Tekst: <p>Voor deze tempel met een capaciteit van 10.000 gelovigen werd een montageklare staalstructuur van 550 ton toegeleverd. De hal heeft een footprint van net geen 10.000 m2 en een mezzanine van 2.000 m2 op een terrein binnen een meander van de Ndjili rivier in Kinshasa. De staalstructuur maakt het mogelijk om met relatief beperkte middelen grote overspanningen te realiseren, zorgt voor een lage thermische inertie en maakt een maximale natuurlijke ventilatie mogelijk.</p>
Tekst: Voor de aanleg van het vernieuwde stadion van KV Mechelen werden verschillende stalen onderdelen gebruikt: de overkapping van de tribunes (300 ton), de leuningen/borstweringen 940 strekkende meter), trappen (50 ton) en gevelstructuur. De overkapping is opgebouwd met stalen vakwerkspanten van ongeveer 32 meter. De achtergevel bestaat uit stalen sandwichpanelen tegen achterliggende wandregels.
Tekst: De Connector, een gebouw van 200 x 50 m, verbindt Pier A met Pier B en bestaat uit 12 portieken van 15 x 50 m met een verschillende hellingsgraad, waardoor een mooie boog ontstaat. De primaire staalstructuur (2.100 ton) is samengesteld uit driehoekige vakwerkkolommen en standaard ronde kolommen, waarop dakwerkspanten werden gepositioneerd. De gevelpanelen bestaan voornamelijk uit Karrierpanelen, AWP Curved Wall platen, vlakke Evolutionpanelen en geprofileerde AWP MMR-panelen van Kingspan.
Plaats: Brussels Airport, Zaventem
Opdrachtgever: Brussels Airport Company, Zaventem
Architect: CTHM Chapman Taylor Happold Moss, Brussel
Studiebureau: MOSS, Brussel
Controlebureau: AIB Vinçotte, Vilvoorde
Hoofdaannemer: Bam-Blaton, Brussel
Staalbouwer: Anmeco, Zwijndrecht
Ander staal: ZND Nedicom, Asten (NL)
Infosteelleden: Kingspan, SAB-profiel, SCIA (Software), Galva Power
Tekst: Om te contrasteren met de witte bepleisterde gevels van het beschermde gebouw is de gevel van het nieuwe deel uitgerust met platen uit weervast staal. Op deze panelen is een reliëf voorzien met geponste ‘bubbels’ die op welbepaalde plekken zijn geperforeerd om gefilterd licht toe te laten in de bibliotheek. Grote ramen op de hoeken van het nieuwe volume geven de bibliotheek de vereiste zichtbaarheid en zorgen voor interactie met de omgeving.
Tekst: SILEX’s is het nieuwe interpretatiecentrum van de Neolithische Mijnen van Spiennes bij Mons. Loodrecht op de hoofdmijn verheft zich een informatieve schacht op waarvan de omvang de diepte van het komende bezoek aankondigt. Een paviljoen bakent letterlijk een primitieve beschermingsperimeter. De structuur van het paviljoen is zichtbaar via een raster van H+I-profielen. Voor de bekleding werd gekozen voor een combinatie van metaal – golfplaten en geplooide vlakke platen – bekleed met driewandige gegolfde polycarbonaat platen.
Tekst: Voor de bouw van de hypermoderne gastronomieschool (2.500 m2) Ter Groene Poorte in Brugge werd gebruik gemaakt van stalen vakwerkliggers en uitkragende driehoeken voor de luifels, samen goed voor 60 ton staal. De overspanning van de vakwerken bedraagt 27 m met een tussenafstand van 6 m. De onderzijde werd voorzien van dwarse UPN 200 voor de bevestiging van het plafond. De luifel van de speelplaats is van gegalvaniseerd staal (8 ton).
Tekst: Pal in het midden van een terrein van ruim 24 ha in Spa bevindt zich het gloednieuwe onthaalgebouw van het sportcentrum La Fraineuse, beheerd door ADEPS-BLOSO. De constructie verlengt de sokkel van het kasteel en past zo op een bescheiden, maar niettemin hedendaagse wijze in het geheel. De hoofdstructuur van het project bestaat uit gelaste profielen. Deze werden vooraf in elkaar gezet in het atelier, waarna de elementen definitief gemonteerd werden op de bouwplaats.
Tekst: De twee opleidingen kunst- en hoefsmederij worden met de nieuwbouw verenigd op één locatie om de cursisten alle hedendaags comfort te bieden. De nieuwe school omvat een programma van ca 1525 m² en gaat uit van een patiomodel om veiligheid en geluidsbeheersing te garanderen. Het omhulsel van de staalconstructie bestaat uit een koperkleurig voorgelakte staalplaat. De koperkleur zorgt voor een aanwezigheid van het gebouw in de buurt zonder het te industrieel te laten overkomen.
Tekst: Het nieuwe ziekenhuis bestaat uit twee grote T-vormige zijvleugels met een achterliggend blok en een centraal atrium als hart van de site. Dit atrium bestaat uit een 370 ton stalen structuur van 21 x 68 m en een hoogte van 28 m, het skelet voor de glazen dak- en wandstructuren. Deze entreehal met glazen dak, panoramische liften en onthaalbalie straalt de sfeer uit van een hotel. Alle andere gebouwen sluiten op dit stalen hart aan.
Tekst: De ronde vorm van het hoofdgebouw vloeit rechtstreeks voort uit het pad dat de interventievoertuigen volgen. Er werden twee trajecten voorzien: het ene, binnen, voor wie terugkeert van een interventie en het andere, buiten, voor de vertrekkers. Een oefentoren in dompelverzinkt staal staat naast het hoofdgebouw. Hij steunt op een betonnen basis met een zijde van 3 m. Een geperforeerde metaalplaat van slechts 2 mm dik stut op zijn eentje de 25 m hoge metalen toren.
Tekst: Het behoud van het huidige karakter van de site was cruciaal bij de inplanting van het nieuwe programma in dit historische complex. Meest ingrijpend was de aanpassing van de dakvorm en de gevelbekleding van de verbinding tussen de originele voertuigenloods en de oude brouwerij. Voor de stabiliteit werden bijkomende stalen geveltrekkers en liggers in de kelders geplaatst. Houten spanten en liggers werden zo subtiel mogelijk met stalen spalken en spanners verstevigd.
Tekst: Voor het kantoorgebouw van Leefmilieu Brussel werd staal toegepast in de hoofddraagstructuur en in de gesloten delen van de buiten- en binnengevels, waardoor een lichte, nauwkeurige en maatvaste architectuur mogelijk werd. De opbouw van het dak (en een deel van de gevel) is bijzonder. Meestal blijft deze beperkt tot een felsdak, maar in dit geval werden er nog zwart gemoffelde platen of PV-panelen op bevestigd. Ook voor de afbouw werd veelvuldig staal aangewend; in de sandwichgevelpanelen, binnentrappen, etc...
Tekst: De keuze van het gevelmateriaal is een essentieel element van dit project. De grote bouwvolumes zijn volledig bekleed met een beplating in weervast staal ('corten'), die het geheel niet alleen een industrieel karakter geeft maar ook specificiteit en warmte uitstraalt. Naast zijn natuurlijke verschijning met uitgesproken kleur, textuur en schakering, biedt het een grote kostenbesparing in exploitatiekost. Weervast staal is volledig onderhoudsvrij.
Tekst: Binnen ‘The Circle’ rijst vanuit de waterpartij een stalen web van vergaderzalen en meetingsdecks. Het 1.500 m2 glazen dak wordt getorst door een 110 ton zware structuur, hoofdzakelijk vervaardigd uit warmgewalste en genormaliseerde stalen kokers in S355J2H+N. Ook de grote glaspartijen van de gevel, gedragen door een stalen ruit, toont een ruimte vol bedrijvigheid. Door de verborgen boutverbindingen met aan één zijde platen met getapte schroefdraad werd de montagetolerantie tot quasi nul herleid.
Tekst: De gevels van de nieuwbouw bij de renovatie van een charmant bestaand magazijn zijn opgetrokken uit staal. Als fundering werd een draagprofiel voorzien met een HEM 220. Vervolgens werden 8 kolommen langsheen de gevellijn geplaatst, naast vier dakliggers en een draagprofiel voor het buitenschrijnwerk. De technieken werden in de vloer geïntegreerd zodat een verlaagd plafond overbodig is en de mooie staalstructuur duidelijk zichtbaar blijft.
Tekst: De sporthal en gym zijn opgetrokken in staal, alsook een luifelstructuur, diverse toegangstrappen en loopbrugjes. Het geheel werd opgevat als een in beide richtingen geschoorde hal. Om de 7,50 m werd een portiek geplaatst die 33,40 m overspant. Om de structuur een brandweerstand van R30 te bezorgen, volstond het per dakligger slechts 2 verticale buizen met een zwelverf te omhullen. De rest van de structuur haalt uit zichzelf de gevraagde brandweerstand.
Plaats: Pater Dupierreuxlaan 1, Tervuren
Opdrachtgever: The British School of Brussels, Tervuren
Architect: Licence to Build - Architects & Engineers, Lennik
Studiebureau: Paridaens ingenieurs, Leuven
Controlebureau: SECO, Brussel
Hoofdaannemer: THV Sportcentrum Tervuren Vanhout– Groep Van Roey, Geel
Tekst: De nieuwe sluisbedieningspost ligt vlak naast de hoofdsluis en groepeert de 4 sluisbedieningen van het complex van Ternaaien. Het gebouw bestaat uit twee boven elkaar geplaatste en t.o.v. elkaar verschoven parallellepipedumvormige volumes. Het bovenste volume is volledig beglaasd. Dankzij zijn bijzonder minimalistische metalen structuur, bestaande uit 4 buizen 150 x 150 x 5 mm die het dak dragen. De gevels en de verlaagde plafonds zijn bekleed met bladen strekmetaal.
Plaats: Lanaye
Opdrachtgever: SPW - DGO2 - Direction des voies hydrauliques de Liège, Liège
Tekst: Het gebouw omvat 3.300 m² kantoren, vergaderzalen, een restaurant en een café-restaurant en 2 ondergrondse parkeergarages met 145 plaatsen. De uitdaging was om 7 kantoorverdiepingen te bouwen op een plek waar stedenbouw er in principe slechts 6 toestaat. Dit was enkel mogelijk dankzij een stalen skelet rond de centrale betonnen kern, bestaande uit PRS-profielen (S355) waardoor de afstand tussen de verdiepingen met 30 cm verminderd kon worden.
Tekst: Klaararchitectuur bouwde een 16de eeuwse kapel om tot haar nieuwe uitvalsbasis. Vier strakke, op elkaar gestapelde dozen zorgen voor een mooi contrast. De stapeling is geschrankt, waarbij de dozen overkragend staan ten opzichte van elkaar. De nieuwe staalstructuur, bestaande uit HEB-liggers, staat los van het bestaande gebouw. De vloeren zijn gemaakt uit stalen Z-profielen van 140 mm hoog ter ondersteuning van een houten vloerafwerking. De trappen uit gelaserde staalplaten. Het oude eiken dak werd verstevigd met stalen elementen.
Tekst: De nieuwbouw omvat een dubbele sportzaal met een oppervlakte van 4800 m² met centraal er tussenin de dienstruimtes en tribunes. De dakstructuur bestaat uit drie booggewelven, loodrecht op deze indeling. De bijzondere dakstructuur geeft de nieuwbouw een eigen identiteit die in dialoog treedt met het opmerkelijke schaaldak van het bestaande zwembad. De dwarsdoorsnede van de dakstructuur bestaat uit een reeks van 3 driescharnierbogen opgebouwd uit op maat gebogen HEB300-profielen.
Tekst: Het nieuwe stadhuis (12.500 m²) trekt de aandacht door zijn gevels: bedekt met planten, hellend en allesbehalve rechtlijnig, met gordijngevelprofielen onder 45°, aangevuld met een loopbrug in felrood, op twee niveaus, die de twee vleugels met elkaar verbindt. Verdere kenmerken zijn het gebruik van vloeren van hout en beton, gedragen door een grotendeels zichtbaar metalen geraamte.
Tekst: De nieuwe kantoren en productieruimten van EVS Broadcast zijn ondergebracht in een 89 m lang en 45 m breed gebouw, met 7 niveaus (23.000 m² nuttige oppervlakte). Het gebouw heeft een skelet van staal en beton om te voldoen aan de gevraagde overspanningen binnen de oplegde beperkingen voor de hoogteafmetingen. In het hart van het gebouw bevindt zich een atrium, 56 m lang en 12 m breed. Vanwege het gekozen raster van het gebouw (13,5 x 8,1 m) werd gekozen voor vloeren van breedplaten of gemengde vloeren op de verdiepingen (Cofraplus 77 van ArcelorMittal).
Award: Award 2016 - Prijs Voorgelakt Staal - Prix Acier Prélaqué
Tekst: Bij het nieuwe politiehuis voor de hoofdpost van politiezone Landen – Linter – Zoutleeuw ligt de nadruk op de uitstraling en de juiste architectuurtaal. De gevels werden afgewerkt met voorgelakte Pyramid-profielplaten van SAB-profiel voorzien van een witte coating Colorcoat Prisma®. De ramen werden, op wens van het politiepersoneel, afgeschermd met stalen platen die in het staalbouwatelier werden geprofileerd en gelakt. Het sheddak bestaat uit vakwerkliggers voor de grote overspanningen en is afgewerkt met geprofileerde dakplaten van 0,6 mm dik van Joris Ide die voorgelakt zijn met een coating Granite HDX van ArcelorMittal.
Tekst: De ateliers van deze BSBO-school hebben een staalstructuur bekleed met een steel-deck (ArcelorMittal Arval Hacierba) en zwarte voorgelakte stalen gevelplaten (SAB 45/900 Colorcoat Prisma®) op binnendozen (ArcelorMittal Arval Hacierba). Deze bekleding werd ook toegepast voor het hoofdgebouw. De draagstructuur krijgt aan de binnenzijde een nabehandeling met brandvertragende coating. De keuze voor een stalen structuur en gevel laat toe om met een strikt budget maatwerk te realiseren met een verfijnde belijning en detail.
Plaats: Tapstraat 13, Kortessem
Opdrachtgever: GO! - Gemeenschapsonderwijs van de Vlaamse Gemeenschap, Brussel
Tekst: De architect wilde de door de uitbreiding ingenomen grondoppervlakte maximaal beperken. Daarom heeft hij het "oorspronkelijke" huis behouden en het geïntegreerd in het zich in de lengterichting uitstrekkende hoofdvolume. De foyer bevindt zich aan de rand van het terrein. Hij vormt een transparante afsluiting die haast onmerkbaar overgaat in het landschap. Er werd gekozen voor ruwe materialen: hout, cortenstaal en aarde. Dit cortenstaal past heel erg goed in de houtrijke omgeving. En het is tegelijk mat en duidelijk zichtbaar.
Plaats: Rue de la Grotte 128, Flémalle
Opdrachtgever: Commune de Flémalle, Flémalle
Architect: Atelier d'Architecture AIUD, Liège
Studiebureau: Bureau d'études Greisch, Angleur
Controlebureau: Imhotep engineering, Awans
Hoofdaannemer: Strabag, Grâce-Hollogne
Staalbouwer: Das, Bree
Ander staal: Atelier Philippe Jowa, Cerexhe-Heuseux
Tekst: Voor de realisatie van het museumprogramma wordt op het dak een loods in staal gebouwd, een logische extensie van de industriële constructie. Het raster van de bestaande stalen kolommen wordt voortgezet. De balken worden er op wisselende hoogtes diagonaal overheen gelegd. De bekleding met goudkleurige metalen golfplaten is een toespeling op de Golden River, de Leie, die bekend staat voor het vlas. In de bestaande draagstructuur werd een monumentale stalen trap ingepast.
Tekst: Bij deze verbouwing wordt de typische shed-dakstructuur van oude fabriekspanden als gebruiksruimte heruitgevonden door middel van een mezzanine-staalstructuur, opgehangen aan stalen dakliggers. De toepassing van een staalstructuur zorgt er tegelijk voor dat het aantal storende structuurelementen zo laag mogelijk wordt gehouden en nagenoeg een gelijkvloerse ruimte ontstaat. De stalen elementen zijn mooi te combineren met façades in gevelsteen en een dakbedekking met sandwichpanelen.
Tekst: Van op de vloerplaat werd een staalstructuur gemonteerd met sigmaprofielen. Zowel de dakopbouw als de tussenverdieping bestaat uit steeldeck (geprofileerde vloerplaten). De bekleding van de staalstructuur is samengesteld uit Joris Ide-sandwichpanelen met PIR isolatie. De buitenplaat is uit voorgelakt staal (Colorcoat HPS200 Ultra® - kleur Albatross). Uniek aan de woning is dat de ramen in de panelen geïntegreerd werden via het concept van window integration.
Tekst: De eenvoudige dragende structuur bestaat uit een in het zicht blijvende zwartgelakte staalconstructie, langs de buitenzijde bekleed met vlakke stalen sandwichpanelen. Zowel gevel als dak werden uit dezelfde panelen opgebouwd. Dit all-in-one product vervangt tot 5 verschillende lagen in de traditionele spouwmuur. Op die manier werd de dikte van de buitenwand van de passiefwoning beperkt tot 22 cm.
Tekst: Deze vrijstaande woning bevindt zich aan de rand van een landelijke woonkern. Een matzwarte stalen doos hangt over een houten wand. De geïntegreerde liggers en vakwerken van de stalen hoofddraagstructuur maken het mogelijk om de uitkraging op een eenvoudige manier te realiseren. Een staalskeletwoning kan meer bewoonbare oppervlakte met ruimere glaspartijen bieden voor dezelfde bouwkost. Een coherent ontwerp, bedacht vanuit staalbouw, kan een besparing tot 20 procent opleveren.
Tekst: Om deze uitbreiding een uitgesproken karakter mee te geven werd geopteerd voor een soort retro-futuristische ruimtecapsule, met een knipoog naar science-fiction. De draagstructuur bestaat uit staal, waardoor het zwevend effect van deze uitbreiding gerealiseerd kon worden. Bovenop en tussen de staalstructuur werd een houtskelet gebouwd. Deze werd aan de buitenzijde met koper bekleed.
Tekst: Een bungalow uit de jaren zestig, waarvan het interieur reeds was gerenoveerd, werd omgebouwd tot een modern en open kantoor met woning. De staalconstructie van het kantoor liet toe om de verdieping te laten uitkragen en hierdoor een open carport te creëren. De gevels van zowel de uitbreiding als de bestaande woning werden afgewerkt met zelfdragende stalen voorgelakte sandwichpanelen (Kingspan Evolution) en extra minerale wol. De staalbouw leverde verleende het gebouw een eigen karakter en vormgeving.
Tekst: Deze staalframebouw, opgetrokken de bouwmethode van be-Steel, is vervaardigd uit koudgevormd staal, dat een mettalische behandeling kreeg die bijzonder corrosie- en slijtagebestendig is (Magnelis ArcelorMittal S350 GD + ZM310). De wanden in staalframepanelen zijn gemaakt uit C-profielen van 89 mm in een staaldikte van 1,2 mm. De vloeren bestaan eveneens uit C-profielen, ditmaal 250 mm hoog met een totale overspanning van 8 m, de volledige breedte van elke woning.
Tekst: De bouwvallige achtergevel werd vervangen door een lichte staalstructuur waarin 2 containers en trappen geplaatst worden. De containers bevatten de technische ruimtes en kragen 2,40 m uit t.o.v. de bestaande achtergevels. Door de onderste container te verstevigen kunnen 3 hoeken van de container vrij in de ruimte hangen. Naast de containers hangen stalen trapbomen. Ter hoogte van de bovenste container is een stalen terras aangebracht.
Tekst: Om de dwarsstijfheid van de draagstructuur te verzekeren noodzaakt het open plan van deze bel-etage in staalskelet de toepassing van doorgaande laddervlakken. De centrale liggers worden geïntegreerd om een maximale vrije hoogte te behouden. Teneinde het gewicht te beperken en een goed geïsoleerde dakopbouw mogelijk te maken worden het zadeldak en de dakerkers uitgevoerd met galvaprofielen. De optie voor staalskelet was ook een budgettaire keuze.
Tekst: Het project bestaat uit negen tweedehandse zeecontainers die samen vier woningen vormen. De containers zijn boven elkaar geplaatst om twee niveaus te vormen. Een industrieel stalen geraamte ondersteunt het geheel. De woningen zijn van het lage-energietype en bieden een uitstekend akoestisch comfort. De stalen gevelbekledingen zijn van het type JI Wall 1000 FC 120 mm PIR. Alle werkzaamheden namen slechts vier maanden in beslag.
Plaats: Rue de la Wade, Visé
Opdrachtgever: La Régionale Visétoise d'Habitations, Visé
Tekst: Capawood, een bakstenen geheel van pakhuizen, behoort tot het woon-werkcomplex op de voormalige industriële Kanaalsite in Wijnegem. Bij de herbestemming van de gebouwen kregen de pakhuizen als toevoeging een stalen optopping, bestaande uit een uitwendig draagsysteem van gelaste stalen kokerkolommen waartussen de vloerplaten hangen. De open staalstructuur van de bovenbouw contrasteert met het monolithische karakter van de bakstenen onderbouw.
Tekst: Het project heeft tot doel een schuur uit 1730 om te vormen tot woning. Het idee is om de bruikbare oppervlakte te vergroten om er de leefruimten in onder te brengen op de gelijkvloerse verdieping (keuken, salon en woonkamer) en de slaapkamers op de verdieping (slaapkamer voor de volwassenen, bureau en badkamer). De uitbouw krijgt een bekleding van cortenstaal, dat – hoewel hedendaags – perfect past bij de bruin-oranje kleuren van de plaatselijke natuursteen.
Plaats: Rue des acremonts 17, Lustin
Opdrachtgever: Privé, Andenne
Architect: Puzzles architecture, Auderghem
Studiebureau: Luc Delvaux, Louvain-la-Neuve
Hoofdaannemer: Groupe Thiran, Achêne
Ander staal: Ferronerie Flamand, Braine-le-Château
Tekst: Het project bestond in de restauratie van twee woningen, in de stijl van toen, in een vakwerkboerderij uit de 16e eeuw. De restauratie van het bewoonde gedeelte gebeurde ter plaatse. Eens het deel van de stallingen afgebroken was, werd gekozen voor staal als structureel materiaal vanwege de kostprijs, het geringe onderhoud en de goede technische kwaliteiten. Er werd ook gebruik gemaakt van staal voor de aanleg van de twee bovengrondse terrassen met twee metalen trappen.
Plaats: Rue de la Burdinale 59, Burdinne (Lamontzée)
Tekst: Het project bestaat uit een gebouw voor gemengd gebruik met 8 passiefwoningen en een winkelruimte. De handelszaken zijn op de gelijkvloerse en eerste verdieping gelegen. Het gebouw is compact, met een sober en eenvoudig volume gekenmerkt door een knik om aan te sluiten op de rooilijn van de aanpalende gebouwen. De openingen in het gebouw stellen de bewoners in staat om veilig en ongezien vanaf de openbare ruimte op hun balkon te zitten. Het gebruikte staal voor de gevel bestaat uit geperforeerde panelen, gevouwen en gelakt in de werkplaats.
Tekst: De verbouwing van een eengezinswoning tot een appartement met drie verdiepingen en 3 gastenkamers vereiste twee belangrijke interventies: het herbouwen en uitbouwen van de achtergevel, en een gedeeltelijke verhoging van het dak. De structuur van de bijgebouwen werd verwezenlijkt via een spel van stalen balken en kolommen. De hele huid van de bijgebouwen aan de achtergevel werd uitgevoerd in witte (gegalvaniseerde en voorgelakte) golfplaat.
Tekst: Het sheddak en de staalstructuur van deze lichte achterbouw verwijst naar de vroegere industriële loods die zich op deze plaats bevond. Het sheddak laat toe om in de diepe woning rijkelijk licht binnen te brengen. De aansluitingen van de liggers, kolommen en steeldeck (Joris Ide 106.250.750 HR) zijn met een minimum aan onderdelen ontworpen. De aansluiting van het schrijnwerk rechtstreeks tegen de stalen profielen zorgt voor een naadloze overgang.
Plaats: Jozef Lonckestraat 27, Sint-Niklaas
Opdrachtgever: Privé, Sint-Niklaas
Architect: Architectenbureau De Lange, Sint-Niklaas
Tekst: De toepassing van de stalen structuur in dit project is tweeledig: enerzijds zorgt ze voor de ontsluiting van de appartementen door middel van buitenpasserelles, anderzijds wordt ze gebruikt om de stalen structuur van de private terrassen van de woningen te dragen en de historische gevel te stabiliseren. Ook vloeren, borstweringen en trappen zijn in stalen looproosters uitgevoerd. Verder werd ook grotendeels een metalen geprofileerde gevelbekleding toegepast.
Tekst: Op de golvende rooilijn werd een tweede semi-transparante gevel in witgelakt gegalvaniseerd staal – een vlies – voorzien, waardoor op de bouwlagen een variabele tussenruimte ontstaat. Deze vliesgevel werkt ook als zonwering met luiken in strekmetaal die manueel bediend kunnen worden. De terrassen worden geschrankt en aan weerszijden voorzien van een mat doorschijnend scherm omwille van de privacy. Ook de borstweringen zijn in witgelakt staal.
Tekst: De trap met bovenbordes werd volledig opgebouwd uit stalen structuurelementen. De twee trapwangen zijn samengesteld uit gelaste stalen kokers (320/80/10 mm). Tussen beide trapwangen werden stalen kokers (80/40/5) gelast, waarop dan geplooide platen met een dikte van 5 mm werden voorzien. Kokers en platen werden ter plaatse tegen de trapwangen afgelast. Het bovenbordes bestaat uit geplooide cassettes van 5 mm dik.
Tekst: Bij de uitbreiding van de Egmontcrypte in Zottegem werd een in het oog springende glazen koepel voorzien. Deze werd volledig opgebouwd uit stalen structuurelementen. De hoofdprofielen zijn gelaste stalen T-stukken met een variabele hoogte en een breedte van 60 mm. In de verticale vin zitten ovaalvormige uitsparingen. Tussen de hoofddragers werden stalen T-stukken T60 gebout, zodat de glasvlakken op vier zijden ondersteund worden.
Tekst: De nieuwe bibliotheek voor de vakgroep Architectuur en Stedenbouw aan de Universiteit van Gent is opgevat als een groot paviljoen-achtig meubel met drie verdiepingen, dat de ruimte onder het balkon in de voormalige practicumzaal inneemt. De perimeter van de bibliotheek wordt gevormd door boekenkasten. Door hier een hekwerk voor te schuiven wordt de collectie wel of niet toegankelijk, om zodoende de boeken te beschermen bij andere activiteiten, zoals recepties en lezingen, ...
