij is 112 m lang en 32 m breed. De constructie bestaat uit 13 spanten die de 32 m overspannen. Deze spanten hebben een hart op hart afstand van 8 m en dragen de stalen gordingen. Deze fungeren als kipsteunen voor de spanten. De spanten zelf bestaan uit plaatmateriaal die aan elkaar gelast zijn tot kokerliggers en zijn slechts 150 mm breed. De keuze voor staal was snel gemaakt, gezien het eigen gewicht, de vorm en de slankheid van de draagstructuur. Omdat het betonnen skelet van het onderliggende winkelcentrum door temperatuurschommelingen anders reageert dan de staalconstructie van de koepel, hebben de opleggingen van de stalen spanten enige bewegingsvrijheid in de langsrichting van de koepel.</p>
Tekst: <p>Voor de diverse daken van het jeugdtheater Bronks werden drie verschillende constructietypes aangewend. Het dak van de theaterzaal bestaat uit stalen spanten met een verlopende hoogte. Deze spanten dragen voorgespannen betonnen welfsels. Het shed-dak van de centrale ruimte wordt gevormd door stalen vierendeelliggers om maximale transparantie te verkrijgen. Deze zijden van het dak zijn immers beglaasd. De andere zijden zijn met geprofileerde stalen dakplaten gesloten. Hier is het dakvlak versterkt om de horizontale krachten van de schuinstaande spanten op te vangen. Onder het vierendeeldak is een plafond aangebracht in de vorm van stalen vinnen.<br>
Het spectaculaire dak aan de straatzijde ten slotte draagt met stijlen de vloer van de champagnebar. De constructie bestaat uit 9 stalen vinnen, die in een visgraatpatroon geweven zijn.</p>
Tekst: <p>Van een bloemsilo een kantoorruimte maken was de opdracht van dit architectenbureau. Staal zou een hoofdrol spelen omwille van zijn flexibiliteit en duurzaamheid. Het werd gebruikt als steunconstructie voor de vloeren, als tijdelijke - op elk niveau te herbruiken - demontageconstructie voor uit te zagen betonwanden en montage voor de welfselvloeren. Alle nieuw aangebracht elementen werden tevens in staal uitgevoerd, zoals de trappen (opgehangen aan de hogere vloer) en de kenmerkende erker aan de kanaalzijde. Om de bureelfunctie mogelijk te maken was het noodzakelijk een groot aantal openingen in de bestaande wanden te maken zonder de stabiliteit van het gebouw in het gedrang te brengen of het verormingsgedrag nadelig te beïnvloeden. Voor de opleg van de welfsels werd gewerkt met verankerde stalen hoekprofielen.</p>
Tekst: <p>Het complex van de nieuwe campus in Brugge heeft een overkapping met een monumentaal stalen dak, dat langs de zijde van de expressweg overgaat in een gevel bekleed met antracietkleurig zink. De dakconstructie werd uitgevoerd in staal om toe te laten grote velden met een lichte constructie te overspannen. De stalen spanten - vakwerkconstructie - worden gedragen door betonkolommen die voor de nodige stabiliteit zorgen. De volledige stalen constructie heeft een lengte van 169 m, is 50 m breed, 24 m hoog en weegt 598 ton. In de grote trappenhal zijn de dakliggers en kolommen als graatliggers voorzien. Deze leggen de nadruk op de slankheid en openheid van deze campus. Dit open gevoel vinden we ook terug in de cafetaria, waar eveneens raatliggers werden gebruikt. Langs de volledige achterzijde van het gebouw is een slanke luifel voorzien.</p>
Tekst: <p>De uitbreiding van de gemeenteschool van Estaimpuis, gelegen in het hart van het dorp, gebeurde onder de vorm van een constructie die aan de achterzijde van het Openbaar Leescentrum van Estaimpuis werd geënt. Een park met enkele eeuwenoude bomen vormt het schitterend groen decor van dit perceel. De nieuwe leslokalen zijn gebouwd op dezelfde rooilijn als de bestaande gevel, op de grens van de bouwzone, zodat alle klassen uitzien op het park. Elk lokaal kan aldus genieten van gul daglicht en van een rechtstreekse toegang onder de overdekte speelplaats. Haar metalen structuur opgebouwd uit verzinkte en geboute stalen liggers, verleent de gevel zijn ritme en zorgt voor een overdekte ruimte die een dialoog aangaat met het park.</p>
Tekst: <p>Op de kruising van de Leie bij Gent, dwarst de spoorweg Brussel-Oostende de groene zone van de Blaarmeersen. <br>
Hier plant de NMBS de bouw van twee boven elkaar lopende sporen.<br>
Het doel van het project bestaat in het hertekenen van de delicate netwerk tussen de snelspoorlijnen en de voetgangerspaden om de continuïteit van de weg langs de Leie te verzekeren. Een brede parabolische berm verbergt de oude spoorlijnen achter een groen scherm. Enkel de nieuwe sporen zijn zichtbaar, boven een verlicht viaduct. De rivier en de weg lopen via twee elliptische tunnels doorheen het talud. De brug tussen de twee oevers voor de voetgangers en de fietsers volgt deze ellipstische curve. Een tweede, langere weg bestaat uit uitkragende stalen vlonders, voorzien van een brugleuning met stalen balusters.</p>
Tekst: <p>De constructie van de Vlasmarktbrug maakt deel uit van een gefaseerd project voor de restauratie en de herinrichting van de Oude Dender in het centrum van Dendermonde. <br>
De constructie is opgevat als een lichaam dat achterover kantelt, met zichtbare kabels die de constructie uit evenwicht trekken. De brug bestaat uit een vast stalen brugdeel met een overspanning van 10,35 m en een beweegbaar stalen brugdeel met een overspanning van 12,40 m. Elk van deze delen steunt enerzijds op de bestaande kaaimuren en anderzijds op een nieuw opgerichte middenpijler, geplaatst in het midden van de Oude Dender. <br>Het scharnierpunt van het beweegbaar gedeelte bevindt zich op de middenpijler. De keuze voor een beweegbare brugklap in staal bleek de enige logische. Ook voor het vaste brugdeel werd voor staal gekozen. Beide brugdelen zijn uitgevoerd als een orthotrope brugdekplaat in staal S355 en zijn bekleed met slijtvaste epoxy. De hoofdliggers van het vaste brugdeel zijn opgevat als I-liggers, terwijl de hoofdliggers van het beweegbare deel kokervormig zijn samengelast. Het beweegbaar gedeelte van de brug is voorzien van twee opstaande driehoeken. Het bovenste hoekpunt van elke driehoek is verbonden met een kabel. Door het op- en afwinden van deze kabels wordt de brugconstructie opgehaald en neergelaten.</p>
Tekst: <p>Voor de verbinding van het kantoren- en bedrijventerrein van de Luitenant Coppenskazerne in Brasschaat wilde de gemeente kleine slanke bruggen. Om hieraan te voldoen werd ervoor gekozen de constructies te ontwerpen als vlinderbruggen. Vlinderbruggen hebben een asymmetrische vlindervormige drager. Deze neemt de gelijkmatige belasting en de torsiekrachten optimaal op. De vlinderbrug is elegant en expressief en vergt een minimum aan materiaal. Overspanningen gaan tot maximaal 24 m. De staalconstructie is thermisch verzinkt.</p>
Tekst: <p>De voetgangers- en fietsersbrug te Beernem verbindt niet enkel de jachtpaden langs het kanaal Gent-Oostende, maar ze verschaft fietsers en voetgangers ook een veilige verbinding tussen het station en de stadskern.<br>De brug laat zich omschrijven als een voorgespannen tuikabelbrug met een gemengd staal-beton wegdek. De 98 m lange overspanning hangt op aan vijf paar tuien. Deze zijn verbonden aan één enkele A-vormige pyloon met ellipsvormige benen die op zijn beurt gestabiliseerd worden door twee trekkers. Ten slotte zorgen de funderingen ervoor dat er een gesloten systeem is zodat er nergens overdreven horizontale krachten ontstaan ten gevolge van verticale belastingen.</p>
Tekst: <p>Bij het ontwerp is getracht om aan deze tuibrug een slanke, elegante en tevens dynamische vorm te geven. De ruimtelijke vakwerkstructuur van de hoofdliggers heeft terzelfdertijd de functie van leuning, waardoor een uiterst lichte staalstructuur bekomen wordt. In combinatie met deze kabels in corrosievast staal, met een diameter van 5 mm, bieden de ruimtelijke vakwerkliggers een maximale doorzichtigheid naar het water toe. De wegdekconstructie in orthotrope plaat bevindt zich tussen de hoofdliggers en is door haar minimale constructiehoogte onzichtbaar van buiten de brug. Een bijzondere dynamiek wordt bekomen door de schuin geplaatste tuien en pylonen, samen met het cilindervormig tegengewicht in lood. Het totaal gewicht aan staal bedraagt 30 ton.</p>
Tekst: <p>Sierlijkheid en elegantie waren een belangrijk uitgangspunt voor deze 170 m fietsersbrug. Daarom werd de brug ook opgebouwd uit staal, gaande van de kolommen, over de ondersteuning van het brugdek, de leuningstijlen tot de rvs-leuningen.<br>
De brug wordt gesteund door een koker van 350 x 480 mm in de vorm van een kurkentrekker. Deze koker helt bovendien nog eens eenzijdig om de afwatering te verzekeren. Hij wordt ondersteund door stalen kolommen, bestaande uit ronde buizen met een diameter 508/16. Het brugdek wordt geschraagd door een netwerk van IPE 140 en tapse samengestelde liggers met een hoogte van 480 mm naar een hoogte van 240 mm. De leuning werd samengesteld uit plaat van 10 en 15 mm. Aan deze stijlen werden ten slotte rvs-kaders met een rvs-net gemonteerd.</p>
Tekst: <p>Om de gevaarlijke kruispunten van de Luchthavenlaan in Machelen te omzeilen, opteerde men om parallel ermee een fietsroute en fietserbrug boven de E19 aan te leggen. Het gaat om een 100% stalen brug. Ze is opgebouwd uit 2 delen: de aanbrug en de boogbrug. De eerste is een portiekbrug waarbij het wegdek wordt opgelegd op schuine kolommen die dienst doen als portieken. Het wegdek bestaat uit 2 kokervormige hoofdliggers met een orthotrope dekplaat ertussen. De kolommen en dwarsbalken hebben eveneens een kokervormige sectie. De aanbrug is voorzien van een drielagig conserveringssysteem. De gemetalliseerde boogbrug bestaat uit een boog met een variabele kokervormige sectie. De boog ontdubbelt naar de booggeboortes. Tussen de bogen wordt het wegdek geplaatst, waarvan het concept identiek is met dat van de aanbrug. </p>
Tekst: <p>Met de komst van de brug is een eerste stap gezet in het wegwerken van een belangrijke missing link in het fietsnetwerk van de stad Gent.<br>
De aanleg van het fietspad startte in de zomer van 2010. Via het fietspad kunnen fietsers veilig naar onder meer de sportvelden van Jan Yoens rijden. De brug en het nieuwe fietspad vormen ook de verbinding van het centrum naar de fietsas aan de Buitensingel.<br>
De fietsbrug is 440 m lang en bestaat uit 18 overspanningen van 20 m. Elk onderdeel heeft een aanloop van 80 à 90 m. De totale constructie telt ruim 480 ton constructiestaal. De fietsbrug hangt op 23 conische stalen masten. De staalkwaliteit is deels S235, deels S355.<br>
Met de Gaardeniersbrug krijgt Gent niet alleen een unieke brug, ze maakt het fietsen in de stad weer aangenamer en veiliger.</p>