Tekst: Nu een 30 m hoge uitkijktoren een prachtig uitzicht over het gebied garandeert, smullen natuur- en architectuurliefhebbers voortaan nog meer van de Lommelse Sahara, een ongerept stukje natuur dat deel uit van het Regionaal Landschap ‘de Lage Kempen’. De constructie bestaat uit zes geschakelde driehoeken die omgeven zijn door circa vier kilometer scheepstouw. Door het touw afwisselend strak en los rond de toren te wikkelen, ontstaat een subtiele verwijzing naar de golvende lijnen van de Sahara.
Tekst: Het uitgangspunt voor de gevel was een systeem dat tegelijk kon dienst doen als draagstructuur, raamprofiel en schapdrager. Dus werd geopteerd voor staal. De kolomafstand werd zo bepaald dat een optimale maatvoering ontstond. De kolommen staan op 1 m hartafstand. Om windverbanden te vermijden werden de kolommen als frames geïnstalleerd. Op die manier konden ze met een minimale plaatsingstolerantie worden geplaatst.
Tekst: De oneigenlijke achterbouwen van de rijwoning werden vervangen door een geheel van licht en ruimte. Een strakke, eigentijdse achtergevel maakt deze rijwoning klaar voor de toekomst. Het raam van de achtergevel is een knipoog naar de klassieke T-verdeling van ramen – zij het ietwat groter, op jumbo-maat zeg maar. De opendraaiende vleugels zijn 3 m breed en 6 m hoog. Het grote raam zorgt voor een sterk binnen/buitengevoel tussen de triplex-binnenruimte en de tuin.
Tekst: Het bestaande éénlaagse, architecturaal gedateerde pand kreeg er een totaal nieuw volume bovenop. De opbouw gebeurde met stalen portieken op een raster van 6 m en is op 90 paalfunderingen gezet. Voor het bovenste volume werd gekozen voor een accentuerende, zwarte gevelbekleding. Deze bestaat uit voorgelakte geprofileerde staalplaten met 150 mm isolatie. In de inkom is een stalen trap voorzien, die in bovenaanzicht de vorm heeft van het driehoekig logo van het bedrijf.
Tekst: Een stalen schrijnwerk van ronde glasroedes voor de oude gevels van het stadhuis fungeert naast hekwerk ook als structuurelement. Het is samengesteld uit dikwandige ronde kokerprofielen voor de spijlen en fijne, gelaste T-profielen voor de dakliggertjes. De ronde kolommetjes zijn onderaan ingeklemd om vervorming van de gevel door windbelasting te beperken. De horizontale stabiliteit werd verzekerd door horizontale latten in de kopgevels.
Tekst: Het oorspronkelijke, mooi op het landschap inspelende, notariaat werd slechts een goede vijf jaar geleden in gebruik genomen, maar een uitbreiding drong zich reeds op. Het doordachte ontwerp van destijds verdraagt geen verderzetting of kopie; een radicaal andere invalshoek was nodig. Tegenover het massieve bakstenen hoofdvolume wordt een nieuwe spiegeldoos geplaatst. De spiegelende buitengevel is opgebouwd uit 1mm dunne, verdiepingshoge roestvrijstalen panelen.
Tekst: Deze noodtrap in de vorm van een stalen doek is een zelfdragend kunstwerk dat bestaat uit 5 mm dikke staalplaten, onderverdeeld in 20 stukken en langs de randen verstevigd met stalen latten van 80 x 100 mm die de verschillende onderdelen met elkaar verbinden. De onderste strook, waaruit een kanttekening werd gelaserd, vormt de basis en wordt achter de plaat extra verstevigd door de samengestelde profielen en stalen buizen. Deze basis wordt op haar beurt met 14 stalen voeten in de fundering verankerd.
Tekst: De betrokken constructies behoren tot de tweede fase van de verwezenlijking van het Gewestelijk ExpresNet (GEN): de aanleg van een ondergrondse parking met toegangswegen; de bouw van een gang onder de sporen naar de perrons om de twee spoorwegbermen met elkaar te verbinden; de uitbreiding van het busstation en de aanleg van de wegen en de openbare ruimte. Weervast cortenstaal is het gemeenschappelijke kenmerk van alle kleine bouwwerken die op de plek opduiken en de openbare ruimte ritme verlenen.
Tekst: In het kader van de aanleg van het Sint-Agathapark werden ferrometalen constructies, met name twee slagbomen en toegangsportalen in cortenstaal gebouwd, naast banken (metalen structuur met houten zitting) en een grote picknicktafel. Er werd gebruik gemaakt van een beperkt aantal, perfect op elkaar afgestemde materialen: hout, uitgewassen beton, terracotta, weervast staal.
Plaats: Rue Hullos, Liège
Opdrachtgever: Administration communale de Liège, Liège
Architect: Ville de Liège Aménagement des espaces publics, Liège
Tekst: One World is een openbare kunstinstallatie van de hand van Arne Quinze die hij ontwierp ter gelegenheid van 10 jaar Tomorrowland, het alom geprezen Belgische dancefestival. Het project bestaat uit twee delen: een sculptuur van geschilderd staal (26 m hoog) en een wandel- en fietsbrug met houten vloer (537 m). Het gebruik van staal heeft een lichte en verfijnde realisatie mogelijk gemaakt.
Tekst: Het was de bedoeling van de eigenaars om hun huis te moderniseren en er hun beroepsactiviteiten in onder te brengen. De leefruimte in huis werd aan de kant van de tuin vergroot. De uitbouw werd bekleed met weervast cortenstaal. Door hetzelfde materiaal toe te passen voor de muuropeningen, de ingang van het tandartskabinet en het nieuwe volume, kreeg de hele verbouwing een coherent uitzicht.
Plaats: Rue du Dessus 25, Cortil-Noirmont (Chastre)
Tekst: De stalen geritmeerde voorgevel verhult een bloemenwinkel en een woning in het stadscentrum van Zottegem. Het kaderwerk in witstalen vinnen van 20 cm diep (deels transparant, deels met opale beglazing) dient voor de vormelijke continuïteit van de gevelrij. Het is ook een filter ten voordele van de privacy voor de leefzones. Door de grote hoogte achter het scherm ontstaat een uitstraling, analoog aan de vroegere commerciële ruimtes van de stad.
Tekst: Bij de renovatie van dit herenhuis werden ook alle trappen vernieuwd. Architect en bouwheer kozen voor een fijne metalen constructie: een geplooide plaat van 4 mm voor de treden, massief vierkant van getrokken staal 20/20 mm voor de trapbomen, in combinatie met 10 mm voor de balustrades. Blank staal met een matte vernisafwerking versterken deze luchtige structuur.
Tekst: De kunstinstallatie Limbo bestaat uit een reeks gebogen stalen vangrails die door middel van stalen paaltjes boven het terrein staan opgesteld. Licht zwevend boven de grond vormen de stalen elementen een grafische figuur die het perceel het aspect geven van een verborgen tuin. Het staal van de rails werd gerecupereerd uit depots van een firma wegenwerken. Op de stalen constructies werden transducers aangebracht waardoor muzische effecten ontstaan.
Plaats: Sint Pietersnieuwstraat 25, Gent
Opdrachtgever: Vakgroep Architectuur en Stedenbouw, Gent
Architect: Benedict Coghe, Omer Kurtulus, Gent
Studiebureau: Arthur De Roover ingenieursbureau, Gent
Tekst: De Waterkuil, een mergelgrottencomplex in Vechmaal, is een van de belangrijkste overwinterplaatsen van vleermuizen in Limburg. Sinds 2007 ging de populatie echter achteruit door ongewenste bezoekers die er fossielen zochten of feestjes hielden. De architect-ontwerper bedacht kunstige poorten in weervast staal ('corten') om de vijf ingangen van de Waterkuil af sluiten. Vleermuissilhouetten doen daarbij dienst als invliegopeningen.
Plaats: Sint-Martinustraat, Vechmaal-Heers
Opdrachtgever: Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren, Kortesse
Tekst: Naar de technische functie vormt de nieuwe watertoren van Ghlin een nieuw baken in het landschap. Het onderste gedeelte is van beton maar het hele bovendeel is van staal. Deze speciale stalen structuur bestaat uit twee boogvormige portieken van ongeveer 14 m hoog, geplaatst op de diagonalen van een vierkant met zijde 20 m. De 11 m hoge stalen kuip heeft een diameter van 17 m en is voor het grootste deel gemaakt van een 6 mm dikke plaat.
Tekst: Het huis dateert uit het begin van de 18e eeuw. De renovatie ervan heeft zo'n tien jaar geduurd. Als kers op de taart werd het toegangshek vervangen door een poort van cortenstaal. De bouwheer wenste daarvoor, net als voor de voordeur, een "zinvol" geperforeerde plaat. Gekozen werd voor het uitsnijden van een tekst in de openslaande vleugels van de verzen van het gedicht ‘L’Albatros’ van Charles Baudelaire. Hiervoor werd gebruik gemaakt van het oude Telex-lettertype.
Tekst: Een rode metalen sculptuur, het werk van de Brusselse beeldhouwer Robin Vokaer, is voortaan te zien bij het binnenrijden van Flémalle op de rotonde in de buurt van de snelweg. Deze realisatie van om en bij 2,5 ton, bestaat uit 8 mm dikke autogeen gesneden platen. Door gebruik te maken van de emblematische materialen van de gemeente, herinnert deze sculptuur aan het verleden en beeldt het huidige economische leven van de stad uit.
Tekst: De nieuwe woontoren bij het silogebouw in Wijnegem wordt gedragen door een grid van betonkolommen. De connectie tussen beide constructies is een glazen ruimte, die betekenis krijgt door vier lijnen van schuin geplaatste stalen kolommen. Die combineren drie structurele functies: ze verzekeren de horizontale stabiliteit, ze zijn de ‘interface’ tussen het de bestaande onderbouw en de nieuwe bovenbouw en ze herverdelen de kolomlasten van de bovenbouw.
Tekst: In het kader van de Triënnale Brugge 2015 ontstond deze tijdelijke multifunctionele publieke ruimte. Aan elke zijde van de Carmersbrug is een platform geplaatst, met elkaar verbonden door een onderliggend pad. De ontwerpers kozen voor een gegalvaniseerde staalstructuur met slanke staalkolommen die start op een stalen grid, bevestigd op drijvende pontons. Het dak bestaat uit een aantal dunne staalplaten met geplooide randen, die zorgen voor stijfheid en het uitknikken vermijden.
Plaats: Ter hoogte van Carmersbrug, Brugge
Opdrachtgever: Brugge Plus - Triennale Brugge, Brugge
Tekst: Voor de verbouwing en het vergroten van het bijgebouw dat tegen de bestaande woning aanleunt om er een kinesitherapiekabinet in onder te brengen, is een interventie gepland met een schuine muur die het mogelijk maakt om het kabinet maximaal te laten uitkijken op het zuiden en op een kleine groene ruimte buiten. Een strook van gegalvaniseerd en gelakt strekmetaal omcirkelt de uitbouw. Deze huid wordt de belangrijkste expressie van deze nieuwe ruimte, verbindt deze met de bestaande constructie en schermt de activiteiten binnen af voor nieuwsgierige en vragende blikken.
Tekst: De aanbouw verlengt het bestaande deel van een woning uit de jaren '80 door er een cel voor de ouders in de kelderverdieping en een werkruimte met salon op de verdieping in onder te brengen. Het staal dat gebruikt werd voor de belangrijkste bovengrondse structurele elementen markeert ook de verschillend ingangen. De elementen buiten zijn dompelverzinkt. Vanbinnen is het staal blootgelaten en enkel beschermd met een matte vernis.
Tekst: In februari 2015 legde kunstenares Inge Van Gheel de laatste hand aan Het Gele Huis. Dit kunstwerk maakt deel uit van de nieuwbouw van woonzorgcentrum Edouard Remy in Leuven. Het werk is een ruimtelijke constructie in staal met de contouren van een open huis. De constructie bestaat uit stalen kokers met de afmetingen 400/400/8mm en 600/400/8mm. Op de werf werden de hoeken onder verstek aan elkaar gelast, bijgewerkt en bijgeslepen tot een vlak geheel.
Tekst: Als element dat de voorsteven van een schip voorstelt, is de stalen spits van MICX Mons visueel erg belangrijk. Er werd bijzonder veel aandacht besteed aan de details en de geometrie. Er werd gekozen voor staal als materiaal aangezien dit in staat was de wensen en de verplichtingen van de verschillende interveniënten met elkaar te verzoenen. Bovendien werden in het licht van de grote overspanningen (een overstek van wel 17 m!), de dragende platen van het congrescentrum verwezenlijkt in een gemengde constructie van staal en beton.
Plaats: Avenue Mélina Mercouri 9, Mons
Opdrachtgever: Ville de Mons, Mons
Architect: Studio Daniel Libeskind - H2A, New York (US) / Mons
Tekst: Deze uitkijktoren biedt een uitzicht op De Wijers in Zonhoven. De centrale basisstructuur bestaat uit drie ronde, gegalvaniseerde stalen kolommen waaraan de trappen en gevelvlakken opgehangen zijn. Daardoor ontstaan stalen kaders die gevuld zijn met eikenhout, zowel voor de beklede gevelvlakken als voor de houten loopvloeren. De traptreden zijn uitgevoerd in geperforeerd gegalvaniseerd staal.
Tekst: Het Neocitta I-flatgebouw maakt deel uit van een grootschalig project om de stad Seraing op te waarderen. Voor de gevel werd een filterende metalen bekleding aangebracht. De afwisselende perforaties belichamen de combinatie van het zoeken naar architecturale oplossingen, lichtcomfort en veiligheid. Daarachter maakt kleurig geritmeerde schrijnwerk het hoofdlichaam en de structuur van het gebouw zichtbaar.
Tekst: Het beschermde gebouw van de Machine-à-eau werd bewaard binnen een ambitieus complex waar hedendaagse uitbreidingen het historische gebouw aanvullen en het integreren in een geheel dat de nieuwe functie belichaamt. De 16 m lange loopbrug is gemaakt van plaatstaal van 10 mm dik die net als de talrijke sierelementen en een groot deel van de nieuwe gevels geplooid zijn in de geest van de Japanse papiervouwkunst (origami) en die de indruk moeten geven van een gevouwen oppervlak i.p.v. een massieve constructie. Ook voor het meubilair werd volop een beroep gedaan op staal.
Plaats: Boulevard Dolez , Mons
Opdrachtgever: Ville de Mons, Mons
Architect: Atelier d'architecture Pierre Hebbelinck - Pierre de Wit , Liège
Tekst: In het kader van Mons 2015, Europese Cultuurhoofdstad, werd een nieuw museum geopend in het hart van het belfort van Mons. Een 40 meter hoge glazen lift met bijhorende trapconstructie garandeert de toegankelijkheid van de toren. De liftschacht is opgebouwd uit een kokerconstructie uit thermisch verzinkte en gecoate staalprofielen, bekleed met geschroefde beglazing. De trapconstructie bestaat uit gelaserd staalwerk met geperforeerde looproosters.
Plaats: Rue des Gades, Mons
Opdrachtgever: Ville de Mons, Mons
Architect: Atelier d'Architecture et d'Urbanisme, Mons
Tekst: Het Maria Middelares-ziekenhuis in Gent onderging een totale renovatie. Het project omvat twee staalconstructies. De draagstructuur van de luifel is een repetitieve boomstructuur met een dak uit geschroefde beglazing. De constructie beschut en ondersteunt de bezoeker op zijn weg naar de nieuwe inkom van het ziekenhuis. De liftschacht voorziet een vlotte verbinding tussen de ondergrondse parking en de ingang van het complex.
Tekst: De 190 assistentiewoningen van Prins Kavelhof zijn opgevat als urban villa’s in het groen. Een meanderende pergola verbindt de gebouwen. Door zich te plooien naar en tussen bestaande boomstructuren gaat hij op in het omhullende landschap. Hij is voldoende hoog, zodat hulpdiensten eronderdoor kunnen rijden. Kinderen kunnen er spelen, rustbanken krijgen er beschutting en het is een veilige plaats voor informele ontmoetingen.
Tekst: Het Brusselse gemeentehuis in Art Deco-stijl in Vorst is ongetwijfeld het meesterwerk van architect Jean-Baptiste Dewin, met name vanwege zijn keuze voor metalen schrijnwerk. De restauratie daarvan is het moeilijkste gedeelte van de verbouwing, zowel qua omvang (meer dan 300 ramen) als qua te verwezenlijken prestaties (waterdichtheid, luchtdichtheid en comfort van de bewoners).
Tekst: De stalen luifel die contrasteert met de mijnwerkerswoning in Houthalen bevestigt het solitaire karakter van het vrijstaande huis en refereert aan de typisch-Vlaamse achterbouw. Het programma voor de luifel bestaat uit een dubbele garage, een fietsenstalling, tuinberging, stal, overdekt binnenkomen en een overdekt terras. Het dak bestaat uit 26 dakelementen die in het atelier werden geprefabriceerd. De draagvinnen (dikte 4mm) en randribben (6 of 10mm dikte) werden op de dakplaat (dikte 3mm) gelast.
Tekst: De unieke raamkaders in weervast staal ('corten') springen meteen in het oog. Ze zijn stuk voor stuk ingefreesd met tekst of illustratie en vormen een hedendaagse interpretatie van de klassieke raamomlijstingen. Door het glas in het vlak van het staalkader te plaatsen, worden de raamomlijstingen onzichtbaar en functioneren de vensters als polaroidfoto’s waar de toerist zelf onderdeel van wordt.
Tekst: Een portiek van cortenstaal markeert de ingang van het cultuurcentrum van Visé. De ingang bestaat uit een monumentale poort met gerafelde randen die doorlopen naar de gang via de zijdelingse en bovenste plaatstalen bekleding. Alle elementen zijn onzichtbaar bevestigd. De wanden lopen lichtjes naar buiten open om het trechtereffect te benadrukken. Op het scherm kunnen culturele evenementen worden aangekondigd. Langs binnen is de ingang beveiligd door een dubbele poort van plaatstaal. In de plaat is een symbolisch motief met de geschiedenis van de stad uitgesneden. Dit volume verleent het gebouw een hedendaagse toets.
Tekst: Voor de moderne meubelzaak Side in Aarlen werden de drie gevels en de omranding van de beglaasde wand met cortenstaal bekleed, goed voor een totaal van 140 m². De platen volgen het schuine patroon van de al even schuine gevels. Om het hedendaagse karakter van het project te benadrukken, werden de platen afgewerkt met scherpe randen met een holle voeg van 12 mm. Ook de randen tussen de verschillende gevels zijn niet afgeschuind. Er is geen enkele zichtbare bevestiging. De glazen wand bestaat ook uit een schuine gordijnmuur, opgebouwd uit licht en zeer dun staal dat aansluit op het stalen geraamte van het gebouw.
Tekst: In de omgeving van het station van Ciney moest een brugovergang gebouwd worden om een vlottere doorgang van het steeds drukker wordende verkeer te waarborgen. De gerealiseerde bowstringbrug is 75 m lang, 15 m hoog en 13 m breed. De brug bestaat uit twee hoofdliggers in I-vorm en twee einddwarsdragers. De bogen in kokerprofiel dragen elk zeventien hangers. Het totale staalgewicht is 510 ton. De montage van het bruggeheel gebeurde op tijdelijke torens.
Plaats: Station van Ciney, Ciney
Opdrachtgever: Infrabel Asset Management, Liège
Architect: Infrabel Area Sud-Est, Direction Infrastructure, Liège
Studiebureau: Infrabel Area Sud-Est, Direction Infrastructure, Liège
Hoofdaannemer: DUCHENE , Modave
Staalbouwer: Victor Buyck Steel Construction, Eeklo
Tekst: De schuin lopende voetgangersbrug verbindt op discrete wijze twee wijken van Barvaux. Hij is 48,50 m lang (maximale overspanning: 30 m) en werd uit besparingsoverwegingen zo licht mogelijk gebouwd. Zo bedraagt het totaalgewicht van het gebruikte staal (S235 en S355), leuning inbegrepen, niet meer dan 21,5 ton en kon het volledige kunstwerk in een enkele kraanbeweging op zijn steunen geplaatst worden.
Plaats: Quartiers 'sur la Gère' / 'en Charotte', Barvaux-sur-Ourthe
Opdrachtgever: Ville de Durbuy, Barvaux-sur-Ourthe
Tekst: De witte fietsersbrug over de Westerring in Genk valt vooral op door haar wervelend uitzicht. Twee slanke buiselementen kronkelen over de weg, net zoals bij een rollercoaster. De vorm van de bug is minutieus afgestemd op de krachten die ze ondergaat. De bogen en de vakwerken werken samen en zorgen ervoor dat (de sterkte van) iedere kilo staal (S355 J2) optimaal benut wordt. Het resultaat van deze oefening is een verfijnde, fluctuerende constructie.
Tekst: Het landhoofd van dit gemengde bouwwerk van staal en beton steunt op een verkeerstunnel om de toegang van de voertuigen naar de nieuwe aan te leggen berm stroomafwaarts te garanderen, gecombineerd met een cirkelvormige brugpijler gefundeerd in de oude Maas. De gevolgen van deze keuze waren erg positief, nl. een opmerkelijk licht het bouwwerk, prachtig afgestemd op alle andere constructies van deze complexe zone.
Plaats: Lanaye
Opdrachtgever: SPW - DGO2 - Direction des voies hydrauliques de Liège, Liège
Tekst: De kern van de nieuwe brug van Verviers – met een overspanning van 22 m en een breedte van 4 m- bestaat uit een gelaste plaatligger (PRS - Poutre Reconstituée Soudée) met variabele hoogte die twee wegen afbakent, een vlak stuk voor de fietsers en een boogvormig deel voor de voetgangers. Het wegdek steekt aan weerskanten uit over de centrale balk die als het ware de ruggengraat vormt. De torsiekrachten veroorzaakt door asymmetrische belastingen wordt opgenomen door een "uiteengetrokken" boog, gevormd door de zijdelingse buizen: de ene rechtlijnig die de taak van trekstang op zich neemt en de andere die van de boog.
Tekst: In het kader van de realisatie van het multimodaal platform Trilogiport in Hermalle-sous-Argenteau, werd een nieuwe brug over de Maas gebouwd met een totale lengte van ongeveer 300 m. Zijn grootste overspanning bedraagt 88 m. De dragende structuur bestaat uit twee metalen balken met variabele hoogte (staal S355 en S460), verbonden door een betonnen brugdek dat uitloopt op de metalen brugstukken (S355).
Tekst: De "La Belle Liégeoise " biedt voetgangers en fietsers de mogelijkheid om vanaf het station Guillemins naar het Parc de la Boverie op een hoogte van 8 m boven het water over de Maas te stappen of te fietsen. Doelbewust werd voor een asymmetrische hangstructuur gekozen om de omgeving tot haar recht te laten komen. De draagstructuur van de hoofdoverspanning boven de Maas is van het hangtype en is opzij geplaatst ten opzichte van het brugdek, wat voor een volledig vrij uitzicht op de Esplanade des Guillemins zorgt.
Tekst: De huidige stedenbouwkundige situatie van de omgeving rond de Fransmanstraat in Laken is erg complex. De treinsporen delen de straat op een brutale wijze in twee. De topografie is ingewikkeld en de bestaande hellende vlakken tonen aan dat er gebrek is aan een goed gedefinieerde publieke ruimte. De sokkels moeten nieuwe publieke ruimten creëren en de toegankelijkheid en leesbaarheid van de brug en de plek verbeteren. De voetgangersbrug bestaat uit geplooide staalplaten, die geprefabriceerd en vervolgens gemakkelijk gemonteerd kunnen worden.
Tekst: De nieuwe metalen bowstring-brug heeft een overspanning van 68 m. Hij steunt op twee betonnen landhoofden die een overstek vertonen in het verlengde van de brug. De brug is gebouwd uit een stuk waardoor er dus geen uitzetvoegen aangebracht moesten worden tussen het brugdek en de landhoofden. Doordat deze structurele typologie voor het eerst werd toegepast in het Waalse Gewest, werd het gebouw uitgerust met controle-instrumenten om zijn gedrag in de loop van de tijd op te volgen.
Plaats: Rue de Strambruges, Harchies
Opdrachtgever: SPW - Direction des Voies Hydrauliques de Mons, Mons
Tekst: De Jaagpadbrug is een nieuwe brug voor fietsers en voetgangers over de Boven-Schelde in Avelgem. Het betreft een stalen boogbrug waarbij de toppen van de bogen van elkaar weg wijken (vlinderbrug). Tussen de bogen is er geen horizontale verbinding of windverband voorzien. De brug heeft een totale overspanning van 92 m – een middenoverspanning van 70,3 m en twee zijoverspanningen van 10,85 m. Ze heeft een gewicht van 166 ton.
Plaats: Avelgem / Orroir (Mont de l'Enclus), Avelgem
Opdrachtgever: Waterwegen en Zeekanaal Afdeling Bovenschelde, Merelbeke
Tekst: De fietsbrug is onderdeel van het project om het kruispunt aan het station van As veiliger te maken. Ze bestaat uit 2 delen: een tuibrug in bocht over 95 m en een aanloophelling van ongeveer 60 m welke opgelegd werd op 4 ondersteuningen. De tuibrug bestaat uit twee 20 m hoge stalen pylonen. De hoofdligger bestaat uit een 95 m lange stalen gekromde buis (diameter 864mm) met daaraan uitkragende dwarsdragers.
Tekst: De oude brug over de Moezel werd vervangen door een nieuwe 180 m lange brug van het bowstring-type. Dankzij deze techniek kon de brug verbreed worden en konden veilige paden geïntegreerd worden voor de zachte weggebruikers (voetgangers, fietsen, ruiters...). Maar het is vooral het grote draagvermogen dat de brug opnieuw geschikt maakt voor vrachtwagens en voor uitzonderlijke transporten.
Plaats: RD52 / La Moselle, Hauconcourt (FR)
Opdrachtgever: Département de la Moselle, Conseil Général de la Moselle, Metz (FR)
Architect: Laurent Barbier (1959-2014),
Studiebureau: Direction des Routes, des Transports et des Constructions - Division des Investissements Routiers / CORÉDIA, Metz (FR) / Paris (FR)
Tekst: Een eerste voetgangersbrug met een totale lengte van 180 m en een overspanning van 112 m loopt schuin over het uitwijkkanaal en eindigt op een heuvel waarop voetpaden werden aangelegd om af te dalen tot op straatniveau. Deze heuvel is verbonden met de eerste verdieping van het nieuwe FRAC (Fonds Régional des Arts Contemporains) via een tweede 103 lange voetgangersbrug, hoog boven het onlangs verwezenlijkte voorplein.