Tekst: <p>De Wiedauwkaaibrug, een geklasseerd monument en de enige spoorverbinding op Belgisch grondgebied over het kanaal Gent-Terneuzen, was al geruime tijd aan renovatie toe. De opdracht bestond erin een exacte replica van de bovenbouw - met authentieke klinknageltechniek! - te realiseren met een aandrijving gebaseerd op de technologie van vandaag.<br>
De aanleg van de nieuwe brug moest een verhoogde treinsnelheid mogelijk maken. Bovendien was de eigenlijke vervangfase een kritiek element in het hele project. Omdat het hele interland van Terneuzen voor bevoorrading afhankelijk is van deze spoorverbinding en elke dag vertraging ernstig omzetverlies betekent, moest de stilstand tijdens de implementatie tot een absoluut minimum beperkt blijven. Voor de vaste brug werd 100 ton staal gebruikt, voor de draaibrug 350 ton. De staalkwaliteit is S235J2G3.</p>
Tekst: <p>Naast de eerste Scheldebrug, een infrastructuur uit de jaren ’50 was een nieuwe brug over de rivier voor de verbreding van de Rijksweg tussen Temse en Bornem van 2 naar 4 rijbanen, een absolute noodzaak. <br>
De nieuwe brug heeft zijn paalfunderingen tegenover de bestaande. De overspanningen zijn variabel en gaan tot 74 m. Het is een gemengde staal-betonconstructie. Het wegdek in gewapend beton steunt direct op twee stalen kokers. De tuien ontlasten de kokers en maken er een heel open structuur van. <br>
De brug heeft een overspanning van 56 m, samengesteld uit twee opengaande brugdelen van 28 m die schepen van grote omvang toelaten. Uniek is dat de tuien van het mobiele gedeelte een hydraulische vijzel bevatten die toelaat de brug te openen en te sluiten. Deze nieuwe brug heet ‘piston stayed bridge’ en gaat in wereldpremière in Temse.</p>
Tekst: <p>De brug, die in dwarsdoorsnede het uitzicht van een romp van een boot heeft, is 108 m lang, 4,6 m breed en weegt ongeveer 180 ton. <br>Om het gewicht van de staalstructuur te beperken, werd de totale overspanning van de brug nabij de oevers van het Kempisch kanaal met twee tussenpijlers van elk 5,5 ton, in drieën verdeeld. Zowel de brug als beide pijlers werden vervaardigd uit staal met een kwaliteit S355 J2+N. De pijlers worden gevormd door buispalen met een diameter van 813 mm, een dikte van 30 mm en steken 5,5 m boven het maaiveld uit.<br>
De brug zelf bestaat uit een met dubbele T-profielen verstijfde bodemplaat van 20 mm dikte en een 10 mm dikke bovenplaat, verstijfd met trogprofielen. De beide platen worden onder andere om de 4 m met elkaar verbonden door een diafragma.</p>
Tekst: <p>In Bocholt diende de ophaalbrug aan sluis nr. 18 over de Zuid-Willemsvaart volledig vernieuwd. De nieuwe brug is opgebouwd uit de brugklap, de hameistijlen en de balansarmen met de kist voor het tegengewicht. Al deze onderdelen zijn opgebouwd uit staalplaten met een kwaliteit S355J2G3. De afmetingen van de brugklap bedragen 6 x 10 m. De hameistijlen hebben een hoogte van 6 m. Het hele gevaarte weegt om en bij de 50 ton.<br>
Naast het vaste tegengewicht werd de brug ook voorzien van een afneembaar regelingstegengewicht. Bij de realisatie van het project werden verschillende materialen en technieken succesvol gecombineerd. Beton werd gebruikt voor de funderingen, kademuren en toegangswegen. Staal voor de brugklap, hameistijlen, balansarmen en tegengewichtskist. Verder werden toepassingen uit de mechanica en de hydraulica aangewend.
</p>
Tekst: <p>Voor de overbrugging van de expressweg te Brugge werd gekozen voor een zogenaamde ‘luie brug’, een combinatie van fietstrap en brug. Bijzonder hierbij is dat de trapformule verlopend is toegepast, d.w.z. dat de treden onderling verschillende afmetingen hebben. Het bijna 4 m brede brugdek is een 10 mm dikke stalen plaat, verstijfd met 7 langsverstijvers. Twee grote langsschotten maken van het centrale deel een kokersectie. Aan weerszijden ervan zitten secties met afgeschuinde onderzijde die overgaat in de ronde brugrand. De brug bestaat uit 4 overspanningen en kan vrij vervormen in de lengterichting, zodat opveren wordt voorkomen. Op de plaatsen waar de pijlers het brugdek ondersteunen, zijn inwendige verstijvingen toegepast. Het was van bij het ontwerp duidelijk dat deze elegante constructie enkel met staal kon gebouwd worden.
</p>
Tekst: <p>De stad Roeselare besliste om een fiets- en voetgangersbrug te bouwen om de drukke Albert I-laan veilig te kruisen. Gezien de relatief beperkte ruimte in de lengteas werd beslist om langs weerszijden een spiraalvormige aanrijbaan te maken. Zo kon het hellingspercentage comfortabel en veilig gehouden worden.<br>
De spiraalvormige aanrijbanen werden verder als architecturale troef gebruikt om de brug een natuurlijke sierlijkheid en speelsheid mee te geven. Dit effect wordt nog versterkt door de lijnvormige ledverlichting in de leuningen. De structuur van de brug, met als grootste overspanning 20 m, bestaat uit een torsievrije kokerligger in staal S355 J2G3, met verstijvingsribben aan de bovenplaat, afgesteund op stalen kolommen. De keuze voor staal werd mee bepaald door de mogelijkheid de constructie volledig in de ateliers te bouwen. </p>
Tekst: <p>Het sluizencomplex te Evergem bij Gent ligt op één van de drukst bevaren waterwegen in België. Om op een veilige en betrouwbare manier zowel cargo- als pleziervaart te kunnen verzekeren, besloot de overheid het bestaande complex te moderniseren. Een onderdeel ervan was het vernieuwen van 12 sluisdeuren.
Deze deuren zijn klassieke stalen puntdeuren met een ingebouwde luchtkist. Elke deur is 8,40 m hoog en 14,10 m breed en weegt 62 ton. <br>Vanuit praktisch standpunt werd gekozen voor schuiven en inspectieplatformen uit inox, hoofdzakelijk om de kans op roestvorming bij de beweegbare elementen zoveel mogelijk te beperken. De overige delen werden uitgevoerd in S235.<br>
De keuze voor deze kwaliteit valt makkelijk te verklaren doordat lokale instabiliteit bij dergelijke deuren een niet te onderschatten factor is. Veelal is de plooicontrole van de huidplaat bepalend. Deze huidplaat werkt immers niet alleen op buiging ten gevolge van de waterdruk, maar vormt tevens een wezenlijk onderdeel van het staalskelet.<br>
Hoewel de deuren er eenvoudig uitzien, zorgen de aanwezigheid van gehelde vlakken, stroombuizen en aanpassingen ter hoogte van beide harren, voor een complexe geometrie. Dit vertaalde zich niet enkel naar de detailstudie, maar had tevens een belangrijke impact op de productie van de deuren zelf. </p>
Tekst: <p>Voor de dragende structuur van de nieuwe brug te Melle, met een totale overspanning van 51 m, werd gekozen voor een boogbrug met een breedte van 8,20 m en een gewicht van 115 ton staal. De boog heeft een toog van 7,50 m en is door middel van 11 ronde staven verbonden met het wegdek. De brug werd getest volgens de huidige EN-normen voor zowel de uiterste grenstoestand als de gebruikstoestand.<br>
Gezien het bestek vrij zware vermoeiingscriteria oplegde was het noodzakelijk deze toetsingen verder te verfijnen.<br>
Door het gebruik van een stalen draagstructuur was het mogelijk de werkzaamheden op de werf zo veel mogelijk te beperken. Vermits de brug enkele zeer druk bereden treinsporen overspant, was het cruciaal de montagetermijn zo kort mogelijk te houden. Door zijn vlotte montage bewees staal op dit vlak eens temeer zijn sterkte.</p>
Tekst: <p>Het gebied ‘‘t Greven’ in Eisden is het epicentrum van een spectaculair mijnverzakkingsgebied. Het terrein ligt meer dan 10 m onder zijn oorspronkelijke peil. Vanaf de dijk van de Zuid-Willemsvaart, op deze plaats 11,50 m hoog, vertrekt er een stalen wandelpad doorheen de kruinen van de bomen. Voor de structuur werd voor staal gekozen. Ze is opgebouwd uit brugdelen, die elk bestaan uit 2 delen die aan elkaar werden gebout. De brugdelen zijn afwisselend opgelegd op een toren en een pijler. De pijlers vangen de verticale krachten op, de torens de horizontale én verticale. De leuningen zijn opgebouwd als een samengestelde ligger, waarvan de ziel zo is opengewerkt dat ook kleine kinderen naar de omgeving kunnen kijken. De torens zijn bekleed met een metaalgaas, zodat klimplanten er zich kunnen op vasthechten en de torens in de natuur opgaan.
</p>
Tekst: <p>Het vernieuwigsproject hield rekening met twee elementen: een doorgedreven stedelijke integratie en de beantwoording van de site aan de nieuwe normen inzake veiligheid, wat betekent dat het ensemble van een traliewerk moest worden voorzien. De auteur van het project wilde dat de technische verplichting van deze omheining een esthetisch effect zou sorteren. Overdag lijkt het materiaal bijna transparant, s’nachts wordt het verlicht door een systeem van laag tegen de grond geïnstalleerde leds, waardoor de nachtelijke aanwezigheid van de sluis werkelijkheid wordt en een grensgebied tussen de stad en het kanaal wordt afgebakend. De havenautoriteiten hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om de bestaande gebouwen op te frissen: isolatie, vervanging van de daken, installatie van een nieuwe bekleding, dat alles met respect voor de oorspronkelijke volumetrie en haar eigen geschiedenis. Staal werd weerhouden als materiaal voor de structurele elementen van het project en om het geheel een meer industriële look te geven. Een essentiële component van het project is het metalen weefsel in inox.
</p>
Tekst: <p>Het bouwproject ‘Tour CMA-CGM’ bestaat uit een hoogbouw (toren) en een bijgebouw (annex). Het architectenbureau Zaha Hadid wenste een continue overgang van het dak naar de annex, bestaande uit glaselementen, naar de glazen gevels van de hoogbouw. Beide gebouwen liggen zowat 30 m uit elkaar en de gevels van de toren staan willekeurig georiënteerd ten opzichte van de annex. Dit impliceert dat het dak gekromd diende te zijn in 2 richtingen en dat een soort nok voorzien moest worden ter hoogte van de hoek van de hoogbouw. Verder was een zeer hoge afwerkingsgraad vereist.</p>
Tekst: <p>De Holmenkollen-heuvel is met zijn kenmerkende contouren een van de herkenningspunten van Oslo. Toen besloten werd om een nieuwe skischans te bouwen, moest er vanzelfsprekend rekening worden gehouden met de rijke traditie van deze historische plaats. Bij het tekenen van de nieuwe schans werd uitgegaan van drie parameters: het panorama vanuit de verte, het uitzicht van dichtbij - aan de voet van de helling - en het uitzicht van de schans op de omgeving. Het silhouet van de schans wordt gekenmerkt door een eenvoudige, scherpe lijn. Dit profiel beschermt de schans tegen de harde wind. Verder naar beneden liggen parallel aan de schans de tribunes en op de top bevindt zich een uitzichtpunt. </p>
Tekst: <p>De Pont de Bezons-voetgangersbrug werd gebouwd als oplossing voor de verkeersproblemen in de stad. Toen besloten werd om tramlijn T2 vanaf het centrum door te trekken naar de buitenwijken, bleek namelijk dat een bestaande brug over de Seine hier helemaal door in beslag zou worden genomen. <br>Daarom werden er voor de voetgangers en fietsers twee nieuwe metalen bruggen langs de bestaande brug gelegd. De geprefabriceerde metaalstructuren hebben dezelfde esthetische bogen als de oorspronkelijke brug. Ze zijn met platbodems aangevoerd en met een mobiele kraan op de ponton geplaatst.</p>
Tekst: <p>De hoofdattractie van het Qatar National Convention Centre in Doha, een congrescentrum van 65.000 m2, is de inkomhal, een ontwerp van Arata Isozaki.<br>
Het Convention Centre vertegenwoordigt niet zomaar een boom, maar meer specifiek de sidra tree of lotusboom. Deze tropische groenblijvende boom is de enige boomsoort die door de moslims in het Midden-Oosten als heilig wordt beschouwd.<br>