Plaats: Quartier Grand Large Dunkerque, Dunkerque (FR)
Opdrachtgever: Dunkerque Grand Littoral, Communauté Urbaine; Mandataire: S3D - Société du Développement du Dunquerkois, Dunkerque (FR)
Architect: Espace, Architecte Brigit de Kosmi, Paris
Studiebureau: SETEC TPI, Paris (FR)
Hoofdaannemer: Bouygues TP Régions France, Villeneuve D’Ascq (FR)
Staalbouwer: Victor Buyck Steel Construction, Eeklo
Tekst: De nieuwe zetel van Japan Tobacco International (JTI), ondergebracht in de internationale wijk van Genève, werd ontworpen m.b.v. een techniek die normaal toegepast wordt voor het bouwen van bruggen: architecten en ingenieurs hebben een console ontworpen (met een overhang van 60 m) zodat de constructie slechts op twee plaatsen de grond raakt, om zo een openbare ruimte te creëren die voor iedereen openstaat.
Plaats: Rue Kazem-Radjavi 8, Sécheron (CH)
Opdrachtgever: Japanese Tobacco International, Sécheron - Geneva
Architect: Skidmore, Owings & Merrill, INC. , London (UK)
Studiebureau: Skidmore, Owings & Merrill, inc. , London (UK)
Hoofdaannemer: Implenia Suisse, Onex (CH)
Staalbouwer: Victor Buyck Steel Construction, Eeklo
Ander staal: Josef Gartner Switzerland , Arlesheim (CH)
Tekst: Het nieuwe kunstwerk is het belangrijkste element van de nieuwe snelweg A 150. Het grote hoogteverschil van zo'n 60 m tussen de twee beboste hellingen vereiste een uitzonderlijke constructie met een lengte van ca. 480 m. Het viaduct over de Austreberthe, een zijriviertje van de Seine, beschikt over een brugdek met een gemengde staal-betonstructuur, rustend op vijf pijlers van gewapend beton, verankerd op de bodem van de vallei, en op twee landhoofden.
Plaats: Centre d’exploitation A150, BP 36, Barentin
Opdrachtgever: A150 Albea, Barentin (FR)
Architect: STRATES Ouvrages d’Art, Lyon (FR)
Studiebureau: INGEROP, Courbevoie (FR)
Hoofdaannemer: GIE A150, Orsay (FR)
Staalbouwer: Victor Buyck Steel Construction, Eeklo
Tekst: Staalframebouw is een nieuwe bouwmethode op La Réunion. De lichte frames in koudgevormd staal bleken voldoende robuust te zijn om orkanen en aardbevingen te weerstaan en hielden de overzeese transportkosten beheersbaar. Het magnesium in de metallische coating zorgt voor een zelfherstellend effect, waardoor snijranden en de randen van ponsgaten uitermate lang beschermd zijn tegen corrosie, belangrijk bij woningen in een agressief kustklimaat.
Tekst: Het Timmerhuis is een combinatie van nieuwbouw en monumentale oudbouw. De ‘zwevende wolk’ van glas wordt overeind gehouden door een staalconstructie van 3850 ton, die slechts op kolommen in de twee kernen voor liften en trappenhuizen steunt. Grote overspanningen en uitspringende bouwdelen typeren het Timmerhuis. De vloeren zijn opgebouwd uit staalplaatbetonvloeren vanwege hun eenvoud, lichte eigen gewicht en snelheid van (stempelvrije) montage.
Tekst: Bij de herhuisvesting van Netwerkbedrijf Liander zijn de grondstoffen en materialen maximaal circulair toegepast. Alles wat nog bruikbaar was uit de oudbouw, is ook hergebruikt. Een golvende overkapping in staal overspant de vijf bestaande gebouwen. De bestaande daken zijn zeer licht gedimensioneerde stalen constructies met zeer weinig overcapaciteit. Daarom wordt de gevel aan het nieuwe dak gehangen.
Tekst: In de showbizz kan het frustrerend zijn, te zien dat het overgrote deel van het publiek meer aandacht heeft voor de megaschermen dan voor de podium act zelf. Bij het ontwerp van Beyoncé’s Formation World Tour heeft de ontwerper ervoor gezorgd dat alle ogen op de prestatie van de ster gericht blijven dankzij de creatie van een enorme draaiende videoscherm-box. Van zodra het publiek het stadion betreedt valt de dominante Monolith 22 x 16 x 9 m dadelijk op.
Tekst: Het gebouw is ontworpen door architect Frank Gehry en ziet er aan de buitenkant uit als een glazen wolk geplaatst op een waterpartij. De gevel bestaat uit grote oppervlakken van panelen met complexe meetkundige vormen en beglaasde mantels. Ze vormen de gesloten kern en het dak van het gebouw, terwijl een tweede huid, bestaande uit 12 sterk uiteenlopende dunne glazen wanden het geheel vloeiend omhult zonder nieuwe gesloten ruimten te creëren. De beglazing steunt op heel complexe gemengde assemblages van hout en staal en metalen geraamten.
Plaats: Avenue du Mahatma Gandhi, Paris (FR)
Opdrachtgever: Fondation Louis Vuitton pour la création à Paris, Paris (FR)
Tekst: Het gebouw waarin de bibliotheek is ondergebracht, dateert uit het einde van de 19e eeuw en heeft in de loop der tijd heel wat verbouwingen ondergaan. De wijzigingen uit de jaren '50, waardoor de capaciteit op hetzelfde oppervlak verdubbeld werd, leidden tot instortingsgevaar in geval van brand. In deze context werd dan ook beslist om de bibliotheek van boven tot onder te renoveren. Een centrale monumentale trap bedient de 4 verdiepingen. Hij steunt op de verschillende overlopen en hangt met roestvaststalen kabels op aan de koepel.
Award: Award 2016 - Speciale prijs van de jury - Prix spécial du jury
Tekst: Het Heiligdom van Lourdes is een plek beladen met geschiedenis, spiritualiteit en stilte. In juli 2013 werden door extreem hoogwater van de Gave de Pau veel bestaande gebouwen en constructies beschadigd. Om aan de "woede" van de rivier te ontsnappen, werd een voetgangersbrug ontworpen die men op kan halen via een systeem met hydraulische vijzels in de landhoofden van de brug. De structuur en de beplanking zijn gemaakt van dubbelwandig roestvast staal. Het is een lichte voetgangersbrug geworden, met een dikte van slechts 40 cm voor een overspanning van 38 m.
Tekst: Het nieuwe kunstwerk van Arne Quinze luistert naar de naam ‘Whispers’ (gefluister). Het bestaat uit een reeks van 20 sculpturen van staal S355. ‘Whispers’ maakt deel uit van de renovatie van het verkeersvrije Koningsplein in Enschede. Het is bedoeld als symbool voor de strijd om meer natuur binnen onze steden en belichaamt als het ware de eerste loten van deze overwinning.
Tekst: Het Gemini Offshore Windpark is een windmolenpark in Nederlandse wateren. Het bestaat uit twee onderdelen die elk 75 windmolens en een transformatorstation tellen. De staalbouwer verzorgde hiervoor de productie van twee topsides - het deel boven de zeespiegel dat voorzien is van de technische uitrustingen - en van twee jackets, de funderingen bestaande uit vakwerkstructuren uit stalen buizen. Doorgedreven optimalisaties op materiaalinzet en lasvolumes resulteerde in een aanzienlijke besparing.
Tekst: De 200 meter lange luifel is ontworpen voor een nieuw aangelegde publieke ruimte in Misumi, een stadje in de provincie Kumamoto (Japan), gelegen aan het einde van een toeristische spoorlijn. De luifel leidt de bezoekers naar de haven en heeft, ondanks zijn hoogte van 4,5 m, een lichte uitstraling. De dakopbouw in zijn geheel is structureel en bestaat uit twee sandwichpanelen van 9 mm en 12 mm dikte op een afstand van 250 mm, met binnenin dwarse verstijvingselementen.
Tekst: In het hart van de Zuid-Chinese stad Shenzhen ondergaat de Futian-wijk een complete transformatie. Het standingvolle woon- en winkelcentrum bevat verschillende kunstwerken van burgerlijke bouwkunde. De 35 m lange en 3,5 meter ‘Time Tunnel’- voetgangersbrug is overdekt, maar zijdelings opengewerkt om een aangename verbinding te vormen tussen de gebouwen in de as van het centrale plein. Ontworpen als een doorlopend vlak, is de structuur van de brug een stalen schelp die stijver werd gemaakt met een schuin raster van aan de binnenkant geplaatste verstijvingselementen.
Tekst: Elk van de drie tramluifels bestaat uit sandwich-componenten van 6 mm dik S400 staal. Ze variëren in diepte van 250 mm tot 300 mm voor beide wanden en het dak, met interne transversale verstijvers. Deze sandwich-elementen werden gefabriceerd uit stalen platen en vormen gesloten kokers door middel van proplassen, waardoor wanden en dak zich als continue stijve structuur gedragen. Voor deze panelen werd rekening gehouden met Japanse seismische criteria.
Tekst: Smulders Projects heeft 150 windmolenfundaties geproduceerd voor het Gemini Offshore Windpark aan de Nederlandse kust. De turbinefundatie is een onbemande structuur die bijna 100 kilometer uit de kust op zee geplaatst is. Voor het staal betekent dit hoge sterkte, vermoeiingsbestendigheid en een voldoende corrosiebescherming. De monopile is in Hoboken uitgerust met stalen platformen, ladders en boatlandings.
Plaats: 54.036°N - 5.963°E, Noordzee (NL)
Opdrachtgever: Typhoon Offshore, Amsterdam (NL)
Studiebureau: Ramboll, Esbjerg (DK)
Controlebureau: DNV-GL, Arnhem
Hoofdaannemer: Van Oord Offshore Wind Projects, Gorinchem (NL)
Tekst: Het Umbrella-project omvatte het vervangen van de bestaande dakpanelen van het 9000 m2 grote betondak boven de vijf productielijnen in de productiehallen van Coca Cola in Dongen. De opdracht werd niet alleen verleend op basis van haar prijsstelling, maar ook vanwege het plan van aanpak van de staalbouwer, met een alternatieve uitvoeringsmethodiek.
Tekst: Het Kulturhus Dinxperlo-project in het Nederlandse Aalten omvat de renovatie van een monument en een historisch gebouw, de sloop van latere toevoegingen en de bouw van een nieuwe foyer. Staal is in dit project gebruikt voor de constructie van de nieuwe en transparante foyer, het dak van de foyer (steeldeck) en de façade in de vorm van gelakte stalen geprofileerde geveldelen. In de nieuwe foyer zijn alle stalen constructie- en dakelementen zichtbaar.
Plaats: Terborgseweg 3, Aalten (NL)
Opdrachtgever: Stichting Maatschappelijk Werk Dinxperlo en Stichting Figulus, Aalten (NL)
Architect: Johan De Wachter Architecten, Rotterdam (NL)
Studiebureau: F. Wiggers Ingenieursbureau, Varsseveld (NL)
Tekst: Omschrijf de capaciteitsuitbreiding van een roostoven van chemisch bedrijf Sadaci in Gent gerust als een spectaculaire staaloplossing. De toren waarin de oven zich bevindt, werd met 2,65 meter verhoogd, vergelijkbaar met twee extra halve verdiepingen. Eerst is de staalstructuur boven de oven gedemonteerd, om vervolgens de ophoging te installeren. Finaal werd de gedemonteerde structuur teruggeplaatst.
Tekst: Nike heeft haar Europees Logistiek Centrum in Ham uitgebreid met een innovatief nieuw complex. Het hele complex bestaat naast het kantoorgebouw uit verschillende blokken; low-bay, conveyor zone en twee high-bays terecht. In die high-bays kunnen tot wel 18 miljoen paar schoenen worden gestockeerd. Voor de staaltechniek van de high-bays paste het designteam het clad-racking-principe, een volledige rekstructuur uit gegalvaniseerd koudgevormd staal, die dient als opslagruimte én als achterliggende geveldraagstructuur.
Tekst: Het Porsche Centre van Mechelen – het negende in België - weerspiegelt de exclusiviteit van het Duitse automerk. Het complex beslaat in totaal 3.500 m2 met een toonzaal die plaats biedt aan 19 Porsche-modellen. Voor de constructie moest rekening worden gehouden met de strakke richtlijnen van de autobouwer uit Stuttgart. De gevels van de toonzaal worden gebogen modulaire cassettes vooropgesteld. De stalen buitenplaat met een dikte van 0,7 mm is gemaakt van voorgelakte staalplaat voorzien van een coating Colorcoat Prisma®.
Tekst: De voornaamste functie van dit industriële gebouw voor een plant- en boomkwekerij, is het droog houden van de planten voor ze verplaatst worden. Dit vereist enkel een luchtstroom en beschutting tegen de regen. Het gebouw is bijgevolg ontworpen als een geperforeerd omhulsel met een gesloten dak. De eenvoudige structuur bestaat uit geschilderde gelamelleerde houten spanten, en stalen kolommen - kokerprofielen van 40 bij 40 cm - waarop de stalen dubbelzijdig voorgelakte en geperforeerde gevelbekleding is bevestigd.
Tekst: Voor de uitbreiding van zijn bestaande magazijn opteerde verlichtingsspecialist Delta Light voor een volautomatisch stapelmagazijn van 25 meter hoog. Blikvanger van dienst is het zwevende deel van 10,5 x 8,5 m bij de polyvalente ruimte, met een onderliggende vrije hoogte van 10 men een daklijsthoogte van 25 m. De stalen vakwerken in vloer en dak zijn verbonden via slanke stalen kokers die achter de raamkaders werden geplaatst.
Tekst: Een gebouw met een ietwat eigenzinnig ontwerp, waar heel wat studie- en tekenwerk aan voorafging. Efficiëntie en een slank ontwerp gaan hier hand in hand. De vrije overspanning van 30 m met een structuur aan de buitenzijde en de weinige kolommen binnenin zorgen voor een optimale benutting van het volume. In plaats van een dure paalfundering toe te passen, zijn de gevels uitgevoerd als een stevig vakwerk. De geïsoleerde wandpanelen zijn van Joris Ide (JI WALL 1000 VB 80 met Colorcoat HPS200 Ultra®).
Tekst: Het ontwerp van het nieuwe bedrijfsgebouw van tuinbouwbedrijf All-in Garden werd opgevat als twee haaks aaneengeschakelde loodsen. De grootste uitdaging was om de oversteek uit te werken als een vrijdragende overkraging. De volledige draagstructuur bestaat uit staal. Voor het dak viel de keuze op steeldeck. De buitenwanden zijn uitgevoerd in geïsoleerde prefab betonpanelen met een donkergrijze silex aan de buitenkant.
Tekst: Kunststoffenproducent Sabic zocht een oplossing voor het veiliger laden en lossen van bulkmateriaal. De nieuwe installatie moet het kantelen van silovrachtwagens voorkomen. Het geheel bestaat uit een gegalvaniseerde staalconstructie die in staat is om een omvallende volle bulkwagen tegen te houden. De bekleding bestaat uit gecoate stalen golfplaten (Joris Ide 18.76.988 PVDF 9006 langs beide zijden). Het warme dak is opgebouwd uit een klassiek steeldeck (Joris Ide 106.250.750) met isolatie en pvc-dakdichting.
Tekst: Het transparante fietsparkeergebouw wordt een volwaardige voordeur voor het station aan de Posthoflei. Het biedt plaats aan 2.150 fietsen en vormt tegelijk een nieuwe toegang. De stalen kolommen en betonnen vloerplaten zijn zeer slank. Dit betekent veel wapeningsstaven in de vloerplaten boven de stalen kolommen. 91 stalen buiskolommen met een doorsnede van 323,9 mm werden geplaatst. De zwaarste kolom heeft een gewicht van 1,3 ton. Het staal is gegalvaniseerd en in 3 lagen geschilderd.
Tekst: Het project omhelst de vervanging van twee van de drie turbines van de elektrische waterkrachtcentrale EDF Luminus van Andenne en wordt gekenmerkt door een hele reeks randvoorwaarden: de verplichting om de mantel van de centrale integraal te behouden, de noodzaak tot een geometrische aanpassing van de stroomafwaartse buizen en overbrenging van het hoofddeel van de turbines stroomafwaarts, uitzonderlijk strenge afmetingtoleranties…
Plaats: Chaussée d'Anton 170, Andenne
Opdrachtgever: EDF Luminus, Bruxelles
Architect: Bureau d'Etudes Greisch, Angleur
Studiebureau: Bureau d'Etudes Greisch, Angleur
Hoofdaannemer: Bouygues Travaux Publics Régions France, Villeneuve d'Ascq (FR)
Tekst: Het Stedelijk Distributiecentrum van Charleroi – waarin de goederen bestemd voor de winkels binnen de ring worden afgezet door vrachtwagens om daarna door elektrische voertuigen naar de bestemming gebracht te worden – heeft een structuur met grote reserve op het vlak van de belastbaarheid. Begonnen wordt met een loods van 2.000 m², maar het gebouw zal ook plaats kunnen bieden aan toekomstige en hypothetische functies zoals parkings (fase 2) en kantoren (fase 3). Verschillende soorten gevelbekledingen werden gebruikt: Arval Hacierba 6.175.25.B - HAIRULTRA-HAIRPLUS, tint titanium van ArcelorMittal en sandwichpanelen (Kingspan).
Tekst: Bloso – nu Sport Vlaanderen – voerde de afgelopen jaren een aantal belangrijke werken uit op haar paarden- en ruitersportcentrum te Waregem, waaronder de uitbreiding van de bestaande paddock. Er ontstaat hierdoor een volwaardige rijpiste van 80 m bij 22 m waardoor de ruiters op Olympisch niveau kunnen meedingen. Op de kop van de uitbreiding vormt een bijkomend volume de nieuwe gevel en doet dienst als tribune. Het bouwwerk bestaat uit een staalstructuur met betonnen tribunetreden en is bekleed zijn met cederhouten planken.
Tekst: Om op de Kalscheuer-vestiging van Mercedes te Luik plaats te bieden voor personenwagens, werd het gebouw met 2800 m² vergroot, met name met een toonzaal en een werkplaats voor personenwagens, een magazijn, een nieuwe conciërgewoning en een luifel boven de afvalopslagplaats. Het concept van het project maakte het mogelijk om alle werkzaamheden uit te voeren en de 5 metalen geraamten te bouwen zonder de bestaande activiteiten binnen de concessie van de vrachtwagens en bedrijfswagens ook maar enigszins te verstoren.
Tekst: Het bedrijfsgebouw van Arco bestaat uit een opslagruimte en burelen met een karakteristieke gevel in weervast staal (‘corten’). De naar buiten geduwde mezzanine kraagt uit over de los- en laadkade, wat resulteert in één grote raampartij. De gevel is opgebouwd uit een binnenschil van stalen sandwichpanelen en een buitenschil uit geprofileerde Cor-Ten S7-platen, wat zorgt voor een ruwe esthetiek.
Tekst: Deze opslagloods voor afval is opgebouwd uit een volledig thermisch verzinkte structuur van 110 ton. De totale oppervlakte bedraagt 3000 m2, met een zijhoogte van 11 m en 30 m vrije overspanning. Tussen de staalstructuur zijn keerwanden geplaatst waartegen het afval wordt gestockeerd. De gevels bestaan uit een enkelwandige ArcelorMittal-staalplaat van 0,63 millimeter – type 35-profiel voor de wanden, type 39-profiel voor het dak.
Plaats: Veedijk 45, Turnhout
Opdrachtgever: Van Gansewinkel, Mol
Architect: Architectuur André Spaas, Hamont-Achel
Studiebureau: Architectuur André Spaas, Hamont-Achel
Hoofdaannemer: ASK Romein, Malle
Staalbouwer: ASK Romein, Malle
Infosteelleden: ArcelorMittal, SAB-profiel, Galva Power
Tekst: Het nieuwe procesgebouw voor de verwerking en opslag van suiker van de Tiense Suikerraffinaderij omvat onder andere 31 silo’s, variërend van 45 tot 750 ton. Het bedrijf beschikt daarmee over een van de meest moderne suikerverwerkende fabrieken ter wereld. In de aanbestedingsfase onderscheidde de inschrijver zich met alternatieven die niet alleen kostenbesparend waren, maar ook de algemene planning ten goede kwamen.
Tekst: Design & Construction van een Ford-garage, een uniek staaltje techniek dat polyvalent is uitgevoerd. De staalconstructie beschikt over een mezzanine met een vrije overspanning van 15 m. Dankzij de gevelbekleding – een combinatie van sandwichpanelen die bekleed zijn met een geïsoleerde crepilaag en zwarte silexpanelen – heeft het gebouw een uitermate uitgepuurd design. Het steeldeck maakt het plaatje compleet.
Plaats: Hoogstraatseweg 63, Wuustwezel
Opdrachtgever: Garage Van Hasselt, Wuustwezel
Architect: Architectenbureau Frank Joosen, Schoten
Tekst: Het magazijnencomplex (50.000 m²) voor Antwerp Logistic Center aan het Churchilldock in de Antwerpse haven is bestaat uit een structuur van 1.600 ton thermisch verzinkt staal. De loodsen, die hoofdzakelijk bestemd zijn voor de opslag van cacaobonen, voldoen aan strenge veiligheidsnormen. De eerste hal van 12.000 m² werd na amper zes weken wind- en waterdicht opgeleverd.
Tekst: In dit project werd geen standaard stalen gevel toegepast, maar werd beslist om de gevel te verbijzonderen. Samen met producent ArcelorMittal werd een gevel op maat ontworpen. De gevel bestaat uit een combinatie van 3 verschillende geplooide stalen gevelprofielen met een aluzinc-coating. Door de puntprofielen in verschillende hoeken te voorzien, ontstaat een spel van licht en hoewel het gebouw dezelfde kleur heeft, wordt toch een gevarieerd gevelbeeld verkregen.
Tekst: <p>Voor de uitbreiding van hun boetiek voor zwangerschapsmode kozen de bouwheren resoluut voor een eigentijdse invulling.<br>Als vertrekpunt gebruikten de architecten het beeld van de stellingenstructuur uit bamboe, zoals die in Aziatische landen frequent voorkomt. Binnenin wordt de aandacht dan ook getrokken door de dunne, witte staalkolommen, die als dunne (bamboe)stammen in de wind lijken te wiegen wat zorgt voor een verrassend licht en luchtig effect. Het ranke skelet van de staalbuizen met een diameter van 62 mm, loopt door van de kelder tot het dak.</p>
Tekst: <p>De sociale antenne heeft de vorm van een kleine cilindrische toren (dubbele benedenverdieping + 5 niveaus). De buitenste diameter is beperkt tot 10,60 m om zich harmonieus op het pleintje te kunnen invoegen. De cilindrische vorm en de lichteffecten die hieruit volgen, verdoezelen de zichtbare impact van het project. Het gebouw blijft bescheiden in het gebruik van materialen. De gevels zijn allen bedekt met drie soorten dubbel glas: helder, opaalkleurig en wit geglazuurd. De binnenmuren zijn in baksteen, zichtbaar of bepleisterd. De stalen noodtrap in de inkomhal van het OCMW hangt vast aan de vloerplaat van de tweede verdieping.</p>
Tekst: <p>Voor de uitbreiding van de Genkse zorgcampus Sint-Jan van het Ziekenhuis Oost-Limburg moest een nieuw parkeergebouw voor voldoende parkeerruimte zorgen. In een eerste fase werd een capaciteit voorzien van 750 wagens, uitbreidingen van 350 en 500 auto’s zouden in een latere fase volgen. Doordat de nieuwe parkeerfaciliteit centraal ten opzichte van de bestaande en toekomstige bebouwing ligt en een duidelijke stedenbouwkundige structuur werd geschapen, wordt vermeden dat perspectieven onderbroken worden en gebeurt de circulatie van het parkeerdek naar de omliggende bebouwing en omgekeerd vlotter. </p>
Tekst: <p>De kantoren en de opslagplaats integreren zich opvallend goed in dit stukje heuvelachtige natuur. Het gebouw verschijnt als een lichte ‘stalen doos’ op een sokkel in leisteen die opgaat in de helling van het terrein. Het project bestaat uit twee verschillende delen die structureel nauw verbonden zijn. Het eerste deel is de ‘doos’ voor de burelen, een trapezium van 135 m² bekleed met asymmetrische platen in weervast staal van 3 mm. De voorkant, volledig opgetrokken uit glas, kijkt uit over het landschap.</p>
Tekst: <p>In ‘Le Cité’, het nieuwe sociaal-culturele centrum, werd een mediatheek, een cybercafé, een tentoonstellingsruimte en een zaal voor conferenties en films ondergebracht. De architecturale opzet is om te spelen met lichtheid en
Tekst: <p>Een bestaande complex diende aangepast te worden aan de noden van de nieuwe eigenaar Reckinger Alfred, een bedrijf in verwarming, sanitair installaties en technieken. Aangezien de oppervlakte van de bestaande kantoorruimte ontoereikend is, hebben de ar
Tekst: <p>In het Europees Hof van Justitie zijn de hoogste gerechtsorganen van Europa ondergebracht. Sinds zijn intrek in het ‘Paleis’, een stalen constructie ontworpen in 1972 naar modernistische vormgeving, namen de activiteiten van dit Hof constan
Tekst: <p>De nieuwe uitbreiding van de Europese Investeringsbank (EIB), het ‘Oostgebouw’ genoemd, tekent zich in het landschap af in de compacte vorm van een glazen cilinder die zich uitstrekt over de hele lengte van de site en ingebed is in het hell
Tekst: <p>De onderhoudsinfrastructuur van luchtvaartmaatschappij Cargolux, op het terrein van de luchthaven van Luxemburg-Findel, is zo ontworpen dat er twee Airbussen A380 in kunnen worden ondergebracht. Het hoofdgebouw bestaat uit een loods met daartegen de ka
Tekst: <p>Een van de grootste uitdagingen van dit project was om een nieuwe trap te ontwerpen die aansloot op de industriële architectuur van dit pand uit de jaren dertig. <br />De wenteltrap is uitgevoerd in geplooid en gelakt staal, ‘wit op wit’, en is het mee
Tekst: <p />Het huis is grotendeels beglaasd en transparant, maar krijgt een krachtige en robuuste uitstraling dankzij de 2 mm dikke weervast stalen schil die het huis beschermt zoals het pantser van een schaaldier. Het huis staat ‘vastberaden’ op een helling
Tekst: <p>De nieuwe campus ‘Kinneksbond’ in Mamer, aan de rand van Luxemburg-stad, strekt zich uit over een oppervlakte van 7,5 ha. De site telt drie scholen (een peuterschool, kleuterschool en basisschool), een kinderopvang met schoolrestaurant, een
Tekst: <p>De renovatie en uitbreiding van het gebouw waarin de Raad van State zetelt, was onderdeel van het project om de oude stad van Luxemburg, door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed, te renoveren. Hierbij moesten constructies uit verschillende tijdperk
Tekst: <p>In het voorjaar 2009 werd de laatste hand gelegd aan de nieuwe voetgangersbrug tussen de Mohrfels-straat en het Odendahl-park in de Pfaffenthal-wijk in Luxemburg. Door deze nieuwe brug over de Alzette kunnen de bewoners van het ouderencentrum rechtstre
Tekst: <p>De Skalski-groep, die al vele jaren voor de firma Astron bouwt, maakt een aanzienlijke groei door. Als gevolg van de sterke ontwikkeling van haar activiteiten wou de onderneming grotere kantoren voor haar maatschappelijke zetel in Krakau (PL) bouwen. N
Tekst: <p>Om de grondoppervlakte zoveel mogelijk vrij te houden is de luifel van Wemperhardt opgehangen aan twee tridimensionele pylonen die zijn verbonden met een balk van hetzelfde type. Het middendeel is volledig transparant, dankzij de beglazing gevat in een
Tekst: <p>Deze grote autobushalte is ontworpen om ruim dertig kinderen te beschermen tegen de regen en de wind. Het belangrijkste idee van het project was om deze bushalte te ontwerpen als een ‘mobiel’ geheel, dat als het ware is ‘achtergelaten’ voor de school e
Tekst: <p>Met afmetingen van ongeveer 70 x 70 m en een hoogte van 20 m werd het Theaterplein in Antwerpen voorzien van een enorme vrijstaande stalen luifel. Wie goed toeziet merkt dat de luifel werd opgebouwd uit vrij eenvoudige stalen onderdelen. Niettemin straalt de constructie een enorme kracht uit.<br>
De opdracht was niet eenvoudig: de 49 ronde buiskolommen moesten worden ingeplant rekening houdend met de onderliggende parkeergarage waaraan de luifel is verankerd. In het dakvlak zijn secundaire liggers aan de hoofdstructuur opgehangen. Deze secundaire liggers dragen het glas. Door deze opbouw lijkt het alsof het volledige dakvlak over het plein zweeft.</p>
Tekst: <p>De luifel voor de tramhalte van het Flageyplein kadert in de totale heraanleg van het plein. De stalen structuur van de luifel torst een glazen dak dat de sporen en kades beschermt over een oppervlakte van bijna 900 m2. De toegangen tot de parkings, gelegen onder het plein, die in dezelfde materialen zijn opgebouwd, zorgen voor een coherent geheel. De stalen structuur van de luifel, die het verkeer van twee tramsporen mogelijk maakt, bestaat uit drie rijen van 9 kolommen waarvan het silhouet verwijst naar dat van de bomen die langs de vijvers van Elsene staan. De structuur van de kolommen vertakt zich in nog fijnere twijgen die rechtstreeks de beglazing dragen. </p>
<p>De staalstructuur van de brede transparante luifel roept door zijn lichtheid beelden op van de bomen die langs de nabijgelegen vijvers staan. Haar efficiënt ontwerp en haar elegante aanwezigheid dragen bij tot de herinrichting en vernieuwing van de ganse publieke ruimte.
</p>
Tekst: <p>Het politiekorps van La Louvière heeft zijn manschappen ondergebracht in het gebouw van de ex-rijkswacht, dat dateert van het einde van de 19de eeuw. De site bestaat uit een reeks afzonderlijke gebouwen. De modernisering van het geheel werd gestart met een eigentijdse benadering van de bestaande zones. De noodzakelijke uitbreidingen werden gerealiseerd door middel van eenvoudige volumes bekleed met roestvast staal. <br>Onder deze elementen die in het oud kader moesten worden ingepast, was een luchtverbinding nodig tussen de staf van de chef van het korps en één van de administratieve gebouwen. Lichtheid was het uitgangspunt. De keuze viel op gewoon gelaagd glas. </p>
Tekst: <p>Het project, dat gelegen is in de Viaductstraat, combineert de zware renovatie van een gedeeltelijk geklasseerd gebouw met de verbouwing en de uitbreiding van extra-volumes om een kinderbribbe en een cafetaria in onder te brengen. Reeds van buiten wordt het project gekenmerkt door het gebruik van roestvast stalen roosters, die met de laser werden versneden volgens een motief van geografische kaarten. De geleidelijke verdichting van het bouwweefsel is ook merkbaar in de verhouding van de volle delen en vides van de staalplaten die als parement worden gebruikt. Deze stalen huid, nu eens horizontaal, dan weer verticaal, verenigt de ruimtes en leidt de bezoeker op een natuurlijke wijze van de luifel naar de privédelen waarin de cohesie wordt doorgetrokken door het complementair gebruik van andere inoxelementen voor de afwerking. De keuze viel al heel snel op roestvast staal voor zijn stevigheid en duurzaamheid naast zijn egaal blinkend aspect. </p>
Tekst: <p>In het kader van de vernieuwing van de gewestweg, de Kaai en haar omgeving, werd de tram- en bushalte-infrastructuur met een staalstructuur overkapt. Deze is uitgevoerd in een staalkwaliteit S355 J2 bestaande uit 10 gebogen, in één punt eindigende driedimensionele buisvakwerkspanten.<br>De spanten hebben een overkraging van 18 m en een maximale vrije hoogte boven de sporen van 7,70 m. De 10 spanten samen overspannen 2 perrons, één voor elke rijrichting, met lage opstapdrempel, zodat tram en bus achter elkaar kunnen halthouden. Op voet- en koppelplaten na, bestaat de volledige structuur uit buisprofielen, waardoor ze een heel strak en slank geheel vormt.</p>
Tekst: <p>De fietsers- en voetgangersbrug ‘De Lichtlijn’, 107 m lang en 3 m breed, wekt de indruk uit één grote staalplaat gesneden te zijn. De vorm van de brug doet denken aan een golfslag op zee. De link met de naastliggende Noordzee wordt nog benadrukt door de gekozen kleuren: zeezand voor de bovenzijde, lichtblauw voor de onderzijde van de staalstructuur van de brug. De speciale vorm vloeit voort uit de statica en de fysica: al het overbodige materiaal wordt als het ware weggesneden. Toch blijft het resultaat poëtisch.</p>
<p>Tegelijk baken en sculptuur in de ruimte, doet deze fiets- en voetgangersbrug dienst als stadspoort. Haar ontwerp en haar architecturale kwaliteiten vloeien voort uit de technische eigenschappen van staal. Haar vederlichte structuur is de uitgepuurde uitdrukking van een logica die is gestoeld op de aanwendning van één enkel element: een versneden en gelaste staalplaat.</p>
Tekst: <p>
De Collegebrug kadert in de herinrichting van de Leie en haar omgeving in het centrum van de stad. Ze heeft een totale lengte van 203 m en een plan in een S-vorig tracé. Op die manier worden de hellingen van het kunstwerk beperkt tot 5%, een vereiste voor fietsers en voetgangers.<br>
De hoofdbalk van deze hangbrug bestaat uit een metalen koker met een constante breedte van 3,2 m en een hoogte van 1 m. De dikte van de staalplaat van de koker varieert tussen 8 en 30 mm. Dwarsverstijvers met een tussenafstand van 2 m verzekeren een goede verbinding tussen de platen. Aan de onderkant zijn de verstijvers zichtbaar en dragen ze bij tot de lichtheid van het kunstwerk. Een gesloten kabel van 90 mm diameter hangt de structuur op aan twee scharnierende masten met variabele doorsnede. Voor de realisatie van de brug was 250 ton staal van staalkwaliteit S355 J2G3 nodig.</p>
Tekst: <p>Urban camping - of stadscamping - lijkt een contradictie, maar beantwoordt wel degelijk aan een actuele behoefte. De toegenomen interesse in stadsbezoeken en de hoge vlucht van low-budgetreizen vragen om het herdenken van de stedelijke verblijfsaccomodatie. IEA presenteerde een eerste voorstel voor een nieuw type kleinschalige stedelijke camping. <br>
De Urban Camping is een viervoudige stapeling van een driedimensioneel structureel basismodel. Dat basismodel is opgebouwd uit een buigstijve plaat die ondersteund wordt door kolommen die er scharnierend aan verbonden zijn. Aangetoond kan worden dat er minstens 6 kolommen nodig zijn om tot een degelijke, stabiele structuur te komen. De scheefstand van de kolommen zorgt ervoor dat zij in samenspel, zowel verticale als horizontale lasten kunnen opnemen.</p>
Tekst: <p>Het gebouw van 18 verdiepingen - 75 m hoog - biedt onderdak aan verschillende diensten van de gemeente. Op de bovenste 9 verdiepingen bevinden zich 49 appartementen.<br>Het gebouw is driehoekig van vorm. De kern van het gebouw bestaat uit een eveneens driehoekige staalstructuur, waardoor er een vide gecreëerd wordt. De gevels aan de binnenzijde bestaan uit glas. De 19 verdiepingsvloeren liggen aan de buitenzijde op prefab wandelementen en aan de binnenzijde op de stalen draagstructuur. Aan de bovenzijde kraagt het gebouw 25 m uit. In totaal wordt er 2.100 ton staal gemonteerd om dit stadskantoor te bouwen.</p>
Tekst: <p>De BayArena in Leverkusen is één van Duitslands en Europas modernste voetbalstadions en de thuishaven van Bayer 04 Leverkusen, een hoofdrolspeler in de Duitse Bundesliga. Het ontwerp van het architectenbureau Hentrich-Petschnigg & Partner (HPP) uit Düsseldorf werd gerealiseerd door een joint venture van Max Bögl met Köster. <br>Bij de bouw diende een aantal structurele uitdagingen in engineering te worden aangegaan: een verhoging van de toeschouwerscapaciteit van 22.500 naar meer dan 30.000, de bouw van een nieuw hoofd- en ontvangstgebouw aan de westelijke zijde van het stadion en bovenal de constructie van een volledig nieuw dak bestaande uit staal, kabels en Makidon.<br>
De ongelooflijk licht ogende stalen dak en kabels zijn de blikvangers van de uitbreiding van het BayArena-stadion. De draagstructuur, gebaseerd op het principe van een wiel met spaken, is bijzonder omdat de stalen kabels niet met de naaf kruislings verbonden zijn, maar met de externe velg die uit stalen buizen is opgebouwd.
</p>
Tekst: <p>Het viaduct over het Fontaine-ravijn is een van de vier buitengewone viaducten op de Route des Tamarins op La Réunion. Voor de weg moet een groot aantal ravijnen worden overbrugd op de flank van de oude Piton des Neiges-vulkaan aan de westkust. Het viaduct vormt een perfect structureel antwoord op de beperkingen en belastingen en voldoet tegelijk aan de strikte criteria voor de integratie in het landschap. De onderste boog van het viaduct steunt op de flanken van het ravijn, waardoor de kortste en meest rationele overspanning mogelijk wordt gemaakt.</p>
Tekst: <p>Het ‘Pavillon Madeleine’ bevindt zich in het nieuwe ‘Parc Ouerbett’ in het centrum van de gemeente Kayl-Tétange, vlakbij Esch-sur-Alzette. Dit project van open keuken werd ontwikkeld met de medewerking van de bekende chef-kok Léa Linster, zelf restauranthouder. Het gebouw, 22 m lang, 10 m breed en 4,5 m hoog, werd ontworpen door het architectenbureau WW+ uit Esch-sur-Alzette.</p>
<p>Het bestaat bijna volledig uit staal en heeft eenvoudige volumes die zich harmonieus en elegant integreren in de structuur van het park, waar langs de paden ook tal van stalen elementen staan.</p>
<p>De constructie van het ‘Pavillon Madeleine’ rust op een sokkel die een structuur draagt bestaande uit stalen kolommen en balken (HEB 200 en HEB 120). De kolommen staan op 2 m afstand van elkaar en dragen balken IPE 400 van 10 m lengte. Alle stalen onderdelen zijn geprefabriceerd en ter plaatse met bouten geassembleerd.</p>
<p>Door de verticale opbouw van de gevel in weervast staal van 4 mm ontstaat er een interessant spel tussen de gesloten delen en de hoge raamoppervlakken. Deze laatste worden beschermd door ingekeepte vouwelementen, eveneens in weervast staal, die een prachtige lichtinval mogelijk maken. Er werd dus bijzondere aandacht aan de buitenbekleding besteed, zowel wat de gebruikte materialen als de functie van de gevel betreft.</p>
<p>Maar bij het ontwerp van het gebouw werd ook rekening gehouden met energiebesparing en milieuzorg. Staal is zeer duurzaam tijdens het gebruik en kan volledig worden gerecycled. Op energetisch gebied beantwoordt het aan de huidige eisen die aan de techniek worden gesteld. De elementen van de keukenuitrusting, zoals de koelkasten, zijn op energetisch gebied het neusje van de zalm. De mechanisch gestuurde lucht die om de zes minuten de omgevingslucht ververst wordt via lange kokers naar de grote zaal van het restaurant gevoerd. Het groendak, de zonnecellen, de warmtepomp en de zonnecollectoren op het dak zijn nog andere elementen die het algemene concept van duurzaamheid van het gebouw versterken.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe complex van Niederanven, een indrukwekkend gebouw dat glas en staal harmonieus combineert, biedt onderdak aan een groot zwembad, verschillende kleinere baden, een sauna, een buitenzwembad, evenals aan kantoren en bijgebouwen. De realisatie ervan werd toevertrouwd aan het architectenbureau 4a Architekten uit Stuttgart.<br>De grootste uitdaging van het project was de imposante stalen dakstructuur die rust op elementen in gewapend beton, alsook op een aantal stalen kolommen, schuin geplaatst in verschillende richtingen.<br>Op twee gevels van het gebouw is de vloerplaat van de eerste verdieping opgehangen aan de dakstructuur door middel van een stalen vakwerk. De liggers van het dak vormen een rooster met een raster van 5 x 5 m en bestaan uit gewalste profielen S235 en S355. Deze structurele oplossing maakte het mogelijk perfect te beantwoorden aan de verlangens en architecturale eisen gesteld aan het project.<br>Bovendien werd er ook veel aandacht geschonken aan het ontwerpen en onderzoeken van de details van de verbindingen, aangezien de geometrie door verschillende dakvlakken en gevels die elkaar doorsnijden, vrij complex was.<br>Door een studie volgens het ‘natuurlijk brandconcept’ kon ten slotte het gebruik van passieve bescherming tegen brand tot het strikte minimum worden beperkt. Enkel de liggers boven de saunaruimte werden met een brandwerende verf beschermd, wat zowel een voordelige als een ecologische oplossing is.</p>
Tekst: <p>Na het besluit van de dienst voor toerisme van Grevenmacher om zijn historisch patrimonium te herwaarderen kreeg het architectenbureau WeB de opdracht een origineel project te realiseren, namelijk de bouw van een replica van de oude wasplaats ‘Kundel’ die zich in een straatje langs de oude omwalling van de vesting van de stad Grevenmacher bevond. En zo zag dit unieke project in de Rue de la Tour het daglicht, in een oud schuurtje van amper 20 m² dat volledig volgens de Moezeltraditie werd heropgebouwd.</p>
<p>De binneninrichting is een interpretatie van de oude wasplaats en werd ontworpen op basis van historische foto’s. Bij deze recent gereconstrueerde wasplaats hoort bovendien een galerie die het project aanvult met informatie over de stadsgeschiedenis. Dit project is dus niet alleen in een historisch, maar ook in een cultureel parcours geïntegreerd.</p>
<p>De verschillende elementen van de wasplaats zijn gemaakt uit weervast staal en worden met glaselementen gecombineerd. Ruwstaal zet de toon met enkele kleine details in de gevel en het interieur van de wasplaats. Er werd gekozen voor staal omwille van zijn ruw oppervlak, zijn duurzaamheid en de gemakkelijke montage voor dit soort constructie. De hele stalen structuur staat onafhankelijk.</p>
Tekst: <p>SIDOR is een van de drie Luxemburgse intercommunales naast SIGRE en SIDEC, gevestigd te Leudelange, en zorgt in het zuiden van het land voor het ophalen en sorteren van vuilnis. In het kader van de uitbreiding van de huisvuilverbrandingsinstallatie besloot SIDOR niet alleen het toegangspaviljoen van de fabriek te vernieuwen, maar ook de weegbruggen voor de vrachtwagens te vergroten.</p>
<p>Voortaan rijdt men de site op via een nieuwe metalen luifel met een lengte van 11,40 m op ongeveer 5 m hoogte. De luifel, gebouwd op de hoogte van vrachtwagens, werd ontworpen door het architectenbureau BENG.</p>
<p>Alle zijden werden met metalen panelen van 2980 mm x 1160 mm bekleed, ook het dak. Zo ontstaat een vijfde gevel, die vanuit de hoogte zichtbaar is vanuit het administratieve gebouw. In totaal was 440 m² metalen bekleding nodig, evenals 18 ton staal voor de draagstructuur.</p>
Tekst: <p>Een compact gebouw ontwerpen dat met zijn 70 m gevelbreedte langs de Rue de Hollerich in Luxemburg-stad ligt, die opdracht hebben de architecten voor rekening van het Luxemburgse woningfonds met glans volbracht. In 2003 tekende het woningfonds een samenwerkingsovereenkomst met ArcelorMittal om dit project voor een pand met een meervoudige bestemming te realiseren.</p>
<p>Het indrukwekkende gebouw bestaat uit 40 appartementen, kantoren en winkels. Deze laatste bevinden zich op de gelijkvloerse verdieping van het gebouw, terwijl de kantoren zich aan de kant van de binnenplaats bevinden. Ook de eerste verdieping, die uitkijkt op de straat, biedt onderdak aan kantoren en winkels, terwijl de eerste woonlaag zich aan de achterkant van het gebouw bevindt, in rechtstreekse verbinding met de tuin. <br />Om dit gebouw te realiseren was de keuze voor een stalen structuur vanzelfsprekend wegens de intrinsieke kwaliteiten van staal, dat niet alleen goed samengaat met andere materialen, maar zich ook voegt naar alle architecturale creativiteit; het verenigt tegelijkertijd soepelheid, stevigheid, duurzaamheid, schoonheid en milieuvriendelijkheid. <br />Door gebruik te maken van een stalen draagstructuur kon bovendien de duur van de werkzaamheden worden beperkt, een niet onbelangrijke factor voor een bouwwerf in de stad. De Rue de Hollerich bevindt zich in de buurt van het station en is een van de belangrijkste invalswegen van de Luxemburgse hoofdstad.</p>
<p>Doordat staal een zekere mate van vrijheid van afstand tussen draagassen biedt, konden heel verschillende types van woongelegeheden worden voorgesteld. In alle appartementen zijn brandbestendige kolommen gebruikt (een systeem ontwikkeld en gepatenteerd door ARBED in de jaren tachtig). Dankzij het vloersysteem ‘slimfloor’ kon een constructie zonder doorhangende balken worden geleverd.</p>
<p>Wat het visuele aspect van het gebouw betreft, kwam staal tegemoet aan de esthetische vereisten voor de gevel, door het gebruik van een gevelbekleding in gegalvaniseerd voorgelakt staal in felrode kleur aan de straatkant, en een combinatie van hout en gegalvaniseerd staal aan de kant van de binnenplaats.</p>
<p>Op gebied van brandvertragende producten ten slotte toont dit gebouw verschillende oplossingen: gedeeltelijk beklede kolommen en balken, kolommen verwerkt in scheidingswanden, zichtbare stalen kolommen, elementen beschermd door brandwerende verf, enz. Gebruikmakend van de berekeningsmethode van natuurlijke brand bleven de metalen kolommen op sommige plaatsen zichtbaar, om het stalen karakter van het gebouw te versterken en te laten blijken.</p>
Tekst: <p>De beglaasde puntgevel van deze woning, gelegen in het kanton Grevenmacher, komt uit op een groot terras en gezellige tuin die parallel aan de straat liggen. De bouwheer wou een ‘zachte’ oplossing als afscheiding, dit wil zeggen een oplossing die de privacy van het terras zou afschermen van de straat zonder al te veel de indruk te geven van een strenge en koude scheidingsmuur.</p>
<p>Het architectenbureau WeB kwam met het idee van een stalen gordijn dat dienst zou doen als afscheiding, een eenvoudige stalen structuur bestaande uit 126 L-profielen (100 x 50 x 6 mm en 3 m hoog), gelakt in de kleur DB 703. De afscheiding heeft een lengte van ongeveer 9,5 m en bestaat uit 6 identieke elementen en een dubbele deur. De zes elementen zijn gespiegeld en gedraaid, wat enigszins een gegolfde vorm en aanblik geeft. Het idee van een stalen gordijn wordt nog versterkt door afwisselende kleine openingen die de zonnestralen gedeeltelijk doorlaten op het terras. Het spel van licht en schaduw wekt daardoor de indruk van een echt bewegend gordijn.</p>
Award: Laureaat Cat.C Specifieke elementen in staal
Tekst: <p>De Cercle Municipal van de stad Luxemburg is een gebouw uit 1909 dat de Place d’Armes, in het hart van de hoofdstad, domineert. Dit historische gebouw getuigt van de grote momenten in de geschiedenis van het land. Van 2005 tot 2011 vonden er restauratie- en renovatiewerkzaamheden evenals technische aanpassingen plaats. De nieuwe ontmoetingsplaats, bestaande uit het gebouw van de Cercle Municipal en het nieuwe culturele centrum Cité, heet voortaan ‘Cercle-Cité’. Ze biedt onder andere onderdak aan een bibliotheek, een mediatheek, een conferentiecentrum, een tentoonstellingsruimte en een restaurant.<br>Na renovatie kregen de drie salons van de oude Cercle Municipal hun luister van weleer terug. Gezien de bouwvallige staat van het gewelf, dat moest worden bewaard, is grondig onderzocht hoe het draagvermogen van de plafonds van de grote feestzaal kon worden versterkt.<br>De bestaande structuur van het plafond, met een totale oppervlakte van ongeveer 400 m², bestaat uit 3 met elkaar verbonden gewelven. Het gewelf bestaat uit metselwerk van holle bakstenen bedekt met een laag pleister (in totaal 6 cm dik). Na analyse bleek het noodzakelijk om de structuur te verstevigen om de stabiliteit van het gewelf op lange termijn te kunnen garanderen.<br>De belangrijkste eis voor de stabilisatie van het gewelfde plafond was evenwel dat deze niet zichtbaar mocht zijn. Daarom was het nodig de structuur met veren op verschillende punten op te hangen, waardoor het bestaande mechanische evenwicht van het gewelf kon worden behouden en tegelijkertijd worden versterkt. Erg snel bleek dat staal het ideale materiaal was om de draagfunctie te vervullen.<br>De basisstructuur bestaande uit vakwerkliggers (kokers en L-profielen) die op een afstand van ongeveer 5 m van elkaar boven het gewelfde plafond, op de zolder, werden aangebracht. Deze liggers met een overspanning van ongeveer 15 m werden als geprefabriceerde elementen geleverd en via de opening van de klok naar de zolder gebracht waar het een huzarenstukje was om ze in elkaar te zetten. Een tweede structuur in HEA 200 ligt dwars op de vakwerkliggers en maakt het mogelijk de ankerpunten te verdelen met een afstand van 1 à 1,50 m. De verankeringen gebeuren met hangstaven die de vloer van het gewelf met de verstevigende draagstructuur verbinden.<br>De klassieke stalen dakstructuur, onzichtbaar voor de gebruikers van de zalen, is uitgebreid met fijne en vernuftige hangstaven. Het geheel is bovendien uitgerust met een krachtig controlesysteem waardoor de veiligheid en het behoud van het historische gewelfde plafond kan worden gegarandeerd. De structuur beantwoordt nu aan de recentste veiligheidsnormen en zorgt ervoor dat een van de meest gewaardeerde feestzalen in Luxemburg-stad kan blijven bestaan.</p>
Tekst: <p>De uitbreiding en vernieuwing van het conferentiecentrum van Kirchberg (CCK) is belangrijk in het kader van de Europese rol die Luxemburg speelt. De minister van Openbare Werken stelt hiermee een noodzakelijk instrument ter beschikking om in de best mogelijke omstandigheden de vergaderingen van de Raad van een uitgebreide Europese Unie te laten plaatsvinden.</p>
<p>De tweede uitbreiding van het conferentiecentrum betreft het perscentrum. Het nieuwe, vijf verdiepingen tellende gebouw is een constructie met staal-betonstructuren.</p>
<p>Voor het ronde dak van de tweede conferentiezaal werd voor een stalen structuur gekozen. Het wordt gevormd door een systeem met radiale balken (HEA 300) met een diameter van 31,2 m dat rust op een ringbalk. Dankzij een studie van verschillende modellen konden de horizontale krachten afhankelijk van de hoogte van het vakwerk worden bepaald. Om de niveaus opgelegd door de architect te respecteren en torsie op de betonnen ringbalk te voorkomen, zijn een originele geometrie en statisch systeem ontworpen: één steunpunt per balk, heel precies geplaatst, met flenzen volledig op druk belast.</p>
<p>Een nieuwe metalen passerelle met glas zal het perscentrum met de bestaande halve cirkel verbinden.</p>
Tekst: <p>Het gebouw ARTUR (Associatie RadioTherapie – Urgences) is een nieuw deel van het Centre Hospitalier Émile Mayrisch (CHEM). Het biedt onderdak aan een nieuwe ontvangstruimte, de spoeddienst, de chirurgische polikliniek van het CHEM, evenals een uitbreiding van het Centre National de Radiothérapie François Baclesse. Dit nieuwe gebouw heeft als taak een verbinding tot stand te brengen met de bestaande gebouwen, onderdak te bieden aan ruimten met een sterk technisch karakter (zoals de operatiekamers bijvoorbeeld) en de patiënten op een aangename manier te ontvangen. Door zijn ontwerp te richten op zowel het gebruik als de symboolwaarde, op de techniek als op het beeld is de architect erin geslaagd een ruimte van vertrouwen te creëren waar de patiënt zich individueel behandeld voelt.</p>
<p>Het gelijkvloers en de luifel vormen een sokkel in weervast staal die de nieuwe hoofdingang van het Centre Hospitalier aangeeft. De buitenwand van de trappenhal bestaat eveneens uit platen in weervast staal waarin horizontale uitsnijdingen zijn aangebracht.<br />De gevel van het gebouw bekleedt de functie van beschermende huid. Een gegalvaniseerd stalen structuur draagt de beglazing met een zeefdruk van horizontale lijnen die aan de sequentie van DNA doet denken. Die horizontale lijnen treffen we ook in het gebouw aan, zowel in de ontvangstruimtes, de wachtzalen en de spoeddienst.</p>
Tekst: <p>De eerste uitbreidingsfase van het conferentiecentrum van Kirchberg (CCK) dat de toren Alcide de Gasperi omvat, bestaat onder andere in de toevoeging van een grote conferentiezaal en verschillende foyers voor toegang en ontvangst die worden omhuld door een beglaasde galerij, gemiddeld 12 m hoog en ongeveer 300 m lang, op de Place de l’Europe.</p>
<p>In de ontvangstfoyer bestaat de beglaasde galerij uit stalen portieken en vakwerk die op de hoofdassen van het project zijn geplaatst. Daarnaast werden halve portieken gerealiseerd die aan de kant van de bestaande draagstructuren op metalen consoles steunen. In de lengterichting werden secundaire vakwerkliggers geplaatst met een tussenafstand, waaraan de dakbedekking en het verlaagde plafond konden worden bevestigd. De uiteindelijke bekleding van boven- en onderkant is uit metaal.</p>
<p>De toegangsfoyer wordt overspannen door een metalen vakwerkstructuur met luifels met een uitkraging van 10 m aan de voorgevel en 6 m aan de achtergevel. Het geheel rust op stalen kolommen die achter de voor- en achtergevel staan, evenals op tussenliggende kolommen.</p>
<p>Het dak van de grote, ovaalvormige conferentiezaal bestaat uit een raster van gewalste profielen die geprofileerde gegalvaniseerde staalplaten draagt. Deze zaal biedt ruimte aan 100 plaatsen op de eerste rij.</p>
Tekst: <p>De voetgangersbrug van Esch-sur-Alzette, een prachtig staaltje hedendaagse architectuur, verbindt het hart van de stad met de groene ruimte van het Parc du Gaalgebierg. Dit gedurfde project is het resultaat van de samenwerking tussen het architectenbureau Metaform en het studiebureau Ney & Partners.</p>