De inkomhal van het Convention Centre is 300 m lang, 30 m breed en 20 tot 30 m hoog. Het is in feite een groot stalen dak, ondersteund door vier gigantische boomconstructies van 8 m dwarsdoorsnede.<br>
Om de bomen vorm te geven werd gekozen voor een min of meer realistische inwendige draagconstructie, bestaande uit een plaatstructuur van achthoekige piramidale kokers. Daarrond is een totaal van 4.000 gekromde stalen platen aangebracht.</p>
Tekst: <p>BP3 is een kantoorgebouw in het financiële hart van Londen, Canary Wharf. Het bestaat uit 3 modules en is opgebouwd volgens een grondplan dat men in heel wat Londense kantoorgebouwen terugvindt: een betonnen kern met daarrond een staalstructuur. De staalstructuur geeft onderdak aan de kantoorruimte van het gebouw en is door middel van ingestorte staalplaten aan de betonnen kern verankerd. De staalstructuur is zo opgebouwd dat er een minimale verdiepinghoogte wordt bekomen en de inwendige ruimte zo nuttig mogelijk gebruikt wordt. Ze bestaat uit kolommen met daartussen horizontale liggers. Hierin zijn uitsparingen voorzien voor de nutsleidingen. Op de stalen liggers wordt een metal decking voorzien die dienst doet als verloren bekisting en bijdraagt tot de stijfheid van de vloer. </p>
Tekst: <p>BP2 Bear Stearns International is een 15 verdiepingen hoog kantoorgebouw in Londen. Het grondplan is typisch voor de Engelse kantoorgebouwen, dat wil zeggen, een betonnen kern waarrond een staalstructuur wordt opgetrokken. In de betonnen kern zitten de liftkokers en de trappenhuizen. De staalstructuur huisvest de kantoren en is met de betonnen kern verankerd door middel van staalplaten.<br>
Door de opbouw met kolommen en horizontale liggers voorzien van steeldeck wordt de volledige structuur lichter en worden de funderingen minder belast, waardoor ze goedkoper zijn. Een ander voordeel is dat de bouwtijd sterk gereduceerd wordt. Doordat de staalstructuur in het atelier kan worden gemonteerd is er niet veel opslagruimte nodig op de werf, een groot voordeel in een grootstad als Londen.</p>
Tekst: <p>Een vorm, een massa ... een toren, een donjon! Belangrijk in dit project was dat de kracht van het oorspronkelijke concept behouden moest blijven, vrij van architectonische kunstgrepen of staaltjes van technisch kunnen. Daarom koos de architect ervoor om radicaal met weervast staal te werken. Het was een gelegenheid om te experimenteren met een ander bouwconcept: een volume volledig in zelfpatinerend structuurstaal, vervaardigd in de werkplaats om het dak van de kapel te vervangen. Dankzij de kubus, met ribben van ongeveer 6 m, wordt het bestaande volume in de hoogte verdubbeld en worden drie niveaus gecreëerd. Het uiterlijk van het warmgewalste zwarte staal verandert elke dag en krijgt geleidelijk aan zijn typische roestkleur waardoor het aansluit op de zandsteen waarin de basis is opgetrokken. Is het blok massief of is het hol? De architectuur laat niets los over haar technische karakter of haar plan, wars van alle gekunsteldheid ... dankzij het staal!
</p>
Tekst: <p>De vraag naar 2.000 parkeerplaatsen voor fietsers op het 18 Septemberplein in Eindhoven en de belangrijke logistieke functie van het plein, hebben geleid tot het ontwerp van een ondergrondse fietsenstalling. Twee identieke conische constructies op het plein vormen de toegang tot de fietsenkelder.<br>
De stalen koepel heeft zowel een esthetische als operationele functie. Enerzijds zorgt hij voor een voldoende lichtinval, anderzijds moet deze koepel demonteerbaar zijn voor het inbrengen of verwijderen van de roltrap of andere grote toestellen. Als bijkomende eis moet de koepel bestand zijn tegen accidentele belastingen. Om deze twee schijnbaar tegenstrijdige eisen te vervullen werd gekozen voor een stalen oplossing, omdat deze zowel sterk is als licht.
</p>
Tekst: <p>De van 1925 daterende spoorwegbrug ter hoogte van het Galluspark te Frankfurt moest worden vervangen, waarbij de ligging en de overspanning aangepast werden.<br>Er werd gekozen voor rode stalen boogbrug - enig in Frankfurt - met een overspanning van 86,10 m, een breedte van 8,70 m en een hoogte van 14,50 m voor een totaal gewicht van 893 ton staal.<br>De landhoofden en einddwarsdragers staan loodrecht op de lengteas. De hoofdliggers en bogen hebben een kokerdoorsnede. De brug heeft een orthotroop wegdek met dwarse ondersteuning om de 750 mm, van hoofdligger naar hoofdligger.<br>
De aanwending van een ‘keienbak’ laat toe dat de rails in een bocht over de ‘rechte brug’ lopen.</p>
Tekst: <p>Het kunstwerk overspant de Deule en vormt de verbinding tussen twee drukke provinciale wegen. Het is een traditioneel gebouwde brug in staal en beton: een dubbele ligger met een totale overspanning van 123 m, verdeeld in twee traveeën van 33,50 m en een middentravee van 56 m. Dankzij de breedte van 15,40 m biedt de brug plaats aan twee rijstroken, twee fietsstroken en twee voetgangersstroken.</p>
Tekst: <p>Bij het ontwerp van het kunstwerk en de bouwwijze moest rekening worden gehouden met grote beperkingen: de breedte van het ravijn en de ontoegankelijkheid ervan. Uiteindelijk werd gekozen voor een brug met twee stempels om de afstand van bijna 300 m op een hoogte van 170 m te overspannen. De brug vertoont een bijzondere werking bij belasting onder eigengewicht: er wordt niet gebruik gemaakt van een boog, zoals vaak bij een dergelijke brug wordt aangetroffen, maar van gerberliggers. Reusachtige in de grond ingeklemde landhoofden bieden tegengewicht en brengen de structuur in evenwicht dankzij voorgespannen kabels. Aan de bodem worden alleen verticale belastingen doorgegeven. Het 20 m brede en 288 m lange brugdek is een volledig metalen koker met orthotrope plaat. Om de werking te activeren en het tegengewicht te mobiliseren wordt ook voorspanstaal gebruikt (ommantelde gesmeerde strengen en naakte strengen met een van treksterkte 1.860 N/mm²) in de stempels, de landhoofden en door het brugdek en de landhoofden.