<p>De passerelle bevindt zich op de rotonde van de boulevard John F. Kennedy en bestaat hoofdzakelijk uit staal (voor de realisatie ervan was 260 ton staal nodig). Ze loopt over een afstand van meer dan 100 m boven de Luxemburgse spoorwegen.</p>
<p>De ligging maakte de plaatsing van de passerelle erg complex. De brug die een hoogteverschil van 21 m moet overwinnen, moet enerzijds een afstand van 108 m overbruggen om op het niveau van de heuvel van de Gaalgebierg uit te komen en anderzijds onder de hoogspanningsleidingen en boven de bovenleidingen lopen.</p>
<p>Uitgangspunt bij de bouw van deze passerelle en een van de belangrijkste klippen die moest worden omzeild, was de noodzaak om de passerelle niet op een pijler in het midden te laten rusten omdat die de toekomstige uitbreiding van de perrons zou kunnen verhinderen. Daarom mocht de brug slechts twee steunpunten hebben, wat overigens heeft geleid tot een vloeiende vorm die van de ene kant naar de andere gaat.<br />In plaats van de verschillende onderdelen afzonderlijk te benaderen afhankelijk van hun functie (een balk voor de draagstructuur, een leuning, een dak, enz.), maakt deze passerelle op een vernieuwende wijze gebruik van staal door de verschillende functies in een enkele constructie te integreren. De gebogen en verstijfde staalplaten uit staal S355 met een dikte van 10 à 25 mm die de ‘huid’ vormen, doen gelijktijdig dienst als draagstructuur, leuning, dak en verloren bekisting voor de staalbeplating. De uitsnijdingen aan de zijkant komen overeen met de verdeling van de krachten en maken het geheel erg licht. <br />Overeenkomstig de statische logica neemt de passerelle een vloeiende vorm aan en lijkt ze een stalen blad dat werd gekromd, gebogen en versneden. Zo krijgt de volumetrie van het geheel gestalte door een homogeen stalen oppervlak: de huid van de het gebouw. Dit oppervlak wordt aan de buitenzijde in het wit geschilderd om de lijnen van het ontwerp te accentueren en aan de binnenzijde in rood ijzeroxide als verwijzing naar de rode aarde van het gebied Minette.</p>
<p>Aan het uiteinde bevindt zich in die huid van staal een vrijstaande betonnen schacht met een stalen wenteltrap en een panoramische lift. De trap zorgt voor transparantie, filtert het licht en verandert de beklimming in een schilderachtige route met verschillende uitzichten op de stad.</p>
Tekst: <p>Op 1 mei 2010 opende de Wereldtentoonstelling haar deuren in Shanghai (China). Het thema van de expo was ‘Een betere stad, een beter leven’ en legde de klemtoon op duurzame ontwikkeling. Er waren een honderdtal paviljoenen van verschillende landen te zien, waaronder dat van het Groothertogdom Luxemburg.</p>
<p>Het Luxemburgse paviljoen, ontworpen door het architectenbureau Hermann & Valentiny et Associés, leek op een burcht die uit één rots was gehouwen. In werkelijkheid was het een trapezium van 3.000 m2, begrensd door ruimten die een binnenplaats omgeven, waaruit een centrale toren met 2 verdiepingen oprees, 21,35 m hoog, die onderdak bood aan een auditorium en een ronde lift.</p>
<p>De hoofdingang van het paviljoen (waarboven zich overigens een voor de Luxemburgers welbekende figuur bevond: de beroemde ‘gouden vrouw’ die gewoonlijk op de Place de la Constitution in de stad Luxemburg staat!) gaf toegang tot de toren, de tentoonstelling en een trap die naar de terrassen leidde. Deze ruimten werden op een natuurlijke manier verlicht dankzij zenitverlichting en enkele uitsnijdingen in de gevels. Bovendien werd de binnenplaats omringd door een waterpartij van 15 cm diep om een voetgangerszone te vormen. De bekleding van de muren in een lineair motief bestond uit boven elkaar geplaatste platen waarop kleurige planten stonden. Aan de buitenkant werd de verbinding met de tentoonstellingsruimte gemaakt door schuine rijen wijnstokken.</p>
<p>De architectuur van het paviljoen wilde het belang weerspiegelen dat wordt gehecht aan duurzame ontwikkeling door het gebruik van recyclebare elementen zoals glas en hout, maar ook staal, rechtstreeks ingevoerd uit Luxemburg. Tijdens verschillende fasen van de realisatie van het paviljoen werd hoogwaardig staal gebruikt, meer bepaald omdat staal een van de weinige grondstoffen is die tot in het oneindige kan worden gerecycled. Het was overigens van in het begin de bedoeling de stalen structuur van het paviljoen na afloop van de tentoonstelling te recyclen.</p>
<p>In hoofdzaak werd het paviljoen dus uit staal opgetrokken. Het zichtbare skelet uit stalen liggers (hoofdzakelijk HEB 400, HEB 500, HEB 260 en HEA 240) was bedekt met een isolerende en brandwerende laag. Het ondersteunde een buitenbekleding met platen uit cortenstaal van 4 mm dik, bevestigd op een tweede stalen structuur. Aan de binnenkant van het paviljoen bleef de stalen draagstructuur zichtbaar en verdeelde ze het plafond in driehoekige vlakken bedekt met hout. <br />Op die manier heeft staal, in combinatie met een architectuur in hout en glas, van het Luxemburgse paviljoen een schoolvoorbeeld gemaakt van duurzaam bouwen en de technologische kennis Made in Luxembourg.</p>
Tekst: <p>De site van Esch-Belval sinds enkele jaren een nieuwe en belangrijke trekpleister vanuit economisch (kantoren, winkels), cultureel (universiteit, theater) en sociaal (woningen) oogpunt. Een belangrijke plek dus voor passage en uitwisseling, waarbij het station vandaag de belangrijkste toegangspoort is.</p>
<p>Toen architect Jim Clemes dit station ontwierp, wilde hij de concepten beweging en dynamiek op de voorgrond plaatsen. Het idee was om te breken met het rechte, hoekige uiterlijk van de meeste stationsgebouwen door een zachte en ronde vorm te ontwerpen die naar de romp van een vliegtuig verwijst.</p>
<p>De aanwezigheid van de sporen en de hoogte van de bovenleidingen hebben de architect ertoe gebracht een project in de hoogte te ontwerpen. Het station – een platform met een lengte van 120 m op 16 pijlers – bevindt zich boven de perrons die letterlijk door het station worden ‘opgeslokt’ dat erover hangt. <br />De dakconstructie bestaat uit 33 ellipsvormige stalen bogen waartussen een doorschijnende laag is gespannen die dient als zonwering: een driedubbele laag folie met een ruitpatroon zet uit of slinkt om meer of minder licht en warmte door te laten.</p>
<p>Het station, als plaats waar veel mensen passeren, opent zich ook naar buiten door grote beglaasde oppervlakken die vrij uitzicht bieden op de hele omgeving. Het is ook een platform dat zichtbaar met zijn omgeving is verbonden, met name door twee loopbruggen in verzinkt staal.</p>
Tekst: <p>Na een tien jaar durende metamorfose van de stationsomgeving werd de uitdaging aangegaan de lege vlek op de Tiensevest, met zijn beperkte oppervlakte van 210 m² en breedte van 6 m, met voldoende kantoorruimte voor KBC in te vullen. Dit werd bereikt met een 10 m grote uitkraging op de eerste verdieping over het voetpad aan de ringweg. Dit concept straalt meteen ook de architecturale kracht van het gebouw uit.</p>
Tekst: <p>Achter de binnentuin werden de kantoren van SBE, een studiebureau gespecialiseerd in staalstructuren, verder uitgebreid. Op deze site was een oude fabriekshal aanwezig, die in slechte toestand verkeerde. In deze hal bevond zich een stalen vakwerkstructuur met daarop een klassieke dakstructuur voor sheddaken.</p>
Tekst: <p>Het sinds 1999 leegstaande Minderbroederklooster in Mechelen werd uitgebreid met enkele bijgebouwen en kreeg een verrassende herbestemming tot hotel. </p>
<p>De verbouwing van een kerk tot hotel is een schoolvoorbeeld van de voordelen van staal op het vlak van renovatie van het patrimonium. De lichte structuren zijn nauwkeurig geprefabriceerd, beperken de hinder op de werf, kunnen in een handomdraai worden gemonteerd, wat leidt tot nuttige plaatswinst en natuurlijke helderheid. Ze kunnen bovendien ten allen tijde worden aangepast, gedemonteerd en hergebruikt.</p>
Tekst: <p>Een ideale plaats om de principes van duurzaam bouwen op voorbeeldige wijze in de praktijk toe te passen is het bedrijvencentrum in Transinne, dat onderdak zal bieden aan hightechbedrijven die actief zijn in de ruimtevaartindustrie. Energiebeheersing staat centraal bij die principes van duurzaam bouwen. Bedoeling is tevens om een werkomgeving te creëren, waarin spaarzaam wordt omgesprongen met natuurlijke hulpbronnen en waar het ondanks de aanwezigheid van de autosnelweg toch aangenaam en comfortabel werken is. Het bedrijvencentrum lijkt wel een ‘gehucht’, bestaande uit geprefabriceerde gebouwen onder een groot glazen dak. </p>
<p>De innoverende staalstructuur is het resultaat van een zoektocht naar slanke figuren en zuinig materiaalgebruik. Ze combineert op elegante wijze semi-transparante daken met fotovoltaïsche gevels en biedt een comfortabele, aanpasbare en - op het vlak van natuurlijke bronnen - economische werkomgeving.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe station is een monumentale koepel van glas en staal, 200 m lang en 35 m hoog, die de sporen overdekt. Het station ontvangt in het bijzonder de hogesnelheidstreinen op de lijn Parijs-Keulen. De koepel zelf loopt uit in 5 lange daken van dezelfde aard die de perrons overkappen.
</p>
<p>Lichtheid, weerstand en precisie zijn eigenschapen van staal die het mogelijk maakten het station te ontwerpen als een monumentale, open, praktische en heldere publieke ruimte. De stoutmoedigheid van de structuren en de manier waarop ze werden gerealiseerd, getuigen van de tradities inzake technische vaardigheden van een stad die de bakermat is van de staalindustrie.</p>
Tekst: <p>De energiecentrale van Rodenhuize (Gent) werd oorspronkelijk gebouwd als kolencentrale, maar re-cent omgevormd om te werken op biomassa, meer bepaald houtpellets afkomstig van producenten die aan duurzaam bosbeheer doen. De eenheid Roden-huize 4 zal een capaciteit hebben van 180 MW.<br>
Voor de stockage en overslag van de houtpellets ten behoeve van Rodenhuize 4, werd opdracht gegeven voor de bouw van een nieuwe loods. Deze loods, met een lengte van 655 m en een overspanning van 50 m, werd opgedeeld in vier compartimenten die bij brand autonoom moeten kunnen blijven staan. Tussen deze compartimen-ten is er een veiligheidszone voorzien met een watergordijn. Dit heeft tot gevolg dat de loods kon gebouwd worden zonder tussenwanden, wat een groot voordeel is voor een bulkloods.</p>
Tekst: <p>De firma die de werken liet uitvoeren, produceert krachtige fotovoltaïsche zonnepanelen en ontwikkelt oplossingen op maat voor de architecturale integratie ervan. Het gebouw had derhalve een voorbeeldfunctie te vervullen. Ze moest ook aantonen dat de installatie van zonnepanelen op ingewikkelde architecturale vormen, probleemloos kon geschieden. <br>
De nieuwe installaties bestaan uit een produc-tiehal van 1300 m2 waarvan de structuur is opgebouwd uit stalen portieken S235, twee kan-toorverdiepingen waarvoor een gemengde staal-betonstructuur werd toegepast en een luifel die het opvallend element in dit geheel is.</p>
Ondertitel: Containers constant gemonitord op temperatuur
Award: LAUREATE 2012
Tekst: <p>PSA International, één van de grootste havengroe-pen ter wereld, met thuisbasis in Singapore, bouwt een nieuwe containerterminal aan het Albert II-dok in Zeebrugge. Deze terminal - die bij volledige inge-bruikname een kaailengte zal hebben van 1500 m en een oppervlakte van 90 ha - moet ervoor zorgen dat ook de grootste schepen tot 15000 TEU (Twen-ty feet Equivalent Unit) hier probleemloos kunnen worden behandeld. Ten behoeve van deze terminal moest een reeferstaketsel worden aangelegd.<br>
Deze reefer-platformen dienen voor de tussentijdse opslag van de koelcontainers, die continu van stroom moeten voorzien worden. Deze containers worden zo snel mogelijk na het lossen aangeslo-ten en worden daarna constant gemonitord op temperatuur en een rapport wordt naar de klant gestuurd. Bijkomend worden deze platformen gebruikt om het noodzakelijke onderhoud aan de containers uit te voeren.</p>
Tekst: <p>De fietsers- en voetgangersbrug over de Seille in Metz verbindt voortaan de wijk Queuleu met het stadscentrum. Deze brug, van de hand van de Franse architecte Brigit de Kosmi, werd ontworpen als een wieg van staal.<br>
De brug bestaat uit twee delen. De eigenlijke pas-serelle van 64 m met een variërende breedte van 8,4 m tot 8,7 m, een hoogte van 6,8 m tot 7,5 m en een gewicht van 100 ton. De aanbruggen meten respectievelijk 16,85 m en 24,45 m lang en hebben een breedte van 2,08 m.<br>
De passerelle is opgebouwd uit een reeks U-vor-mige dwarsdragers die met elkaar verbonden zijn door een onderspannen net van elkaar snijdende diagonalen. Het net maakt evenwicht met een kokervormige bovenregel die aan één zijde op het landhoofd verankerd is. Dit moet de doorbuiging van de passerelle beperken.</p>
Tekst: <p>Het doortrekken van de Parijse T3-tramlijn zowel naar het zuiden als naar het noorden, noodzaakt specifieke infrastructuurwerken. Eén van de belangrijkste ervan is de verbreding van de Pont National over de Seine. Deze brug uit 1852 die in 1936 al werd verbreed, werd nu een tweede maal uitgebreid met een 4 m brede en 260 m lange sta-len voetgangerspasserelle die rechtstreeks op het kunstwerk werd verankerd.<br>
De passerelle bestaat uit 3 hyperstatische delen die middels 7 V-vormige stekers met kruisvormige doorsnede op de bestaande brugpijlers steunen. Ter hoogte van de aansluiting met de pijlers lopen de stekers samen in een speciaal ontworpen giet-stuk dat in het beton van de brug is ingeklemd. </p>
Tekst: <p>De Pont Neuf-brug in Compiègne, een stad gele-gen op 80 km ten noordoosten van Parijs, verbindt de twee oevers van de Oise. Bedoeling was het hart van de agglomeratie een nieuwe dynamiek te bezorgen en de banden tussen de linker- en rechteroever van de Oise en het centrum van de stad, aan te halen. De brug is het sluitstuk van deze vernieuwing.<br>
De esthetiek van de brug die 116 m lang en 20 m breed is, kadert perfect in haar omgeving. Ze zorgt voor een vlotter verkeer en biedt ruimer plaats aan voetgangers en fietsers. Door de brede voetpa-den, de geïntegreerde zitbankjes en de sfeervolle verlichting is deze brug meer dan een hulpmiddel om zich van de ene oever naar de andere te ver-plaatsen.</p>
Tekst: <p>Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam is sinds 1973 ondergebracht in ’s Lands Zeemagazijn, gebouwd in 1656 als pakhuis naar het ontwerp van stadsbouwmeester Daniel Stalpaert. Liesbeth van der Pol van Dok architecten tekende voor de algemene renovatie, Laurent Ney van Ney & Partners voor het ontwerp van de overkapping van de binnenplaats waar bezoekers zich beschut kunnen verzamelen. Monumentenzorg had sterke twijfels of het een goed idee was het binnenplein te overkoepelen.<br>
Op basis van de navigatieroos die voorkomt op historische zeevaartkaarten in de collectie van het Scheepvaartmuseum werd een staalconstructie ontworpen. Deze basisgeometrie is gerationali-seerd en opgedeeld in 3-, 4-, 5- en 6-hoeken. De vorm leidt ertoe dat elk onderdeel in de kap mee-doet in de krachtswerking. </p>
Tekst: <p>De nieuwe Peterbospasserelle vervangt een oude hou-ten voetgangersbrug in hout die in zo’n slechte staat verkeerde dat ze moest gesloten worden. Ze verbindt de wijk Peterbos met het Scheutveldpark en overbrugt de Maria Groeninckx-De Maylaan in Anderlecht. <br>
Het project valt op door zijn structurele juistheid en de verfijnde tekening van de verschillende elementen die harmonisch bij elkaar passen. De gekozen vorm is die van het buigmoment van een ligger die gelijkmatig op drie steunpunten belast wordt. Men hoeft geen ingenieur te zijn om een overeenstemming te vinden tussen de architectu-rale vorm en het spel van de krachten doorheen de materialen. De bogen zijn samengesteld uit stalen buizen die geleidelijk aan verwijden om uit te lopen op de brugpijlers. De trekstangen bestaan uit stalen profielen die onder de balken in azobé zijn aangebracht. De overspanningen bedragen respectievelijk 30 m en 27 m. </p>
Tekst: <p>De fiets- en voetgangersbrug over de sporen van Aarschot moet de oude en nieuwe stadsdelen die door de spoorbundel van elkaar gescheiden waren, met elkaar verbinden. Tegelijk biedt de brug nieuwe toegangspunten tot de sporen, waardoor treinreizigers zich aangenamer en veiliger naar de perrons of naar het station kunnen verplaatsen.<br>
Functionaliteit en design gaan in dit ontwerp hand in hand. Aan de stadszijde vormen een fietsenstalling en huisvesting van de vzw Velo de toegangshellingen. Aan de overzijde sluit de langzaam-verkeersverbinding met een natuurlijk talud aan op het maaiveld.</p>
Tekst: <p>De passerelle van On bij Marche-en-Famenne, een ontwerp van Greisch, is uitgevoerd in weervast staal en geeft toegang tot het natuurreservaat van Spinets. Voor de brug was een uiterst beperkt budget beschikbaar: 16000 euro voor de studie én de uitvoering. Zowel voor de studie, de keuze van de materialen als voor de middelen voor de uitvoering, werd door de ontwerpers gekozen voor een globaal economische aanpak. <br>
Zo werd een eenvoudige staalplaat van behoor-lijke dikte in zaagtandvorm versneden om zonder verlies van materiaal, twee identieke delen te vor-men die de kernen van de twee laterale liggers uit-maken. De onderkant van de uitgezaagde platen werd in hoek geplooid om als steunvlak te dienen voor de houten planken die eenvoudig werden vastgebout. Deze planken zorgen voor de hori-zontale stabiliteit van de liggers. </p>
Tekst: <p>De bestaande betonnen brug, nog daterend van na de tweede wereldoorlog, diende vervangen te worden omwille van de verbreding van Albertka-naal om binnenscheepvaart tot 9000 ton mogelijk te maken. De nieuwe stalen brug (1040 ton) heeft een centrale overspanning van 100 m en laat op die manier een vrije doorgang op het water toe van 86 m. De randcondities voor de interventie zijn complex aangezien de site geklasseerd is. Pre-cies op deze plek begon de Tweede Wereldoorlog voor België, waarvan de bunker naast de brug een stille getuige is. De volledige ontwerpopdracht, stabiliteit, architectuur en landschap werd uitge-voerd door Ney & Partners in samenwerking met kunstenaar Jozef Legrand.</p>
Tekst: <p>De flanken van de Citadel, gelegen op één van de steilste heuvels van Luik, bieden een schitterend zicht op de stad en haar rivier. Omdat het platform dat men wilde bouwen een slanke structuur moest hebben, de randen fijn en de oversteek ruim dien-den te zijn, was de keuze voor staal logisch. De steile helling waarop het kunstwerk rust, maakte de structuur in een ander materiaal dan staal quasi onmogelijk. <br>
Het bestaat uit een uitkijkpost van ongeveer 45 m2 en een trap van 50 m die het platform verbindt met een pad. Het maakt integraal deel uit van de toeristische ontdekkingsroutes voor wandelaars van de stad Luik. De volledige structuur die het platform, de twee traparmen, de overloop en de reling vormen, zijn uitgevoerd in weervast staal en rust op betonnen funderingen. </p>
Tekst: <p>Dit project werd weerhouden onder de vijf laureaten van de wedstrijd 'Parkdesign 2008', een organisatie van BIM 'Leefmilieu Brussel'. De kracht van het ontwerp ligt hem in de eenvoud van de vormen, de makkelijke opbouw en de afwezigheid van enig on-derhoud. Die laatste eigenschap was essentieel voor de duurzaamheid van dit stadsmeubilair. <br>
Het ontwerp en de uitvoeringstechniek vloeit na-tuurlijk voort uit de vorm: een structurele ring van staal wordt opgesplitst in 16 delen, die omwille van de assemblage, om één as gebogen worden. Een netwerk van stalen kabels, dat een groot schuin oppervlak beslaat, is aan deze kostenbe-sparende structuur bevestigd. De kabels werden ter plekke vastgemaakt teneinde een gelijkmatige spanning te verzekeren. </p>
Tekst: <p>Langs het kanaal Dessel-Turnhout-Schoten prijkt sinds 2010 een nieuw centraal bedieningsgebouw. Vanuit dit nieuwe complex in Rijkevorsel bedient het personeel van nv De Scheepvaart ‘Sluis 1’ en de 11 bruggen over het kanaal. Het strakke sluisgebouw verweeft verschillende functies en is ondanks zijn langwerpig karakter vrij compact ontworpen. Het is ingericht zoals een boot, met een gesloten gelijkvloerse verdieping voor de technische functies en een opengewerkte eerste verdieping aan de kanaalzijde. </p>
Tekst: <p>Zoals vele oude huizen kenmerkt deze woning zich door traditionele materialen die werden ver-werkt volgens de klassieke architectuurtaal van toenmalige burgerswoningen: een gepleisterde onderbouw en vensteromlijstingen in metselwerk. Ondanks haar karakter bood de woning slechts kleine openingen naar de tuin toe en een sfeer die beperkt bleef tot de leefruimtes. De ruimtes ach-teraan - de keuken en de badkamer - die vroeger werden beschouwd als dienstvertrekken, blokkeer-den 'het openen' van het huis naar de mooie tuin en het zeer groene binnengebied.<br>
Bij de verbouwing werden de functies van de woning behouden. Ze zouden echter beter tot hun recht komen door grote raampartijen naar de tuin toe en een vlottere communicatie van de binnen- en buitenruimtes, in functie van de levenskwaliteit die de bewoners voor ogen hadden. De gesloten draagstructuur van het gelijkvloers moest hoe dan ook plaats maken voor vides. Alleen staal bleek in staat deze welbewuste interne opening van het huis te realiseren. Staal bundelt spaarzaam omspringen met materiaal aan geringe diktes en grote overspanningen. Het bouwprincipe lag snel voor de hand: stalen kolommen en liggers. </p>
Tekst: <p>Op 26 mei 2012 werd in het Antwerpse Middelheimmuseum paviljoen ‘Het Huis’ geopend, een halfopen stalen constructie van de hand van Robbrecht en Daem Architecten in samenwerking met ingenieursbureau Ney & Partners. Het Middelheimmuseum, een openluchtmuseum voor beeldhouwwerk, was tot vorig jaar 25 ha groot en bood plaats aan tweehonderd vaste sculpturen. Omdat er nergens in het park plaats was om de meer kwetsbare beelden in open lucht tentoon te stellen (het Braempaviljoen is namelijk een gesloten paviljoen), besloot de directie om het park uit te breiden en een nieuw halfopen paviljoen te laten bouwen. <br>
Dit paviljoen kwam er in de 5 ha grote Hortiflora-tuin. Het biedt plaats aan een expositieruimte voor kleine en fragiele sculpturen die er - zonder geconfronteerd te worden met andere werken - uitgestald staan. Het is een halfopen stalen constructie volgens een grid van 0,81 x 0,81 m, dat consequent de maatvoering van het hele project bepaalt. De zichtbare staalstructuur, die zelf een kunstwerk is, is de vertaling van een intensieve ontwerpdialoog tussen architecten, ingenieurs en aannemers. Hierbij was het zoeken naar een compromis tussen het esthetische, het structurele en het uitvoerbare. </p>
Tekst: <p>Dit bedrijfsgebouw met woning is uniek door zijn locatie: het perceel was het laatste vrije lot in een KMO-zone en grenst zowel aan agrarisch gebied als aan woongebied. Logischerwijze werd de loods ingeplant langs de KMO-zone, terwijl de woning met burelen achter de loods werd geplaatst en zo aansluit bij de woonzone. Op die manier geniet de woning ook maximaal van een zuidelijke oriëntatie en van uitzicht op het open veld.<br>
Het gebouw bestaat uit twee balkvormige volumes - de loods en de woning - die haaks op elkaar zijn geplaatst. Ze zijn visueel van elkaar onderscheiden door een verschillend materiaalgebruik. Beide delen hebben een staalstructuur, maar waar de loods bekleed is met gladde beton- en polycarbonaatpanelen, is de woning afgewerkt met zwarte geïsoleerde sandwichpanelen. In contrast met de buitenzijde is de woning binnenin volledig wit, gaande van een witte polyurethaan gietvloer over een trapbekleding in witte corian, tot raamprofielen die binnen wit zijn en buiten zwart.
</p>
Tekst: <p>Deze inspirerende ééngezinswoning is ontworpen voor twee zestigers die hun ruimtegevoel hoog in het vaandel dragen. Ze torent uit boven de wijde, natuurrijke omgeving, als een uitkijkpost over het omliggende landschap. De architectuur ('pilotis, toit-terrasse, fenêtres en longueur'…) is een knipoog naar de Zwitserse architect Le Corbusier, meer bepaald naar Villa Savoy te Poisy bij Parijs (1929). Rationaliteit en minimalisme contrasteren met het landelijke kader. </p>
Tekst: <p>Woning MOVE is een knappe ééngezinswoning met een rechtlijnige architectuur. Het woonprogramma is verdeeld over twee bouwlagen met gelijke bouwdiepte. De woning is opgevat als een moderne staalconstructie met een sober kleurenpalet. Op het gelijkvloers vinden we de eilandkeuken, de eetruimte, de zithoek en de bergruimte. Het bureau met bibliotheek is één niveau hoger gesitueerd en kijkt uit op de lager gelegen leefvertrekken en - doorheen de grote glaspartij - op het omliggende landschap. <br>
Een wit gemoffelde stalen trap met uitkragende traptreden leidt naar het hogere niveau. De badkamer en de drie slaapkamers op de verdieping zijn toegankelijk via een nachthal. Het ontwerp van de woning is op zich vrij sober en gesloten. Het meest opvallende element is de zijdelingse uitkraging, die kan fungeren als inpandige carport en stabiel gehouden wordt door de stalen basisconstructie. Deze is in het interieur grotendeels zichtbaar gelaten en is daarom met zorg gedetailleerd. </p>
Tekst: <p>Aan deze historische verkeersader - de Wetstraat in Brussel - waar de woonfunctie allang werd opgegeven en kantoren alomtegenwoordig zijn, hebben Synergy International en Credibe een driedubbele uitdaging durven aan te gaan. Ten eerste weer woningen toevoegen aan deze zakenwijk, en bovenop een van de kantoorgebouwen bovendien! Ten tweede de combinatie van nieuwbouw en renovatie. En ten slotte de ecologische uitdaging. <br>
De realisatie van het project past in een ecologische opknapbeurt van het gehele gebouw. De vijf kantoorverdiepingen werden gerenoveerd met het oog op energiebesparing (isolatie, ventilatie met warmterecuperatie en hoogwaardige beglazing). Aan de kantoren werden drie verdiepingen met geprefabriceerde, modulaire passiefwoningen toegevoegd. Het geheel bevat zes nieuwe woningen, waaronder een studio van 42 m², twee appartementen met één kamer van 74,5 m², twee appartementen met twee kamers van 98 m² en een appartement met drie kamers van 150 m². De bestaande vierde verdieping huisvest twee woningen (een passiefwoning en een lage-energiewoning). Verdiepingen 5, 6 en 7 daarentegen zijn volledig nieuw. Dit zijn in de werkplaats geprefabriceerde woonlagen die op het gebouw zijn aangebracht en ter plaatse werden afgewerkt. </p>
Tekst: <p>De nieuwe brandweerkazerne van Puurs situeert zich op de belangrijke invalsweg N16, met een vlotte doorgang naar de dorpskernen en de bedrijventerreinen in de buurt. Het ontwerp van Compagnie-O architecten uit Gent vertrekt vanuit de puur machinale en complexe interne logica van een brandweerkazerne, maar voegt er tegelijkertijd en zonder toegeving aan het functionele aspect een extra betekenis en belevingswaarde aan toe: de 22 m hoge transparante droogtoren voor de blusslangen functioneert letterlijk als uithangbord voor het korps en de gemeente Puurs. <br>
De specifieke interne organisatie werd in samenspraak met de brandweerlui grondig geanalyseerd. Het ontwerp evolueerde naar een gebouw met verschillende stromen, die de werking van het brandweerkorps optimaliseren. Er zijn veertien (transparante) toegangspoorten, zeven aan de voorzijde en zeven aan de achterkant, respectievelijk voor de eerste en tweede linie interventiewagens.</p>
Tekst: <p>Dit voormalige pakhuis in de oude Antwerpse havenbuurt kreeg een nieuwe bestemming in 2009-2010. Het Antwerpse architectenbureau Stramien vormde het – met respect voor het industrieel-historische karakter – om tot de nieuwe kantoren van SD-Worx. Het gerenoveerde gebouw is een stapeling van open plateaus met een overvloed aan natuurlijke lichtinval. Achteraan tegen de scheimuur is op elke verdieping een lange kern met alle vaste voorzieningen ingeplant. Het bestaande dakvolume werd vervangen door een nieuwe transparante staalstructuur, bekleed met 'vinnen' in weervast staal. De ritmiek en regelmaat ervan verwijzen naar de rigide baksteenarchitectuur van het oude pakhuis. Ten einde de dakconstructie zo licht mogelijk te houden, koos men voor staal als constructiemateriaal. Het nieuwe dak fungeert tegelijk als verlengstuk en antipode van het bestaande gebouw. Beide vormen samen een nieuwe eenheid.
</p>
Tekst: <p>Het restauratie- en moderniseringsproject van de Luikse opera (Opéra Royal de Wallonie) beantwoordt aan een dubbele behoefte: ruimte bieden voor opvoeringen met een internationale uitstraling en een bekend en hoog gewaardeerd gebouw weer tot zijn volle recht laten komen. <br>
Hiertoe werd deze cultuurtempel, waarvan het onderste volume gerenoveerd werd met respect voor het patrimonium, met een uitgesproken eigentijdse interventie verhoogd. De ingreep die tot uitdrukking komt in een pure en moderne architectuur, kadert aldus in een sterk historische logica, wars van nostalgie. Het ontwerp voor de ophoging hield rekening met stabiliteitseisen van het gebouw: het gewicht van de 3 bijkomende niveaus dat op de bestaande structuur kwam, moest beperkt blijven. Daarom bestaat de hoofdstructuur uit hoge vakwerkliggers (2 verdiepingen - 6,10 m hoog), geschoord door elementen in beton. </p>
Tekst: <p>Het MAS (Museum aan de Stroom), een ontwerp van het Nederlandse bureau Neutelings Riedijk Architecten, is open voor publiek sinds 17 mei 2011. Het is een nieuw en opvallend landmark voor de stad Antwerpen, dat er het verleden, heden en toekomst van de stad wil in samenbrengen. Het MAS staat waar vroeger het Hanzehuis stond, het 16e-eeuwse handelshuis van de Duitse Hanzesteden. Het is dan ook geen toeval dat de architectuur van het museum verwijst naar de oude stapelhuizen, zoals de buurt er tientallen kent. <br>
Het MAS is opgevat als reusachtig stapelhuis, een verticale opeenstapeling van enorme natuurstenen koffers. De koffers zijn zo gestapeld dat ze elke verdieping een kwartslag draaien om zo een vierkante spiraaltoren te vormen. Op elk niveau kan de museumbezoeker uit de roltraproute stappen en een zaal binnenwandelen. De holtes in de spiraalstructuur zijn afgeschermd met een glazen gevel, zodat bezoekers door de grote ramen telkens nieuwe en indrukwekkende vergezichten krijgen op stad, rivier en dokken.</p>
Tekst: <p>De bouw van de Gentse stadshal kadert in het masterplan KoBra dat verschillende Gentse pleinen en aanpalende straten een nieuw élan moet geven met meer groen. Het bouwwerk is een historisch ingebed project, dat wil zeggen dat de plek waar de stadshal nu staat, generaties geleden al een bebouwd stadsdeel was. Meer nog: de bebouwing stond op het knooppunt van en gaf structuur aan drie pleinen: het huidige Emile Braunplein, het Goudenleeuwplein en de Poeljemarkt. Toen de historische panden gesloopt werden en niet vervangen, versmolten de drie pleinen tot één open ruimte, die hoofdzakelijk ingericht was als bovengrondse parking. Door er nu op die plek de stadshal te bouwen, wordt de pleinfunctie hersteld.</p>
Tekst: <p>Het Antwerpse Sportpaleis werd opgeleverd in 1933 en is inmiddels dus 79 jaar oud. Gedurende al die tijd bleef het originele bouwskelet quasi ongewijzigd. Er werd dan ook beslist om het Sportpaleis grondig te renoveren. De eerste fase van deze renovatie omvatte het aanpassen van de bovenste ring en de evacuatietrappen aan de buitenkant. De voormalige betonnen draagstructuur van de tribunes werd vervangen door een stalen vakwerkconstructie. Deze werd opgehangen aan een aantal tegen de gevel opgestelde stalen vakwerkkolommen, waartegen aan de andere kant ook de nieuwe stalen evacuatietrappen en de toekomstige voorzetgevel opgehangen werden. Op de staalconstructie aan de binnenkant werden vervolgens prefabbetonnen tribune-elementen gemonteerd. Het staal aan de binnenkant werd brandwerend geschilderd, het staal aan de buitenkant thermisch verzinkt. In totaal werd er voor deze eerste renovatiefase 1000 ton constructiestaal gebruikt.</p>
Tekst: <p>Le projet consiste en la construction d’un restaurant « Sushi » de 150 m2 à Gosselies. La volonté d’obtenir un aspect intérieur « brut » de type industriel été rencontrée par le choix de panneaux de béton en façade avec fond de coffrage en bois extérieur et lisse de béton à l'intérieur, une dalle de solen béton lissé, l'absence de faux-plafond et le choix d'une structure et de techniques apparentes. La structure étant visible dans le restaurant, l’acier répond à la volonté de matériaux bruts et de dégagement de l'espace. L’emploi de portiques tubulaires circulaires permet d’éviter des d’angles, comparativement aux profils « H » ou « I », donc d'éviter les nids de poussières, et rencontre les impératifs des normes sanitaires en vigueur. Un « T » renversé a été placé sur le tube afin de permettre la fixation des tôles de type Steeldeck 106. Les contreventements sont réalisés en câbles</p>
Tekst: <p>Le «Pouhon Piere le Grand» est la plus connue des sources de Spa et de sa région. Le Pavillon de la Source, de plan octogonal, est prolongé d’un Jardin d’Hiver rectangulaire. Outre les stucs et staffs intérieurs, les menuiseries originales, la reconstitution des mosaïques de sol ou la reconstitution de divers éléments décoratifs, la restauration a porté sur la mise en valeur d’une charpente remarquable. Le projet comprend aussi la reconstitution de la rotonde vitrée détruite en 1948, ainsi que du déambulatoire vitré qui le prolongeait. Sachant qu’il ne subsistait aucun élément original susceptible d’être réutilisé ou même recopié, l’auteur de projet a opté pour une composition contemporaine. Constituées de volumes de vitrage de grandes dimension posés «à facettes», la paroi verticale en forme de demi-cylindre s’appuie sur une structure en tubes d’acier inoxydable. La toiture vitrée repose sur une sablière en tube d’acier inox laquelle s’appuie sur des colonnes du même matériau. Les colonnes sont reliées entre elles par des arcs en plein cintre.</p>
Tekst: <p>La commune de Molenbeek a pris l’initiative de réhabiliter d'anciens bâtiments en ateliers d’artistes et en bibliothèque. Le bâtiment existant accueillera des ateliers d’artistes et une bibliothèque. Un second bâtiment existant sera transformé en halle extérieure, seule la façade en brique d’origine est conservée. L'ajout d’un troisième bâtiment offre des locaux complémentaires. L’emploi de la structure métallique est décliné de quatre manières différentes et répond aux nécessités propres à chaque bâtiment : une structure en acier pour l’ossature du nouveau bâtiment, une charpente acier en remplacement pour le bâtiment existant, un portique métallique pour le renforcement de la stabilité de la halle couverte. C’est également d’acier que sont constitués les habillages des escaliers et des gardes corps de même que les murs mitoyens. L’intervention architecturale se décline ainsi en trois lieux différents et chacune à son échelle. Les finitions en acier, qu’il soit laqué, galvanisé, industrialisé affinent la réalisation, conférant au projet une homogénéité d’ensemble.</p>
Tekst: <p>De brandweer- en ambulanciersopleiding van de provincie Antwerpen is sinds jaar en dag gevestigd in ‘het Engels kamp’, een oud militair domein in Emblem (Ranst). Stramien kreeg de opdracht om voor deze site een nieuw opleidingsgebouw met sportfaciliteiten, een schietstand en praktijk- en leslokalen te ontwerpen. Het robuuste complex is een stapeling van eenvoudige volumes. Het valt op door zijn façade van Cortenstaal, die het geheel een krachtige uitstraling geeft en het militaire karakter van de site extra onderstreept. De Cortenstaalplaten (cassettes met scherpe, rechte randen) werden met behulp van vastgelaste ophangbeugels verankerd aan een achterconstructie in weervast staal, die op haar beurt aan de binnenmuur bevestigd werd met aluminium verankeringselementen. Deze achterconstructie is zo opgebouwd dat de bevestigingsankers niet zichtbaar zijn. </p>
Tekst: <p>Kantoor Solvas is een nieuw kantoorgebouw in het centrum van Zomergem dat twee niveaus kantoren en één niveau appartementen omvat. De kantoorniveaus zijn in de gevellengte verschoven ten opzichte van elkaar. Dit creëert een grillig effect, dat nog extra benadrukt wordt door de aanwezigheid van twee glazen volumes en een ritmering van houten lamellen. Het appartementsniveau onderscheidt zich door een zinken gevelafwerking. Binnenin wordt de zee van open ruimte subtiel benadrukt door een raster van zwarte stalen kolommen. Deze werden samengesteld uit standaard kokerprofielen en verstevigd met twee flankerende flenzen van platstaal, zodat de kolommen - zonder in te boeten aan slankheid en verfijning - een doorsnede met een grotere draagkracht krijgen. Staal komt ook elders in het gebouw terug, bijvoorbeeld in de horizontale en verticale stalen liggers die de grote glaspartijen ondersteunen, de trap en de aanpalende stalen draagconstructie voor de glazen vloer tussen de twee kantoorniveaus. </p>
Tekst: <p>In, onder en boven de heringerichte C-minesite kunnen bezoekers genieten van de C-mine expeditie, een ondergrondse ontdekkingswandeling doorheen de ventilatietunnels van de oude mijnschachten. De expeditie start in het nieuwe cultuurcentrum en laat de bezoekers afdalen in de oude tunnels, waar vier stalen elementen het inhoudelijk verhaal van de expeditie illustreren: het geheugen, de geluidcel, het panorama en de echoruimte. De wandeling eindigt bovenop de hoogste mijnschacht van België, die voor de gelegenheid een grondige opknapbeurt onderging. De historische driepikkel kreeg een nieuw stalen hart, dat gecoat werd met een meerlagig verfsysteem (met een witte PU-coating als toplaag). Aan het schachtblok werd onder andere een hangende wenteltrap met een structurele huid uit parabolisch geschrankte L-profielen bevestigd. Het overvloedig aanwezige staal verenigt het industriële verleden van de site met het hedendaagse aspect van de expeditie en geeft het geheel een tijdloos karakter.</p>
Tekst: <p>De nieuwe hoofdzetel van Optitherm in Vilvoorde doet denken aan een reusachtig, massief trapezium. Het gebouw bestaat uit vijf bouwlagen en biedt bevat 2900 m² bedrijfsruimte. Hoewel de kern van het complex ter wille van de stabiliteit uit beton bestaat, is staal het dominante materiaal. De draagstructuur van het gebouw bevat in totaal immers 184 ton staal. De ongewone vorm van het gebouw en de speciale inrichting (het dakterras bevat immers een ingebouwd zwembad), maakten het gebruik van een snel en flexibel te monteren staalconstructie noodzakelijk. </p>
Tekst: <p>Het nieuwe Nautisch Commando voor de automatische bediening van twee sluizen in de haven van Antwerpen werd geïnstalleerd bovenop het bestaande gebouw van de Havenpolitie. Gezien de ouderdom van de onderstructuur en het feit dat de zichtbaarheid vanuit het commandocentrum zowel horizontaal als verticaal optimaal dient te zijn, werd gekozen voor een licht en slank staalskelet met over de volledige omtrek naar buiten hellende glazen gevels. Omwille van de zichtbaarheid kunnen er geen windverbanden in de glasgevels worden gemaakt. De structuur wordt gestabiliseerd door een inklemming van de kolommen in de betonnen verdeelplaat en een momentvaste verbinding tussen kolommen en dakliggers in twee richtingen. Aan de achterzijde van het commandocentrum gaat een trappenkoker naar het Havenpolitiegebouw. Tot slot is er rondom het gebouw een uitkragende passerelle met roostervloeren geplaatst voor het onderhoud van de glasgevels en is boven de ramen een zonwering voorzien. </p>
Tekst: <p>Na jarenlang het ouderlijke huis als uitvalsbasis voor de beroepsactiviteit gebruikt te hebben, zag installateur van sanitair en verwarming De Mars zich genoodzaakt tot afbraak en nieuwbouw. Op het kleine terrein werd een nieuwe opslagruimte met kantoor opgetrokken. De keuze voor een staalskelet lag voor de hand omwille van de snelle plaatsing, de flexibiliteit en een vrije open indeling van de ruimte. De staalstructuur bestaat uit HEA- en IPE-staalprofielen en werd integraal uitgevoerd met een brandwerende coating en eindlaag. Het dak is samengesteld uit trapeziumvormige geperforeerde staalplaten met interne witte coating. Deze structuur werd bekleed met prefabbetonnen sandwichpanelen met baksteenmotief. Het kantoorgedeelte bevindt zich aan de straatzijde, de opslagruimte aan de achterkant. Deze laatste krijgt daglicht via een raampartij bovenaan in de achtergevel. Een kleine overkraging in de zijgevel biedt beschutting aan de inkom en bevat ook de zonwering voor het kantoor.</p>
Tekst: <p>Op een langgerekt perceel vlakbij het Sint-Pietersstation van Gent werd een nieuwe woning met kantoor opgetrokken. De wens om te werken in het groen was het uitgangspunt voor het project. De woning bevindt zich bijgevolg aan de straatzijde en is opgebouwd met dragende metselwerkwanden. Via een hoge doorgang bereikt men de ingang van het kantoor, dat zich in de lengte uitstrekt in de tuin. Het kantoorgebouw is opgebouwd als een modulaire staalstructuur, die verwijst naar een pergola of een park arcade. Het staalskelet zit aan de buitenzijde en is losgemaakt van de wanden, wat onder andere voordelen biedt op het vlak van brandveiligheid. De wisselwerking met de tuin was een belangrijk aspect van het ontwerp. Het kantoor is dan ook sterk beglaasd, maar overal voorzien van luifels om oververhitting tegen te gaan. De binnenin gelegen ruimtes krijgen daglicht via een grote lichtkoepel in het dak.</p>
Tekst: <p>Een voormalige disco langs de Molsesteenweg in Geel, heringericht als commercieel pand, werd volledig gestript en uitgebreid met kantoren, inkom en magazijn. Dit nieuwe programma moest volledig in een extra strook passen, in een balkvormig volume dat voor de voorgevel geplaatst werd. De nieuwe voorgevel wordt opgevat als reclame, als blikvanger. Verticale houten planken op een horizontale bardage leveren een Moiré-effect op, dat de aandacht van de passant moet trekken. De raamomlijstingen bestaan uit witgelakt staal.<br>
De bestaande hal werd grondig gerenoveerd. Boven het verlaagd plafond bevonden zich nog mooie GLR-liggers, waarvan een deel vernield was in een brand. Na restauratie of vervanging werden de liggers zichtbaar gelaten. Ze vormen nu een decoratief element in de hal. </p>
Tekst: <p>Op een druk kruispunt aan de rand van Brugge, aan de Katarinapoort, werd een nieuw kantoorgebouw gerealiseerd op een verkrotte, moeilijk te ontsluiten site. De bouw verliep samen met de reorganisatie van de site in een gefaseerd plan. <br>
In een eerste fase werd het bestaande kantoorgebouw gerenoveerd en in gebruik genomen door de Vlaamse Overheid. In fase 2 werden de vervallen woningen vervangen door een nieuw kantoorgebouw, en tegelijk werd de ontsluiting van de site aangepakt. Hiervoor werd onder andere een fietspad aangelegd doorheen het binnengebied, die een rustige passagezone moet worden met groenaanleg en verharde zones voor niet-gemotoriseerd verkeer. In fase 3 worden de twee kantoorvolumes verbonden door er een balkvolume bovenop te bouwen, waardoor het complex een ‘poortkarakter’ krijgt. Het resultaat wordt een eenduidig en krachtig geheel dat een baken vormt in de omgeving.</p>
Tekst: <p>De gerenoveerde WDT-Loods is een belangrijk onderdeel van het vernieuwde Park Spoor-Noord in Antwerpen. De voormalige treinherstellingsloods bevat een stalen basisstructuur die omsloten is door een bakstenen mantel. Integraal hergebruik van het skelet uit geklonken staal (8140 m², verdeeld over zes traveeën en met een maximale overspanning van 16,70 meter) vormde het uitgangspunt voor deze duurzame herbestemming. Het volstond om de uit 1925 daterende structuur hier en daar op te knappen (versteviging van de onderflenzen, straalwerken, corrosieve en brandwerende zwarte beschildering). Het enige echte nieuwe element is een glazen binnenstraat die de verschillende functies (horeca, sport- en evenementenhallen en kantoren) met elkaar verbindt. Deze heeft een witte stalen draagstructuur die bestaat uit V-vormige kolommen en HEA260-liggers. Aan de westzijde werd ook een nieuwbouwsporthal met semitransparante dakhuid en hangende akoestische dempers in geponste staalplaat geïntegreerd. </p>
Tekst: <p>Op het plein 't Zand in Brugge werden vier bestaande toegangspaviljoenen tot de ondergrondse parking gesloopt en vervangen door drie nieuwe. Deze werken gingen samen met de installatie van enkele nieuwe liften en de reorganisatie van de voetgangers- en fietserstoegang. De nieuwe paviljoenen liggen op een brede voetgangerszone met aangrenzende horecaterrassen. <br>
De paviljoenen zijn opgevat als lichte constructies met dragende stalen portieken en beglaasde gevels. De portieken worden om de 75 centimeter geplaatst en hebben een uitkraging aan de zijde van de horeca, waardoor er een overhangende luifel en een overdekte toegang tot de paviljoenen ontstaat. <br>
Het schrijnwerk heeft ook een verticale verdeling om de 75 centimeter, volgend op de portieken. Ter hoogte van de technische zones is het glas ondoorzichtig. Voor de andere delen werden figuurglas met een oneffen oppervlak en af en toe ook gekleurd glas gebruikt. </p>
Tekst: <p>Langs de E19 ter hoogte van St-Ghislain werd aan beide zijden een nieuw Texaco-servicestation gebouwd. Het gebouw heeft de vorm van een continue 'plooi' die uit het asfalt naar boven komt. Daarom zijn de gesloten wanden uitgevoerd in uitgewassen betonpanelen met silexstenen, die het uitzicht van het wegdek in asfalt benaderen. In deze ‘plooi’ worden ‘invulmodules’ geschoven, uitgevoerd in geponst Cortenstaal. Hiervoor werd op 400m2 Cortenstaal ART Punch toegepast in de vorm van een geperforeerd bandenmotief.<br>
De ‘Plooi’ herbergt de pompeilanden en alle functies eigen aan een servicestation. Doorheen het gebouw loopt een voetgangersas, die het terrein verdeelt in een zone voor verkeer en een zone voor rust en ontspanning en waar alle publiek toegankelijke functies op aansluiten. De servicezone onderscheidt zich door een vloerpatroon, dat zich op de onderkant van de luifel herhaalt. </p>
Tekst: <p>Le nouveau siège social de STEEL s.a., société spécialisée dans la fabrication et l’installation d’armoire à comptage d’énergie est situé à Ottignies-Louvain-la-Neuve. Le bâtiment se compose d’une surface de bureaux et d’un atelier de montage et de stockage. Le bâtiment de 2 niveaux a été pensé suivant une typologie d’architecture semi-industrielle. La structure principale est entièrement préfabriquée et mixte métal/béton. Les poutres de planchers, les poutres cintrées de la toiture et les colonnes sont métalliques. Pour éviter les ponts thermiques, des éléments de connexion à coupure thermique ont été placés. L’emploi d’éléments en béton tels que des hourdis pour les planchers et des voiles béton pour la cage d’escalier de secours ont permis de créer un élément de contreventement de l’ensemble de la structure. Les façades sont réalisées en panneaux sandwichs revêtus extérieurement de bardage métallique de 2 tons différents, blanc nacré pour l’étage et gris graphite pour le rez-de-chaussée. La toiture courbe réalisée en bacs d’aluminium à joints debout a été choisie pour son intégration douce dans le terrain et son cachet industriel. </p>
Tekst: <p>In het hart van Sint-Jans-Molenbeek werd een oude industriële site omgetoverd tot een open ruimte met een park en een nieuw appartementencomplex. De basisstructuur van het nieuwe pand, dat plaats biedt aan drie sociale appartementen, bestaat uit een staalskelet met staalbetonvloeren. Het skelet (28 ton staal) is opgevat als een stapelbouw met HEB140- en IEPE270-profielen (staalklasse S 235 JO) en enkele HEB200-liggers. Het werd bekleed met brandwerende verf. Het gebouw zelf heeft een getrapte constructie met twee zijdelingse uitkragingen van telkens 1,5 meter, die worden opgevangen door summiere spantwerkingen. De aanwezigheid van deze uitkragingen en de vraag naar een structuur die de architectuur zo min mogelijk zou hinderen, maakte de keuze voor staal evident. </p>