Tekst: <p>In het Belgisch paviljoen voor de Biënnale van Venetië 2008 werd de bestaande constructie omkaderd door een 7 m hoge en 30 m lange muur, en zo losgeknipt van de overheersende context van de architectuurbiënnale. <br>
Het prominentste onderdeel van de interventie, de muur, werd volledig opgebouwd uit gegalvaniseerd stalen stellingmateriaal, geleend voor de duur van de Biënnale en achteraf terug weggenomen door de gespecialiseerde aannemer. De reflecterende panelen, gebruikt als perfect gemoduleerde buitenafwerking van de muur, zijn in feite loopplaten in het oorspronkelijk systeem. De realisatie van de muur moest gebeuren binnen enkele zeer stringente randvoorwaarden: de onmogelijkheid om een fundering te voorzien en beperkingen qua budget. Stalen stellingmateriaal bood hierop het enig mogelijke antwoord.</p>
Tekst: <p>Het Sjakket-centrum vervult een sociaalpedagogische rol voor jongeren van 11 tot 17 jaar die gestopt zijn met school en voor hun ouders. Het centrum is gevestigd in een oude fabriek uit 1938 die typerend is voor de Deense industriële architectuur. De architecten wilden de esthetische aspecten van het gebouw behouden omdat ze verwijzen naar het industriële verleden van de buurt. Wat het project hedendaags maakt, is de manier waarop het gebouw is heringericht, in het bijzonder de twee halfronde daken waar een rechthoekig volume op geplaatst is, dat in de lucht lijkt te zweven. De bestaande dakdelen werden gerenoveerd en bedekt met een stalen bekleding waar her en der koepels in werden aangebracht. Het tussenliggende deel, dat op symbolische wijze en structureel als een brug is opgevat, verbindt de dakdelen met elkaar en herbergt de gemeenschappelijke activiteiten. Om een visuele en structurele lichtheid te bereiken is gekozen voor staal. De felrode gevelbekleding en de eenvoudige rechthoekige vorm van het element doen denken aan de containers in de naburige haven.</p>
Tekst: <p>Door te kiezen voor een staalstructuur bij de automatische opslagplaats en de onderhoudsloods van Luxair kon de vloeroppervlakte maximaal benut worden.<br>
De staalstructuur van de automatische opslagplaats bestaat uit portalen in gewalste profielen van het type HEA 550 en IPE 600. De vrije ruimte bedraagt 128 x 23 m grondoppervlakte bij een hoogte van 14 m. <br>
De staalstructuur van de onderhoudsloods bestaat uit vakwerkkokers die rusten op kolommen die aan de voet zijn ingeklemd. De stalen vakwerkkokers van 3 op 3 m zijn samengesteld uit profielen van het type HEA 400 en HEA 300, en overbruggen de 42 m lange overspanning. Voor het staal wordt de kwaliteit S355 gebruikt. De dakbedekking en de gevelbekleding van de loodsen zijn telkens uitgevoerd in dubbelwandige geïsoleerde metalen panelen.</p>
Tekst: <p>De volledige productie van de zuivelcoöperatie wordt ondergebracht in de nieuwe fabriek, die in het centrum van het land is gevestigd.<br>
Het ‘bouwen met staal’ sluit aan bij een vooruitstrevende organisatie, die in hoge mate geautomatiseerd en voortdurend in ontwikkeling is. <br>
De 33.000 m2 bebouwde oppervlakte is overdekt door een stalen vakwerk. Deze structuur in S235- en S355-staal rust hoofdzakelijk op monolithische kolommen of HEB 220-liggers. <br>
De toegang tot het complex wordt geaccentueerd door een vooruitgeschoven hal met staalskelet.<br>
De gevelafwerking verwijst naar de activiteiten en de metalen bekleding van de logistieke en opslagruimtes sluit aan bij de koeling die de verse zuivelproducten vereisen.</p>
Tekst: <p>Het project maakt deel uit van de bouw van een school- en sportcentrum.<br>
De dakstructuur wordt gevormd door een systeem van onderspannen liggers bestaande uit twee draagbalken IPE 600, kokervormige makelaars 200 x 100 mm en twee platte trekstaven 100 x 30 mm aan beide zijden van de makelaars. Het gaat om liggers die vrij op de kolommen zijn opgelegd. De stabiliteit wordt gegarandeerd door een windverband in het dak dat op de wanden steunt en verticaal door staven van doorsnede 36 mm.<br>
Door onderspannen dubbele liggers te gebruiken, kon een luchtige structuur worden gerealiseerd. <br>Het aantal gebruikte materialen werd beperkt gehouden. Aan de buitenkant betreft het een stalen bardage en een vezelcementbekleding, aan de binnenzijde werden hoofdzakelijk zichtmetselwerk en architectonisch beton gebruikt. De staalstructuur verleent het geheel een filigrane uitstraling.</p>
Tekst: <p>Het logistieke complex vormt het Europese distributiecentrum voor gewalste liggers van de ArcelorMittal-groep. Het is de grootste site ter wereld in haar soort: jaarlijks kan er 1,5 miljoen ton staal worden behandeld. Dit komt neer op dagelijkse beweging op de site van gemiddeld 75 treinwagons en 120 vrachtwagens.<br>
De afmetingen van het logistieke centrum zijn indrukwekkend: 566 m lang, 133 m breed en 16 m hoog. De structuur bestaat uit 6.000 ton S235-staal en is bedekt met 85.400 m² plaatstaal. <br>
Het centrum telt 17 traveeën die naast elkaar liggen. Elf daarvan hebben een breedte van 35,4 m en zijn uitgerust met nieuwe loopkranen 2 x 8 ton - 34 m voorzien van hefmagneten.
</p>
Tekst: <p>De garage is een officieel Audi-verkooppunt en het gebouw moet daarom beantwoorden aan precieze criteria van de autoconstructeur, die een aantal details en afwerkingen oplegt. <br>
De showroom wordt afgewerkt met een stalen bekleding op staalstructuur en dit gecombineerd met een glasgevel. <br>
Een werkplaats met stalen dak en gevels vervolledigt het gebouw. De gevels ervan zijn opgebouwd uit sandwichpanelen bekleed met plaatstaal voorzien aan de buitenkant van een sinusgolf in horizontale richting. De metaalgrijze kleur, RAL 9007, zorgt voor een esthetische toets. <br>
De dakconstructie bestaat uit zelfdragende sandwichpanelen in plaatstaal met een tussenlaag van steenwol als thermische isolatie. Aan de binnenkant wordt geperforeerde plaat gebruikt om de akoestiek in de werkplaats te verbeteren.</p>
Tekst: <p>Een luchthavengebouw is niet zomaar een gebouw: het is de toegangspoort tot een land.<br>
Dankzij het stalen skelet kon het dak gemakkelijk de vorm van een vliegtuigvleugel worden gegeven en kon tegelijk een technische ruimte worden gecreëerd. De dakstructuur is een rooster van vakwerkliggers van 100,8 x 108 m. In totaal zijn er 49 ravelingen waarop de verlichtingskoepels steunen. De gevels hebben een ladderstructuur in heel dun staal, voorzien van superisolerende beglazing. De stijlen en dwarsliggers zijn verkregen door platstaal te snijden en vervolgens te assembleren tot T-profielen door laserlassen. De ladders zijn met elkaar verbonden door dwarsbalken en speciale verbindingselementen en met bouten vastgezet. Deze assemblages zijn deels beweeglijk en deels vast zodat bouwtoleranties, uitzetting en vervorming door windbelasting kunnen worden opgevangen.</p>
Tekst: <p>Het programma omvatte medische praktijken en wachtkamers, een secretariaat, een gelijkvloerse handelsruimte en drie ondergrondse parkeerlagen. <br>
Het gebouw is een staalskeletconstructie zodat de volledige binnenruimte flexibel kan worden benut. <br>
Loopbruggen in staal en glas verbinden het medisch centrum met het bestaande ziekenhuis op alle verdiepingen. <br>
Dankzij een studie gebaseerd op het ‘natuurlijk brandconcept’ en een krachtige sprinkler-installatie kon de draagstructuur volledig zichtbaar blijven.</p>
Tekst: <p>De Tramsschapp-site midden in Luxemburg-Limpertsberg, beslaat een oppervlakte van meer dan 1 ha. Het project van de stad Luxemburg heeft betrekking op een peuter- en kleuterschool, een sporthal en een cultureel centrum. <br>
Dit laatste bevindt zich in het centrale gebouw dat vroeger dienst deed als remise en opslagplaats voor de trammaatschappij en dat bewaard bleef. Het vormt het belangrijkste gebouw van het geheel. Een multifunctionele zaal biedt plaats aan maximaal 980 personen. De bestaande betonnen structuur was niet in staat de bijkomende lasten op te vangen en bovendien te onregelmatig van vorm. De vondst van de architect bestond erin deze te omhullen met een nieuwe, dragende stalen structuur die zichtbaar blijft. <br>
De wanden, akoestisch isolerend, zijn bekleed met maaswerk in roestvast staal verlicht door veelkleurige ‘Led’-lampjes.</p>
Tekst: <p>Voor de uitbreiding van dit individuele huis zijn nieuwe trappen ontworpen, die toegang bieden tot de eerste en tweede verdieping, waar een stalen bruggetje de aanbouw verbindt met het bestaande gebouw. De trap is opgebouwd uit trapbomen aan de zijkant en voorzien steunen voor de houten treden. De draagstructuur alsook de borstwering zijn uitgevoerd in gelakt staal, de overloop en de loopbrug (en de balustrade daarvan) in glas. Er is gekozen voor staal om een sterke, maar toch slanke constructie te kunnen realiseren.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe terras overkraagt de ingang van de garage. De structuur bestaat uit een platform van warmgewalste balken die aan de ene kant steunen op twee stalen kolommen en aan de andere kant verankerd zijn aan de vloerplaat van het woonniveau. De hele structuur is van gegalvaniseerd staal, omdat dit materiaal zo licht en corrosiebestendig is en goede structurele eigenschappen heeft. De balustrade, van composietmateriaal met decoraties, vormt een harmonieus geheel met de stalen onderdelen.</p>
Tekst: <p>In dit project met 4 wooneenheden, verdeeld in twee tweegezinswoningen, worden de voordelen van een appartementsgebouw en een rijwoning gecombineerd: de bewoners hebben veel ruimte en intimiteit in een compact volume. Het gebouw is verfraaid met grote terrassen op een structuur van warm verzinkt staal. De verticale profielen tussen de aanpalende huizen ondersteunen het raamwerk van de terrassen. In deze raamwerken zijn de prefab bekistingsplaten voor de verloren bekisting van de terrasvloer geplaatst. Er is voor staal gekozen omdat daarmee een eenvoudig te bouwen en lichte constructie mogelijk werd, die contrasteert met het compacte volume van het gebouw. Bovendien wordt zo de lichtinval niet afgesneden.</p>
Tekst: <p>De gebouwen van het oude ziekenhuis, een beschermd nationaal monument, zijn verbouwd tot winkels op de begane grond met twaalf appartementen daarboven. De voormalige binnenplaats is overdekt met een glas-staalkap, en dient voortaan als gemeenschappelijke ruimte, over de hele hoogte van het pand. De overlopen die toegang bieden tot de verschillende woongelegenheden zijn opgebouwd uit glas en staal. Door hun ovaalvorm komen ze ‘los’ te staan van de vier binnengevels, maar steunen op de liftstructuur, die ook uitgeeft op het bordes.</p>
Tekst: <p>Ingeplant achteraan de eengezinswoning, wijkt deze uitbreiding af van het bestaande, traditionele gebouw. <br>
De aanbouw heeft een open structuur, gericht op de grote tuin, en garandeert zo de ruimtelijke continuïteit tussen binnen en buiten. <br>
Er is een groot terras aangelegd met daarop een stalen structuur. Het drieledige volume - twee delen met glas afgesloten en een deel pergola - weerspiegelt de interne indeling van het huis. <br>