Tekst: <p>Vlakbij de fraaie natuur van Gavere treden twee volumes van zink in een boeiende architecturale dialoog. Samen vormen ze een knappe ééngezinswoning met een eenvoudig grondplan. De fris van de lever ontworpen woning is symmetrisch opgevat en bevat een woon- en een slaapgedeelte, die mooi van elkaar gescheiden zijn door de twee sprekende volumes van zink. De twee volumes, die van buitenaf doen denken aan een onafscheidelijke tweeling, zijn opgebouwd uit stalen draagconstructie. Het gelijkvloerse niveau biedt plaats aan een aparte ruimte voor kinderen en een keuken met een bijhorende eetruimte, terwijl de leefhoek en de woonkamer zich op de eerste verdieping bevinden en uitzicht hebben op de nabije natuur. Op de verdieping vinden we ook de ouderlijke slaapkamer met dakterras terug. </p>
Tekst: <p>Situé proche de la place St-Denis, les anciens bains publics de Forest ont été rénovés et aménagés en un immeuble mixte. L’expression des façades ainsi que l’affirmation du désaxement sont autant de rappels de la période qui a vu naître le bâtiment. L'étude de stabilité a mis en évidence la nécessité d’éviter toutes surcharges sur les dalles existantes. A cette fin, l’emploi de poutrelles en acier portant de mitoyen à mitoyen a permis de suspendre le plancher du 3ème étage à la nouvelle structure de la toiture. Les tirants qui suspendent le 2ème étage s’affichent dans la cage d’escalier. Ce dispositif permet de libérer les deux plateaux inférieurs. Les descentes de charges s’effectuant latéralement, aucun point d’appuis central n’est nécessaire. La structure supportant les châssis a été étudiée afin d’être la plus mince et la plus discrète possible pour laisser place à la lumière. Ainsi, deux poutrelles métalliques transversales placées à hauteur des niveaux supportent les châssis. La colonne verticale quant à elle a été affinée au maximum et se place à l’arrière d’un montant. Cette colonne recomposée est le résultat de l’assemblage de plats métalliques et d’une section pleine.</p>
Tekst: <p>Résidence ‘Les Pasturelles’ is een ensemble van tien appartementen dat bovenop een prefabbetonnen commerciële ruimte geplaatst werd. Ze bestaat uit vijf modules van telkens twee appartementen. Deze zijn opgebouwd uit geprefabriceerde staalprofielen die op maat gesneden, geperforeerd en gegalvaniseerd werden. Aangezien de appartementen bovenop een bestaand gebouw geplaatst moesten worden, koos men voor een lichte staalstructuur die bovendien snel en eenvoudig te monteren was. Niet enkel de basisstructuur, maar ook de vloeren (bestaande uit stalen golfplaten), de sandwichpanelen in gevels en dak en de balkons zijn opgebouwd uit staal. Om de commerciële activiteiten op het gelijkvloers niet te verstoren, bevinden de ‘voordeuren’ van de appartementen, die te bereiken zijn via een stalen trap, zich aan de achterkant van het volume. </p>
Tekst: <p>De eigenaar van deze woning zocht naar een nieuwe aanbouw die een kwaliteitsvolle aanvulling kon zijn op het bestaande woonprogramma. Het uitzicht op de groene, bosrijke omgeving was hierbij een belangrijk uitgangspunt. Uiteindelijk werd er geopteerd voor een transparant volume met een stalen draagstructuur dat de bewoners toch voldoende privacy garandeert. De uitbreiding biedt plaats aan een leefruimte, een eetplaats en een overdekt terras en laat de bewoners toe om volop te genieten van hun achtertuin. Door de helling van het terrein, geeft het kelderniveau uit op de tuin. Het kelderniveau werd, samen met het volume op het gelijkvloers, uitgebreid en fungeert nu als betonnen sokkel voor het transparante volume op het gelijkvloers. In de kelder bevinden zich twee overdekte parkeerplaatsen en een berging.</p>
Tekst: <p>In deze knap verbouwde fermette zit heel wat staal verwerkt. Hoewel de architecten de archetypische fermettestijl in alle eerlijkheid behielden, wisten ze het huis toch om te toveren tot een heldere, hedendaagse woning. Een nieuwe achterbouw, bestaande uit vier volumes die als grote canvassen tegen de bestaande woning werden geplaatst, gaat de confrontatie met de oorspronkelijke architectuur aan. De nieuwe volumes bevatten een staalstructuur die werd opgevuld met lichte houten wanden en een dak. De houten roostering rust in HEA 160-poutrellen. De kolommen (100-100-4) bepalen de ritmering van de canvassen en zijn verwerkt achter de aluminium gevelbekleding, die opgebouwd is uit een reeks aaneensluitende plooiwerken. Binnenin is het oude met het nieuwe versmolten, wat resulteert in een zeer open woning. De uitgebroken draagmuren in de bestaande woning werden vervangen door een aantal stalen portieken.</p>
Tekst: <p>De bouwheer van deze Limburgse villa wenste een ruime, lichte en elegante woning met een extra werkkamer en een veranda. Hij opteerde voor een stalen woning omwille van de moderne uitstraling en de korte bouwtijd. Het hoofdvolume werd opgetrokken uit een stalen skelet, een ranke structuur van perfect in elkaar passende kokerprofielen (8 x 8 cm). Geen enkele binnenwand is dragend, wat op lange termijn resulteert in een enorme flexibiliteit bij het bepalen en eventueel aanpassen van de verschillende woonprogramma's. Ook de huid werd als niet-dragend uitgevoerd: hoogwaardige thermisch isolerende sandwichpanelen, afgewerkt met goudkleurig geanodiseerd aluminium en glas in aluminium schrijnwerk (zowel transparant als opaak), beschermen het binnenklimaat. De woning is volledig gemoduleerd, alles is op elkaar afgestemd. Zo stemt de vorm van de staalplaat-betonvloer overeen met de indeling van de kolommen en correspondeert de aluminium buitenbekleding met de innerlijke structuur. </p>
Tekst: <p>Deze woning is volledig opgebouwd als een stalen skelet met betonnen vloerplaten. Voor extra stijfheid zijn er in de staalstructuur op regelmatige plaatsen windverbanden voorzien. De gevels zijn vervolgens ingevuld met witte gevelpanelen.<br>
De staalstructuur van het zadeldak is enkel geplaatst om esthetische redenen en niet ingevuld of afgedicht. Bovenop het platte dak van de verdieping zit je dus op een riant dakterras.</p>
Tekst: <p>LOFTHOME is een woonconcept waarbij woonruimte, flexibiliteit en energiezuinigheid centraal staan. Het is een geregistreerd merk dat sinds maart 2011 op de Belgische markt is.<br>
De basis van een LOFTHOME is een zelfdragende staalconstructie die met bouten wordt geassembleerd. De constructie wordt volledig in de ateliers van de staalbouwer voorbereid, waardoor de bouwtijd op de werf slechts ongeveer twee maanden beslaat. <br>
De gevel- en dakbekleding bestaan uit C300-sandwichpanelen van 14centimeter met PIR-plus-vulling, die door de staalbouwer zelf geproduceerd worden.<br>
Standaard wordt een LOFTHOME aan de buitenzijde van sinusprofielplaten voorzien, welke beschikbaar zijn in een breed scala van kleuren. Stenen buitenwanden of dakpannen worden niet toegepast omdat het industriële bouwproces zich hier niet toe leent.<br>
De binnenmuur is de keerzijde van het sandwichpaneel. Deze kan in verschillende motieven of kleuren worden geleverd.</p>
Tekst: <p>De voormalige brouwerij York in Oudenaarde werd omgebouwd tot loft. Het gebouw dateert uit het tweede kwart van de negentiende eeuw en bestaat uit een betonskelet, ingevuld met baksteenmetselwerk van 40 centimeter dikte. Aangezien deze muren oneffen en gebombeerd stonden en het beton zeer kwetsbaar was, werd besloten de gevel te bekleden met panelen in Cortenstaal. De draagstructuren (Z-profielen in Cortenstaal) werden zodanig uitgelijnd en geplaatst, dat de oppervlakken nu geheel vlak zijn. Alle panelen zijn verschillend en werden dus op maat gemaakt. De gevel is ventilerend uitgevoerd. Om een waterdichte afwerking te garanderen werden ter plaatste TIG-laswerken uitgevoerd. Om ook contactcorrosie te beperken werd gebruik gemaakt van verdoken inox bevestigingsmaterialen. </p>
Tekst: p>Op een landelijke verkaveling in Geraardsbergen werd met een bescheiden budget een eengezinswoning gebouwd. De keuze viel op staalbouw omdat hiermee zowel de bouwkost als de uitvoeringstermijn beperkt zouden blijven. Het uitgesproken industriële karakter, de ruime vide en de aanzienlijke hoeveelheid beglazing geven de bewoners ondanks het compacte bouwvolume bovendien de gewenste ruimtelijkheid. <br>
De dragende structuur bestaat uit zwart geschilderde kolommen en liggers, waarvan de respectievelijke secties niet groter zijn dan HEB100 en IPE200. Rondom werden de gevels opgebouwd met doorlopend geïsoleerde sandwichpanelen in sierbeton. Het asymmetrische zadeldak is afgewerkt met gegolfde profielplaten. De staal-look wordt ook binnen doorgetrokken: de verdiepingsvloer is uitgevoerd als steeldeck, de UPN-trapbomen worden aangevuld met traptreden in gerecycleerde kunststof en een gegalvaniseerde leuning in kokerprofielen.</p>
Tekst: <p>Een schrijverskoppel wou een budgetvriendelijke woning die ruimte laat voor een comfortabele inrichting. Resultaat is een loftwoning die zich opent op het landschap.<br>
Een kruisvormig staalskelet met HEB100-kolommen en IPE200-liggers moduleert de ruimte onder een plat dak van galva-steeldeckplaten. De gangbare dakwindverbanden worden vervangen door galva-bandstaal, verwerkt in de dakopbouw. Een langwerpig bouwvolume met galva-binnendozen en gegolfde profielplaten focust op de tuin. Een dwars geplaatst betonnen volume met doorlopend geïsoleerde, gladde sandwichpanelen plaatst de hogere werkruimte tussen de dag‐ en nachtvertrekken. <br>
De ruwbouwelementen worden waar mogelijk zichtbaar gehouden, vergezeld van een doorlopende gepolierde betonvloer. Het industriële karakter van de woning wordt in de werkruimte versterkt door de mesvormige galva-boekensteunen. Ruwbouw wordt afwerking. </p>
Tekst: <p>Uit het eenvoudige bouwvolume van deze woning wordt aan weerszijden een hap uitgesneden. De snijvlakken zijn beglaasd, de overige gevels blijven gesloten. Op die manier sluit de heldere binnenruimte zich af van de drukke buitenwereld. <br>
Een slank staalskelet met HEB100-kolommen en IPE200-liggers vormt de dragende structuur. De gevelbekleding in zwarte gegolfde profielplaten, met accenten in padoek beplanking, geeft het geheel toch een monoliet karakter. De verdiepingsvloer wordt grotendeels opgehangen aan de dakliggers, met een uitgestrekte leefruimte als resultaat. Koele materialen zoals de galva-steeldeckplaten, een zwart gepolierde betonvloer, een stalen trap en een glazen loopvloer worden ruimschoots gecompenseerd door de parketvloer op de verdieping en het buitenschrijnwerk in padoek. </p>
Tekst: <p>Dit perceel ligt langs een drukke spoorlijn, en dus was een goed akoestisch comfort een belangrijke ontwerpvereiste.<br>
Op een sokkel in gladde betonnen sandwichpanelen wordt een monoliet volume geplaatst, uitkragend boven de oprit. Dit volume met galva-steeldeckplaten en binnendozen wordt volledig bekleed met vezelcement ruitleien. De verschillende bouwlagen zijn verbonden door trappen in gepoederlakte staalplaat. <br>
De draagstructuur bestaat uit een staalskelet met HEB100-kolommen en meervelds IPE200-liggers. De betonnen dakplaat boven leefruimte en terras wordt ondersteund door een hyperstatisch profiel op maat van 10 centimeter breed en 40 centimeter hoog. <br>
Dankzij de semi-industriële opbouw kon voor een relatief beperkt budget een energiezuinige en comfortabele woning gerealiseerd worden. Het laat bovendien een afwijkende architectuur toe binnen de bouwfysische beperkingen en de specifieke omgevingsfactoren. </p>
Tekst: <p>De traditionele gevelmaterialen van deze woning, geplaatst omwille van de verkavelingsvoorschriften, contrasteren met de staalconstructie. Binnen blijven alle industriële materialen zichtbaar en worden ze aangevuld met een warme materiaalkeuze en sfeervolle verlichting. <br> De betonnen verdiepingsvloer en de steeldeck-dakplaat worden gedragen door een staalskelet met HEB100-kolommen en IPE200-liggers. De constructie wordt integraal ingepakt met galva-binnendozen, als drager voor een houten timmerwerk. Deze opbouw maakt het mogelijk om een zwaar geïsoleerde bouwschil te realiseren. De geventileerde afwerking met traditionele gevelmaterialen reduceert de mogelijke warmtedoorslag bij een dergelijke lichte constructie. <br> De leefruimte is zeer open dankzij een verdiepingshoog vakwerk. Een mezzanine met persroosters wordt gedragen door een ranke gegalvaniseerde vakwerkleuning. Dezelfde materiaalkeuze en detaillering worden herhaald in de trap‐ en bordesconstructie.</p>
Tekst: <p>Cette sculpture a été offerte par Lloyd DOS SANTOS DIAS à l’aéroport de Bierset. Sculpteur liégeois, il crée de magnifiques réalisations en acier qui trouvent leur place dans des parcs d’exposition ou dans des musées, notamment au MAMAC à Liège. Pilote de planeurs, Lloyd DOS SANTOS DIAS est passionné d’aviation. TAKE OFF, mi-avion, mi-oiseau, est un hommage aux aviateurs et aux créateurs d’avions, qui ont pu trouver chez les oiseaux toute l’inspiration pour réaliser le plus vieux désir de l’homme… voler… La sculpture est entièrement en Acier S235jr, d’une épaisseur de 5 mm. L’œuvre est entièrement soudée à l’électrode enrobée de 2.5 de diamètre. Certaines parties sont découpés au laser, comme les ailes, et la face avant avec le lettrage Take Off. Peinture époxy blanc de finition.</p>
Tekst: <p>In het kader van de heraanleg van de grote markt van Turnhout stond architectuurbureau Stramien samen met Ney & Partners in voor het ontwerp en berekening van de luifels. Er werden in totaal negen luifels geplaatst, waarvan er zes fungeren als pergola voor de terrasjes aan de markt en drie als overdekte bushalte. De kolommen (5,8 meter hoog) hebben openingen in de lijfplaat om de doorgroei van de klimrozen toe te laten. De dakschelp bestaat uit een geplooide en gelaserde staalplaat van 10 millimeter en heeft een overspanning van 11,5 meter. Aan de bovenzijde van de dakschelpen, die in hun geheel gemonteerd zijn tussen de kolommen, zijn elke 940 millimeter verstijvingsribben van 10 millimeter voorzien. Er zijn drie type dakschelpen: een open, een gesloten en een overgangsschelp. Alles bij elkaar werd er 45 ton staal in de luifels verwerkt. Alle stalen onderdelen zijn gegalvaniseerd en uitgerust met een drielaags verfsysteem om de structuur een hoge duurzaamheid te geven. </p>
Tekst: <p>ODS en Jansen kwamen op de Gevel 2012 voor de dag met een nieuw beursstandconcept. Om hun stalen raam-, deur- en gevelsystemen te presenteren, lieten ze SCULP(IT) ARCHITECTEN een flexibele stalen stand ontwerpen die op diverse manieren kan worden opgesteld. Hij bestaat uit twee op elkaar gestapelde modules (6 meter lang, 2,4 meter diep, 2,8 meter hoog) die stevig aan elkaar verankerd zijn met ‘twist locks’ en opgebouwd zijn uit warm gewalste kokers (S 275 120 x 120 x 8 mm). De bovenste module bevat dertien railsystemen, waarin de raamprofielen van Jansen bevestigd worden. Een RGB-ledverlichting zorgt hier voor een fijn visueel effect. De onderste module herbergt onder andere een onthaalzone. In vergelijking met andere, klassieke standen kan deze nieuwe stand op zeer korte tijd worden opgebouwd en wordt er bij opbouw en afbraak slechts een minimum aan afval geproduceerd. Hij kan ook eenvoudig per vrachtwagen vervoerd worden.</p>
Tekst: <p>Langs de spoorwegberm in Sint-Niklaas vormden B-architecten en studiebureau Mouton een bestaande loods om tot een multifunctionele beurs- en evenementenhal. Behalve de grote centrale foyer en de grote evenementenzaal, die ingericht werden in de voormalige industriële hal, is er ook een nieuwe, akoestische zaal. Deze staat door zijn specifieke vorm en speelse configuratie van draagbalken in contrast met de bestaande zaal. De foyer is een open, glazen doos onder een lichte stalen vakwerkconstructie. De vakwerken bestaan uit zes slanke kruisvormige kolommen, die samen achttien meter overspannen. Vanaf de kolommen maken ze nog een uitkraging van negen meter, die fungeert als luifel boven de inkomzone. Ook het dak is opgebouwd uit staal, meer bepaald uit twee reeksen gelaste vakwerken die elkaar kruisen, wat het meteen ook een in het oog springend structureel element maakt. </p>
Tekst: <p>De Gewestelijke Maatschappij voor Woningbouw Zele is een sociale bouwmaatschappij die actief is in en rond Zele. Ze is al jaren gevestigd op het gelijkvloers van een appartementsgebouw. Boven de kantoren bevonden zich nog drie niveaus met telkens vier appartementen. Aangezien de kantoren door de groei van de maatschappij te klein waren geworden en ze toch op dezelfde vertrouwde locatie wilde blijven, werd ervoor geopteerd om twee bovenliggende appartementen te verbouwen en bij de kantoren te voegen. Dit alles ging gepaard met de plaatsing van een lift (tussen twee betonwanden) en drie stalen passerellen die toegang geven tot de appartementen. Om de gevel een dynamisch effect te geven, werden de kolommen van de passerellen telkens onder een andere hellingshoek geplaatst.</p>
Tekst: <p>Voor het nieuwe administratief centrum van Herent pronkt een opvallende stalen sculptuur. Het monumentale kunstwerk is opgevat als een bundeling bogen die vanuit een centrum stervormig uitwaaieren en die samen een krachtig visueel beeld vormen. Hij symboliseert het samenbrengen van mensen en de synergie van activiteiten in en rond het centrum. De sculptuur bestaat uit roodbruin weervast staal en contrasteert zo met de ietwat koelere zwarte, witte en grijze tinten van het gebouw. De gelaste staalplaat (5 millimeter) maakte het mogelijk om een relatief lichte en tegelijk monumentale constructie te bouwen.</p>
Tekst: <p>L’ossature métallique est inspirée par l’image d’un homme, marchant incliné vers l’arrière, tiré par 2 chiens maintenus en laisse égales pour tenir en équilibre. Les tripodes expriment ces lignes de forces, par des poutres d’acier rondes. Les éléments de parachèvement sont modulés et rythmés, évoquant l’énergie régulière des piétons et voiturettes PMR en marche. Le concepteur a opté pour un radier sur micro pieux inclinés prévu pour répartir les forces horizontales et équilibrer les tripodes retenus par des haubans égaux et symétriques. Le tablier de la passerelle est en poutres rondes, rythmées par des bagues. Elles posent sur appuis frettés, aux terrasses départ/arrivée et sont liaisonnés par des poutres secondaires, soutenant les planchers et montants des garde-corps en acier peint. Ils sont reliés par des tissus métalliques Inox tendus aux cadres, inclinés à contre-sens, visant la sécurité. Les planchers et mains-courantes sont en bois dur « IPE » facile d’entretien. </p>
Tekst: <p>Langs een invalsweg van Westkapelle rijst een robuust kunstobject als een baken op uit het vlakke landschap: een ronde toren van tien meter hoog en zes meter doorsnede, bestaande uit keramische rioleringsbuizen die in metselwerkverband opeengestapeld werden. <br>
Het geheel rust op een stalen drager. Twee kruisende stalen portieken uit warm gewalste buizen werden ingeklemd, onderaan op een betonnen fundering en bovenaan op een ronde buis. Tussen deze portieken werden verspringend kwartcirkelvormige horizontale I-liggers gemonteerd. Hierop werden dan weer verticale C-profielen bevestigd waar de potten overheen schuiven.<br>
De torsiestijfheid van het geheel wordt bekomen door de horizontale I-liggers op de portieken in te klemmen om zodoende een cilindervormige vierendeelligger van tien meter hoog te bekomen. Ter verstijving van de constructie zijn in de toren twee kruisende, maar niet snijdende drukschoren geplaatst. </p>
Tekst: <p>Kunstenaar-wetenschapper Panamarenko schonk zijn eigen woning annex atelier, gelegen in de Biekorfstraat 2 te Antwerpen, een aantal jaren geleden aan het M HKA. Het pand werd vorig jaar gerenoveerd. Als kers op de taart van de renovatiewerken, plaatste architect Luc Deleu een helikopterplatform uit verduurzaamd staal op het dak. Het bestaat uit een T-vormig portiek van buisprofielen (diameter 114,3/5 en staalklasse S355) en een secundaire structuur van buisprofielen (diameter 60,3/5, staalklasse S355) die erop geënt is. Een 8 millimeter dikke staalplaat met opgelaste vinnen maakt de overspanning en doet dienst als landingsplatform. Rondom de landingsplaat is een vangnet aangebracht, bestaande uit geprefabriceerde trapeziumvormige wapeningsnetten (diameter 6/100) met vinnen van massief staal. </p>
Tekst: <p>Pour le projet présenté ici, les ateliers Melens et Dejardin ont commandé à l'architecte la conception d’une transformation et la requalification d’un espace de bureau, à mettre en œuvre (conception et exécution) en moins de deux mois. La conception s’inspire de ce que la tôlerie peut apporter comme solutions techniques en matière de construction. La feuille d’acier est utilisée à la manière d’un drap tendu sur un fil à linge et suspendu à des "pinces". La tension est bloquée au niveau inférieur. Les «pinces à linge» sont réalisées spécifiquement pour le projet sous la forme de boulons alésés de grand gabarit. La tôlerie est en acier Corten pour ne pas nécessiter de traitement ultérieur. Les feuilles de façade sont découpées selon les contingences intérieures des bureaux : vues, lumière et aération. Après numérisation, la découpe finale a été testée sur tôle mince à l’oxydodécoupeuse. Le résultat final devait exprimer les compétences nouvelles de l’entreprise. </p>
Tekst: <p>Installé non loin du canal du Centre, à Strépy-Bracquegnies, ce projet abrite le siège social du holding DECUBE, spécialisée dans le traitement de pièces métalliques. Le projet comporte trois entités qui ont été dessinées de manière à conserver la cohérence de l’ensemble des infrastructures du site : la zone bureau, le hall industriel et le car-port munis de panneaux photovoltaïques. Les ombrières solaires, formant car-port pour les véhicules de l’entreprise, alimentent en électricité le processus industriel, tout en protégeant le parc automobile propre à l’entreprise. Au vu de la très faible capacité portante du sol et d’un souci de légèreté visuelle des structures, l’acier s’est imposé pour tous les éléments structuraux et décoratifs. Les ombrières solaires, conçues à l’aide de fines colonnes métalliques en V s’articulant à la toiture grâce à des rotules, reprennent le design des colonnes présentent sous l’avancée du premier étage des bureaux. La forme ainsi donnée permet aux véhicules de se parquer sans heurter les colonnes structurelles puisque retroussées vers l’intérieur.</p>
Tekst: <p>Hotel Dewez in Brussel is befaamd voor zijn indrukwekkende glazen koepel. Deze koepel wordt ondersteund door een staalstructuur die ontworpen werd als een 3D-bogenstructuur, waardoor de afmetingen van de stalen profielen (kokers) zeer beperkt kunnen blijven en de structuur betrekkelijk slank blijft. Op dit staal werd ook een aluminiumprofiel met rubber bevestigd om de waterdichting te kunnen maken. Op dit rubber liggen de driehoekige glazen platen. De stalen kokers en de ronde buizen werden zodanig uitgetekend dat de kokers via een pen-en-gatverbinding in elkaar passen. Om montagefouten te vermijden, werden de staalprofielen gesneden aan de hand van 3D-lasering.</p>
Tekst: <p>In Ternat werd onlangs de Nieuwbaanbrug, die vier sporen van de lijn Brussel – Oostende overspant, vervangen. De nieuwe brug bestaat uit voorgespannen U-betonbalken, gedragen door twee landhoofden en twee tussenpijlers. Om de minimumhoogte boven de sporen (zes meter) en de aansluiting op de bestaande wegenis te garanderen, werd gekozen voor een duidelijke boogvorm. De borstweringen hebben eveneens een gebogen vorm en bestaan uit prefabbeton met daarop een buizenleuning in elektrolytisch gepolijst RVS. Doorzichtige polycarbonaatplaten vervolledigen de boogvorm en bieden een extra afscherming zonder het zicht op het treinverkeer te beletten.<br>
Gezien de dubbel gebogen vorm van zowel onderbouw als leuning werd voor productie een gedetailleerde 3D-meting van de afgewerkte betonconstructie uitgevoerd. De verwerking van deze meting in Inventor ® leverde een pasklaar uitpassings- en montageplan op dat de montagetijd aanzienlijk beperkte. </p>
Tekst: <p>Begin 2011 besloot het bedrijf Ivens een nieuwe carport te bouwen bij haar hoofdkantoor aan de Noorderlaan in Antwerpen. Omwille van de grote zichtbaarheid op deze ligging wilde het ook graag een architecturaal aantrekkelijke constructie die als eyecatcher zou werken. <br>