Er werd voor staal gekozen voor zijn structurele finesse, zijn slanke uitstraling en de snelheid van uitvoering. Het staal is wit geverfd, om de puurheid van de structuur te benadrukken. Vanuit dezelfde optiek is veel aandacht geschonken aan de details, zoals de rails voor de luiken die in de structuur zijn opgenomen; schuiframen over de hele hoogte; dunne afvoergoten tussen de tegels van het terras.</p>
Tekst: <p>In deze nieuwe woning bestaan de trappen die de drie niveaus verbinden (0, +1, +2) uit een centrale trapboom en kokers waarin de treden en de overloop van glas (30 mm dik) zijn bevestigd. De trapstructuur is van staal, de leuning van roestvast staal en de borstwering van glas. Staal genoot de voorkeur vanwege de sterkte en de lichtheid van het materiaal. Het staal is gelakt om aan te sluiten op de moderne stijl van dit huis, waarin roestvast staal en glas de boventoon voeren.</p>
Tekst: <p>In deze nieuwe woning bestaan de trappen die de drie niveaus verbinden (0, +1, +2) uit een centrale trapboom en kokers waarin de treden en de overloop van glas (30 mm dik) zijn bevestigd. De trapstructuur is van staal, de leuning van roestvast staal en de borstwering van glas. Staal genoot de voorkeur vanwege de sterkte en de lichtheid van het materiaal. Het staal is gelakt om aan te sluiten op de moderne stijl van dit huis, waarin roestvast staal en glas de boventoon voeren.</p>
Tekst: <p>Voor dit project dat bestaat uit een lagere school, een kleuterschool, een entree en een sporthal, zijn een aantal stalen luifels gerealiseerd op het plein en boven de ingang van de lagere school. <br>
Deze slanke en luchtige structuren bestaan uit een systeem van ronde kolommen verbonden met vierkante liggers en een secundair skelet van vierkante buizen onder de dakbedekking. Een ‘klein fantasietje’ werd toegevoegd door extra kolommen te plaatsen die de kinderen uitnodigen om te spelen.</p>
Tekst: <p>Dit project vormt een onderdeel van de uitbreiding van de lagere school in de gemeente Frisange. De loopbrug vormt de verbinding tussen het bestaande gebouw en de nieuwe vleugel, waarin schoolse en buitenschoolse activiteiten plaatsvinden. De brug van 14 m lang bestaat uit een stalen structuur en glazen gevels, die het geheel een transparante en lichte uitstraling geven. Het skelet bestaat uit een systeem van twee vakwerken van 3,4 m hoog en een gelast C-profiel waarop een staalplaatbetonvloer ligt. De stabiliteit wordt gegarandeerd door een windverband bovenaan en door de vloerplaat aan de onderkant.</p>
Tekst: <p>Deze luifel is geplaatst boven het speelplein van de school in Leudelange om de kinderen te beschermen tegen slechte weersomstandigheden en tegelijkertijd de lichtinval in het bestaande gebouw zoveel mogelijk te behouden. <br>
Om de luifel optimaal te integreren in de omgeving is gekozen voor een minimale en lichte structuur. Vier stalen kolommen in de kleuren geel, rood, blauw en groen ondersteunen een doorschijnend membraan. Het membraan wordt strakgespannen door trekkers van roestvast staal, verankerd in blokken, die als bank dienen.</p>
Tekst: <p>Deze warmtekrachtcentrale levert warmte en koude aan de luchthaven van Luxemburg en aan verschillende kantoorgebouwen. Het technische en industriële gebouw heeft een compact, organisch ontwerp.<br>
De gevels van vierkamerpolycarbonaat zorgen voor homogeniteit en transparantie, terwijl de stalen daklijst als een vleugel boven het gebouw uitsteekt. Deze daklijst van 2 m breed benadrukt de organische vorm van het gebouw op een geraffineerde en slanke wijze. De dragende structuur is van staal, bekleed met thermogelakte panelen.</p>
Tekst: <p>De renovatie van een van de oudste BMW-
garages in Luxemburg had tot doel het gebouw een nieuw imago te geven zonder de geschiedenis van dit gebouw uit 1965 te negeren. Alle verbouwingen moesten plaatsvinden zonder het werk in de garage te verstoren en daarom is de keus gevallen op een lichte en eenvoudig te monteren stalen constructie. De stalen thermo-gelakte roosterstructuur is bevestigd op een onderliggende stalen structuur. Deze bekleding zorgt ervoor dat de gevel er soms transparant en soms ondoorschijnend uitziet. Afhankelijk van hoe je ervoor staat is het oorspronkelijke gebouw dus zichtbaar of verborgen!</p>
Tekst: <p>Bij de renovatie van de brug over de Eisch in Dondelange was het vooral belangrijk om het bouwwerk te stabiliseren. Als gevolg van de vele overstromingen en het gebrek aan onderhoud gedurende tientallen jaren, dreigden de centrale pijler en de landhoofden in natuursteen het te begeven. <br>
Er werd dan ook beslist om de brug snel te stabiliseren met behulp van een staalstructuur in de rivierbedding. Deze ondersteuning moest het totale gewicht van het dek en de gewelven in natuursteen kunnen dragen tijdens de vervanging van de centrale pijler. Omdat de stabiliseringselementen alleen een rol moesten spelen tijdens de herstelwerkzaamheden, waren eenvoudige uitvoering en kostprijs de enige beperkingen. <br>
Aangezien het rivierpeil tijdens verschillende periodes van het jaar sterk stijgt, moest het vrije profiel onder de brug een maximaal waterdebiet toelaten.</p>
Tekst: <p>De hallen van de K.U.Leuven vormen samen met de Regavleugel de historische kern van de universiteit en huisvesten de voornaamste ontvangstruimtes, ceremoniële zalen en ook het rectoraat dat zich hier op de hoogste verdieping bevindt. De kern van het ontwerp was hoe om te gaan met de transformatie en de uitbreiding van een dergelijk omvangrijk monument, dat daarenboven is opgebouwd uit fragmenten en lagen die dateren van de 13de eeuw tot de eerste helft van de 20ste eeuw. In zijn uitwerking kiest het ontwerp consequent voor een materialiteit die zich beperkt tot de essentie: het stalen skelet wordt ingevuld met betonnen trappen en vloerplaten en is bekleed met een gordijngevel als buitenschil. </p>