Als basisstructuur werd gekozen voor een staalconstructie. De overkapping wordt gevormd door een reeks halfcirkelvormige profielen, die als portieken dienen en waarop de draagstructuur voor de dakbedekking bevestigd wordt. Samen met de ontwerper werd bedacht dat de symbiose tussen het architecturale en het functionele nog zou verbeteren door het gebruik van zonnepanelen als dakbedekking. De ronde vorm van de portieken bleek niet alleen een speelse toets te geven aan het geheel, maar zorgde er ook voor dat de dakhelling vrij eenvoudig kon worden afgestemd op de optimale helling voor de zonnepanelen. Zo werd ook automatisch een goede schaduwwerking en beschutting gecreëerd voor de auto’s.</p>
Tekst: <p>Dit kunstwerk bestaat uit drie spiegelende petanqueballen met een diameter van honderd centimeter, die op het marktplein van Zele werden verankerd. De keuze voor het petanquespel benadrukt de ontmoetingsfunctie van het plein, maar door de ballen uit te vergroten, ziet de voorbijganger het in een heel ander perspectief. Door de reflecties zal het kunstwerk in de loop van de seizoenen steeds veranderen door de beweging van passanten en het weer. <br>
Elke bol is vervaardigd uit twee ronde RVS-platen van zes millimeter die door forceren tot een halve bol gevormd werden. Daarna werden de groeven ingefreesd – een precisiewerk, want het patroon is op elke bol verschillend. Zodra dit gebeurd was, werden de halve bollen aan elkaar gelast, waarna ze spiegelglad gepolijst werden. De groeven mochten hun ruwheid bewaren, zodat ze zich ook vanop afstand duidelijk zouden aftekenen tegen het spiegelgladde oppervlak. </p>
Tekst: <p>Bluub est un outil destiné aux enfants de 6 à 12 ans, afin de comprendre l’architecture et la ville. Cet engin d’exploration urbaine est démontable et transportable. L’intérieur se compose d’une chambre spécialement adaptée à la taille des enfants. Un espace prévu pour organiser des ateliers à la fois ludiques et pédagogiques. Il est construit en résine polyester sur une coque isolante en polystyrène. Sa structure en acier rigidifie la cabine haute et basse pour garantir une bonne stabilité lors de son déplacement. Un pied en acier et en béton garantit un lestage suffisant pour éviter tout ancrage et résister aux vents et aux charges. Les installations intérieures sont pensées pour permettre une parfaite autonomie aux organisateurs et aux participants (toilettes sèches, point d’eau, installation multimédia, son haute fidélité, projecteur dynamique, écran intégré, tables intégrées, air conditionné chaud/froid, luminaires programmables, installation électrique agréée,… </p>
Tekst: <p>Langs de Klavertjevier-fietsroute in Lo-Reninge staan deze zomer een aantal kunstwerken opgesteld. Eén daarvan is de gelukswolk van IZR alias Maarten Schaubroeck: een collage van scherven in Cortenstaal, die 'zweeft' op enkele slanke ronde buizen van gegalvaniseerd staal. De constructie is opgebouwd uit willekeurige veelhoeken, die uit de staalplaat gehaald zijn door middel van lasercutting, en is met halfautomaat laswerk aan elkaar bevestigd. De willekeurige vormen verwijzen naar de diversiteit binnen de gemeenschap en vormen samen toch één geheel. De fijne, zilverkleurige poten gaan op in de omgeving, zodat de wolk werkelijk lijkt voorbij te waaien. De stalen scherven verwijzen naar het spreekwoord “scherven brengen geluk” en geven zo hun naam aan het kunstwerk.</p>
Tekst: <p>De Tètatèt-buitentafel is een vernuftige modulaire tafel. Op zichzelf biedt ze plaats aan twee personen, maar ze kan op ontelbare manieren geschakeld worden. Door het tussenvoegen van uitbreidingsstukken voor tafelblad en zitvlak kan ze omgevormd worden tot een eettafel voor acht. Ook losse bankjes zijn beschikbaar.<br>
De originele tafel heeft een structuur van vierkante buizen in gegalvaniseerd staal, die is ingevuld met plankjes in afrormosia. Tètatèt 2 heeft dezelfde vormgeving en kan dus op dezelfde manieren geschakeld worden, maar bestaat uit gepoederlakt staal waarin een willekeurig lijnenpatroon is uitgesneden. Dit lijnenspel werd gecreëerd met behulp van multimediatechnieken en daarna door lasercutting uit het staal gesneden. Het patroon kan dus eenvoudig gewijzigd worden naargelang de wensen van de klant.</p>
Tekst: <p>Voor dit kunstproject besloot het OCMW van Zedelgem het aangename aan het nuttige te koppelen: de kunstige constructie die voor de gevel van het OCMW geplaatst werd, doet ook dienst als gedeeltelijke zonwering. <br>
Een verzameling stalen vlakken werd op een ogenschijnlijk willekeurige manier gemonteerd op een stalen kader, dat vervolgens enkele meters voor de gevel werd geplaatst. Zo kan het zonlicht slechts fragmentarisch binnenvallen. Dankzij de glanzende oppervlakken van de stalen scherven wordt het zonlicht ook weerkaatst en ontstaat een fijn spel van reflecties. De willekeurige vorm van de scherven verwijst op zijn beurt naar de diversiteit binnen de gemeenschap, naar alle verschillende mensen die samen één hechte levendige structuur vormen, net als de deflectors.</p>
Tekst: <p>La Commune d’Anderlecht a organisé un concours pour l’installation de mobilier urbain. Lauréat, Yspilon se compose de 3 bancs en étoile à 3 branches. Evoquant les tourniquets des plaines de jeux, ces bancs sont mobiles sur leur axe. La structure des bancs est réalisée en acier thermolaqué, tandis que l’assise proprement dite est réalisée en bois. Cette structure se compose de deux pièces. La première est le socle, composé d’une platine ancrée au sol et d’un tube supportant un roulement de type iglide du fabricant américain Igus. Ce type de roulement polymère présente deux qualités essentielles pour ce projet : il ne nécessite aucun entretien, étant autolubrifiant et insensible à la corrosion, et il présente un coefficient de friction faible tout en ne permettant pas une rotation libre (autofreinage). La seconde partie supporte l’assise en lattes de chêne. Elle est composée de 3 bras tétraédrique en tôle pliée, fixés sur un tube central chapeautant le socle.</p>
Tekst: <p>"Indochine", un petit restaurant vietnamien, lieu bruxellois atypique, reflet de ses propriétaires et de ses clients souvent décalés. Le projet était d'assainir, consolider, rehausser et agrandir sans changer l' atmosphère du lieu, constituée de chinages improbables dont les banquettes de trains achetées au kilo. Le défi était de doubler le nombre de places sur une surface quasiment inchangée et une hauteur sous plafond de 3m70. L’essentiel de l’intervention est ce meuble mezzanine qui affirme cette ambiance de compartiment de trains. La mezzanine, les portiques - composés de plats en acier découpé- sont articulés au sol et ancrés au mur par des achelets affleurants en acier ; les rambardes sont moisées et boulonnées en seconde phase. Le plancher à deux niveaux permet défini une zone haute d'accès et une zone plus basse dévolues aux places assises. La légère oblicité des portiques et des rambardes participe à la stabilité, au gain de place et à une esthétique orientalisante.</p>
Tekst: <p>De brug over het Albertkanaal in Grobbendonk raakte in 2007 zwaar beschadigd toen een vrachtwagen met kraan er tegenaan reed. Ze bleek niet meer in staat de lasten langs de afwaartse kant te dragen. Daardoor moest het verkeer er beurtelings over één rijstrook heen.<br>
In samenspraak met de gemeente Grobbendonk besloot de NV De Scheepvaart de bestaande betonnen brug te vervangen door een stalen bowstring met een overspanning van 108 m. Meteen wordt hier ook een stukje van het Albertkanaal aangepast aan de noden van een Europese hoofdwaterweg: de nieuwe brug, die 15 meter breed is, komt iets meer dan 2 meter hoger te liggen dan de vroegere brug. Door de grote overspanning kan bovendien de lokale vernauwing van het kanaal verdwijnen.<br>
Het brugdek en de bogen werden over het water aangevoerd naar een assemblageterrein en daar volledig afgewerkt. De plaatsing van de nieuwe brug was een technisch hoogstandje en een langdurig preciesiewerk. Tijdens de invaaroperatie werd de brug in haar geheel op de nieuwe landhoofden geplaatst, waarna het betonnen wegdek kon worden afgewerkt.</p>
Tekst: <p>De nieuwe Sint-Annabrug over de Dender in Aalst kadert in de vernieuwing van de stationsomgeving. Het gaat om een beweegbare brug van 380 ton, waardoor de Dender bevaarbaar wordt voor schepen tot 1350 ton met een doorvaarthoogte tot 7 m. De nieuwe brug beantwoordt tevens aan de stijgende eisen inzake toenemend verkeer en veiligheid van fietsers en voetgangers.<br>
Er werd gekozen voor een bovengrondse stalen basculebrug met tegengewicht in de bovengrondse armen. Er staat één arm per oever, wat het voordeel heeft dat het kunstwerk volledig binnen de waterweg valt en er dus geen plaatsverslindende brugkelders nodig zijn. Een kleine openingshoek volstaat om de schepen door te laten en maakt een snelle opening en sluiting van de brug mogelijk. Verder hebben bovengrondse basculearmen geen afmetingsbeperking die ondergrondse exemplaren in dure brugkelders wel hebben.<br>
Deze stalen basculebrug is een primeur voor België.</p>
Tekst: <p>De Scheepsdalebrug is één van de belangrijkste toegangspoorten tot het centrum van de stad Brugge. Tot voor kort stond hier een draaibrug van het vierendeeltype. Die voldeed niet meer aan de huidige verkeerseisen en werd dan ook in 2009 gesloopt.<br>
In de plaats kwam een 19 meter brede kantelbrug met 15 meter hoge rolarmen. Deze rolbasculebrug is in die zin uniek, omdat de hefbeweging langs de lengteas en dwars op de as van het kanaal geschiedt. Dit gebeurt hier niet rond een vast draaipunt, maar met een bewegend draaipunt, bestaande uit een boogvormig gedeelte dat op de onderbouw rolt. <br>
Dankzij de nieuwe brug zijn er nu voor het wegverkeer twee rijvakken en een vrije busbaan. Afgescheiden daarvan zijn aan weerszijden brede fiets- en voetpaden. Een win-winsituatie, ook voor de scheepvaart, vermits de doorvaartbreedte werd vergroot van 16 naar 29 m.</p>
Tekst: <p>Op 4 locaties in de haven van Oostende en Nieuwpoort werden ten behoeve van de overtocht met de veerboot, voor voetgangers en fietsers nieuwe aanlegsteigers en toegangsbruggen gebouwd. De gratis overzet vormt een mooi alternatief voor de mobiliteit inzake parkeren en het woon- werkverkeer.<br>
De vlottende veerconstructie bestaat op iedere locatie uit een drijvend ponton dat vastligt met twee spudpalen, en een beweegbare aanloopbrug die meegaat met de getijden. De pontons van 30 m op 10 m en 10 ton wegen, bestaan elk uit 8 compartimenten die afzonderlijk geballast kunnen worden.<br>
De beweegbare aanloopbruggen met een lengte van 41 m en een breedte variërend van 2,7 m tot 3,4 m, liggen langs landzijde op een taatsoplegging en op de pontons, op een roloplegging in gegoten roestvast staal. Het geheel is voorzien van leuningen met kabels in roestvast staal. Later wordt onder de handgreep een ledverlichting geplaatst.<br>
De corrosiebescherming voor deze brug dient te voldoen aan de corrosiebelastingscategorie C5M en Im2. Er werd gebruik gemaakt van een speciaal systeem uit de maritieme wereld in combinatie met opofferanodes.</p>
Tekst: <p>Le viaduc de Landelies est un viaduc autoroutier de 375 m de long situé sur le R3 (ring de Charleroi) sur la commune de Montignies-le-Tilleul. En 2011 s'est terminé le chantier de remplacement des trois travées situées au-dessus de la Sambre. Ces travées étaient en béton précontraint et ont été remplacées par trois travées mixtes. Les piles ont été conservées. La travée centrale est constituée de neuf poutres treillis et d’une dalle de béton. L’originalité de ce projet d’ouvrage d’art réside dans la beauté architecturale de la structure acier, notamment les poutres treillis, bien visibles au-dessus de la Sambre. La collaboration des poutres avec la dalle est assurée via les goujons connecteurs. Les poutres ont été mises en place à partir d’une barge se trouvant dans la Sambre. Les trois travées ont une longueur totale de 137 m, dont 68,60 m pour la travée centrale. </p>
Tekst: <p>Een reeks bruggen over de Zuid-Willemsvaart, waaronder die van Beek en Tongerlo in Bree, werden gebouwd na WO2 en waren aan vervanging toe.<br> Beide bruggen werden uitgevoerd als een dubbele loopbrug. De bogen lopen onder het wegdek verder tot aan de onderzijde van de pijlers. Door de buitenste bogen te kantelen ten opzichte van de verticale binnenste bogen, onstaat een mooi lijnenspel. De pijlers staan tussen het kanaal en het jaagpad waarover de brug verder tot aan de oever uitkraagt.<br> Doordat de nieuwe bruggen hoger zijn, steeg de doorvaarthoogte tot 7 meter, wat meer mogelijkheden biedt voor het scheepvaartverkeer.<br> De bruggen werden voorgemonteerd naast het kanaal, waarna ze door twee kranen op een ponton werden gehesen. Eén van beide kranen reed dan naar de overzijde van het kanaal waar de brug opnieuw met twee kranen op haar plaats werd gehesen.</p>
Tekst: <p>Door schade aan de staalconstructie van de bestaande zinkdeur van het sluizencomplex in Zemst werd besloten deze volledig te vervangen. De zinkdeur overspant een breedte van 26,8 m, heeft een hoogte van 9,5 m en weegt 125 ton.</p>
<p>Op de plaatsen waar schade aan de deur was opgetreden, werd het ontwerp aangepast en geoptimaliseerd. Omdat het bestaande hefmechanisme niet vervangen werd, was het een uitdaging om het gewicht van de deur binnen de hefcapaciteit van het mechanisme te houden.</p>
<p>De deur zelf is opgebouwd uit een verstijfde huidplaat die zijn belasting afdraagt naar zware verticale verstijvers. <br>
Deze laatsten verdelen de belasting enerzijds naar een zware bovenregel in de vorm van een koker die draagt over de breedte van de sluiskolk, en anderzijds naar een onderregel die door middel van steunschoenen op een regelmatige tussenafstand zijn belasting afdraagt naar de drempel.<br>
De aansluiting van de verticale verstijver aan de bovenregel en het ontwerp van de steunschoenen waren belangrijke aandachtspunten in het ontwerp.</p>
Tekst: <p>De Belwind offshore windfarm bevindt zich op de Bligh zandbank in de Noordzee, op 45 km van Oostende. Met zijn 55 windmolens is dit het grootste offshore windmolenpark van België. Dankzij een maximumcapaciteit van 165 MW kan het 175.000 gezinnen van groene energie voorzien. De functie van het Offshore Transformer Station bestaat in de koppeling van alle 33 KV-kabels komende van de windmolens, aan de exportkabel 155 KV naar land. Hier vindt de omzetting en optimalisatie plaats van de stroom en spanning. Het onbemand station is ‘remote controlled’, meet 30 m bij 22 m en is 26 m hoog. Het totaal gewicht bedraagt 1150 ton, inclusief 540 ton staal.<br>
De gebruikte staalmaterialen zijn S355 J2+N en S355 G8+N. Deze werden behandeld met een C5-M offshore verfsysteem en waar nodig verzinkt. De staalstructuur is uitgerust met een isolerende en brandwerende bekleding.<br>
De complete module werd op 12 maanden opgeleverd.</p>
Tekst: <p>Het historische viaduct over de Pedevallei op de lijn tussen Brussel-Zuid en Sint-Katarina-Lombeek moest met 2 sporen worden verbreed.<br>
Deze brug, die dateert van 1930, werd als monument geklasseerd, net als de biologisch waardevolle omgeving. Daarom moesten de karakteristieke eigenschappen van de brug zoveel mogelijk bewaard worden. Bij de renovatiewerken werd dan ook maximaal rekening gehouden met de oude plankenstructuur in het beton.<br>
Eerst werd de onderbouw verstevigd. Aan de oude funderingszolen onder elke pijler werd door middel van naspankabels en een chemisch verankerde wapening een zwaar funderingsblok gekoppeld. Dit nieuwe blok rust op zowat 100 toegevoegde groutpalen. Voor de staalconstructie aan dit project werd ongeveer 10.000 ton staal gebruikt.</p>
Tekst: <p>Les travaux d’extension du Métro Léger de Charleroi ont pris fin en 2012. Dans la boucle Sud, le tram sortira de la station et traversera la Sambre, via un nouveau pont courbe partiellement planté. La conception du pont est particulièrement complexe. Sa portée est de 53 m, son poids est de 1060 Tonnes dont 500 tonnes de structures métalliques. L’ouvrage est composé de 3 caissons droits, d’entretoises métalliques, et d’une dalle collaborante en béton armé. Les difficultés rencontrées lors de l’étude sont les conséquences de la géométrie du pont et des sollicitations présentes : courbure, dévers, différences de niveaux entre les deux quais, porte-à-faux, phénomènes dus à la fatigue, appuis sur des quais en porte-à-faux via une dalle souple.</p>
Tekst: <p>Het viaduct van Lezennes vormt de zuidelijke toegangsweg tot het nieuwe multifunctionele ‘Grand Stade’ van Lille (Frankrijk), waar de plaatselijke voetbalclub LOSC zijn wedstrijden speelt. Dit viaduct over de autoweg geeft uit op een parking voor 3.000 auto’s, is 204 m lang en over een lengte van 140 m in bovenzicht gebogen.<br>
Het viaduct bestaat uit een gesloten caisson van 4 m x 1,3 m met om de 4 m aan beide zijden consoles. Hierop zijn prédallen geplaatst waar na montage beton werd op gestort. Het recht stuk van de brug, dat uit 3 delen bestaat, werd met kranen gemonteerd. <br>
Het stalen gedeelte van het viaduct is vervaardigd uit S355K2+N en weegt 770 ton. Het verfsysteem is een ACQPA-systeem van 2 lagen. De grondlaag is een epoxy vinyl en de eindlaag polyurethaan.</p>
Tekst: <p>Om de verkeersoverlast in en rondom de binnenstad van Dresden te verminderen en de reeds bestaande bruggen te ontlasten, besliste het stadsbestuur een nieuwe brug van 636 m te bouwen. Deze verbindt de Käthe Kollwitzoever met de Bautzstrasse.<br>
Omdat de Elbe een breed overstromingsgebied heeft, werd de brug opgebouwd uit een linker en rechter voorlandbrug die door V-steunen wordt ondersteund, en een boogbrug met een overspanning van 148 meter.<br>
Het wegdek van de brug heeft tweemaal twee rijvakken en bestaat uit twee trogvormige caissons met een breedte van 4,9 m en veranderlijke hoogte, twee zijcaissons en dwarsdragers op regelmatige afstand ter ondersteuning van de via deuvels verbonden betonnen wegdekplaat.<br>
De brug is vervaardigd uit S355J2G3 staal. De corrosiebescherming bestaat uit epoxyhars en polyurethaan met ijzerglimmer. De V-steunen en boogsteunen onder het wegdek werden extra-gemetalliseerd omdat ze soms onder water staan.</p>
Tekst: <p>De tuikabelbrug “Pont Eric Tabarly”, genoemd naar de Franse oceaanzeiler, is een ontwerp van architect Marc Barani. Ze verbindt twee belangrijke delen van het stadscentrum van Nantes, die tot voor kort door de Loire gescheiden waren.<br>
De brug is 210 m lang en 27,4 m breed. De hoogte van het wegdek, dat bestaat uit twee caissons, aan weerszijden vervolledigd met een uitkragende vleugel, is beperkt tot 1,75 m. Door het bijzondere lengteprofiel, in combinatie met deze slanke structuur, wordt het effect van een horizontale lijn in het landschap gecreëerd.<br>
Deze horizontaliteit wordt alleen doorbroken door de pyloon van 57 hoogte, van waaruit de 18 tuikabels vertrekken.<br>
De pyloon is gebouwd uit S460 staal, terwijl de rest van de brug in S355 staal werd uitgevoerd. Het rechten ervan gebeurde met een zeer bijzondere montagetechniek.</p>
Tekst: <p>De brug over de Penfeld in de Franse havenstad Brest verbindt de wijk Recouvrance met het centrum. De oorspronkelijke draaibrug uit 1861 werd in 1944 door de Duitsers gedynamiteerd. Tien jaar later kwam er een nieuwe hefbrug, destijds de hoogste van Europa.<br>
In het kader van de aanleg van een dubbele tramlijn werd besloten een nieuwe brug te bouwen. Het hefmechanisme werd op identieke wijze herbouwd maar met een hoger vermogen, omwille van het zwaardere verkeer. De verbreding van de brug tot 15 m maakt de gelijktijdige doorgang mogelijk van twee tramstellen. Ze weegt nu 637 ton, waarvan 485 ton staal.<br>
Het transport van het gevaarte dat in Wondelgem werd gebouwd was bijzonder. De brug werd 3,5 m onder water gedompeld tussen 2 pontons om te worden verscheept naar de haven van Gent. Het gabarit op de Ringvaart is namelijk beperkt tot 6,8 m en de brug heeft een hoogte van 9,4 m. Het totale konvooi was 256,6 m lang.</p>
Tekst: <p>Ten noordoosten van Lyon bouwt VBSC een nieuwe autosnelweg-viaduct voor concessiehouder APRR. Dit viaduct maakt deel uit van de nieuwe verbinding tussen de A46 (Lyon-Parijs) en de A432 naar de luchthaven van Lyon Saint-Exupéry, in feite de grote ring rond Lyon.<br>
Het viaduct, dat 1.210 m lang is en 30 m breed, beslaat een oppervlakte van 34.000 m2 en overbrugt een hoogteverschil van 50 m. Het bestaat uit twee stalen brugdekken met een gewicht van 4.300 ton, getorst door 15 betonnen pijlers. Aangezien de brug een S-vorm heeft, diende ze vanaf beide uiteinden volgens een cirkel te worden gelanceerd. De voeg tussen beide helften werd achteraf gelast op een hoogte van 40 m.<br>
Ondanks zijn enorme afmetingen kadert het kunstwerk perfect in het landschap. </p>
Tekst: <p>Het kantoorgebouw ‘Le Carrefour’ van Achmea vormt een landmark in Leiden. De kleurrijke gevel verwijst naar Theo Van Doesburg die in de jaren ’20 van vorige eeuw in Leiden de kunstbeweging ‘De Stijl’ oprichtte.<br>
Het gebouw wordt gedragen door twaalf stalen bomen. Door het zo’n 9 m op te tillen, blijven de wegen, het fietspad en het voetpad eronder, aangenaam verlicht. De stalen bomen zijn opgebouwd uit platen S355 met een dikte tussen 25 en 65 mm en elke boom weegt 35 ton.<br>
De kolommen splitsen zich uit vanuit de stam in 12 takken die schuin overgaan in hoge vakwerkspanten uit HD-profielen.<br>
Om de hoge belastingen uit de staalconstructie naar de betonnen onderbouw te leiden werd een samengestelde constructie ontworpen waarin staal en beton volledig samenwerken. De wapening in de stam, de vele stiftdeuvels en de blokdeuvels laten zo weinig ruimte over dat een zelfverdichtende betonmortel met staalvezel nodig was om de bomen te vullen. </p>
Tekst: <p>Het Community College in Leiden is een groot complex dat naast twee scholen plaats biedt aan een sportcentrum, supermarkt, restaurant, bank en parkeergarage. Met zijn vloeroppervlakte van 56.000 m2 is het een van de grootste scholen van Nederland.<br>
Het geheel is ruim 200 m lang en werd opgevat als een opeenstapeling van kleine gebouwen tot vijf aflopende betonnen torens. Deze torens worden verbonden door grote stalen vakwerkbruggen waarvan de grootste 31 m lang, 28 m hoog en 18 m breed is. Deze bruggen worden gevormd door twee evenwijdige spanten. De grootste uitdaging in dit project zat in de montage. Wegens de smalle ruimte op de bouwlocatie en de beperkte belasting van de parkeerkelder werden de vakwerkspanten uit losse liggers ter plaatse opgebouwd. Om ze tijdelijk te ondersteunen was een hulpconstructie noodzakelijk.<br>
Het totale project omvat 900 ton staal.</p>
Tekst: <p>De Rheinbrücke in Kehl verbindt Kehl in Duitsland met Straatsburg in Frankrijk. Deze tweesporenbrug over de Rijn vervangt een oude brug uit 1953 en moet hogesnelheidstreinen die aan 160 km per uur razen, een veilige doorgang verlenen.<br>
De vakwerkbrug in driehoeksvorm heeft een totale lengte van 238,40 m en slechts 1 middenpijler waardoor men een overspanning heeft van 107,28 m en 131,12 m. De diagonalen zijn bovenaan met elkaar verbonden door een horizontaal windverband en onderaan met een orthotroop wegdek.<br>
De montage gebeurde op een voormontageplaats naast de bestaande brug. Segmenten van 24 m lang en 90 ton zwaar werden aangevoerd en daar samen gelast. Om aan de bestaande sporen aan te sluiten werd de nieuwe brug 8 m in de dwarsrichting verschoven. De mogelijkheden van de staalbouw komen hier ten volle tot hun recht.</p>
Tekst: <p>In Grötzingen, een deelgemeente van Karlsruhe, bestond al lang de nood de Kampmanstrasse en de Eisenbahnstrasse die door de spoorweg van elkaar gescheiden zijn, met een voetgangersbrug te verbinden.<br>
Aanvankelijk was een ontwerp gepland van een 300 ton zware stalen brug met lange aanbruggen en trapliften. Door de stijging van de staalprijzen werd een slanker ontwerp van amper 100 ton voorgesteld en uitgevoerd.<br>
Door haar futuristisch concept – een constructie bestaande uit staal, glas en beton en haar bijzondere rode kleur, wordt ze de ‘Roten Blitz” van Karlsruhe genoemd.<br>
De brug bestaat uit drie delen. Twee aanbruggen met een toegangstrap en glazen lift van respectievelijk 15,6 m en 18,44 m, en in het midden de eigenlijke overbrugging van 34,39 m.</p>
Tekst: <p>Het National Stadion “Lia Manoliu” dat het oude Nationalstadion van 1953 vervangt, is het grootste in Roemenië. Het biedt plaats aan 55.000 toeschouwers met daaronder comfortabele VIP- en business loges. Het omvat verder restaurants, conferentiezalen en een parkeergarage en is aardbevingsbestendig gebouwd.<br>
De blikvanger van dit nieuwe stadion is het afsluitbare dak dat zich op meer dan 25 m hoogte bevindt. Het bestaat uit een staal-zeil-membraanconstructie. De dakstructuur meet 210 x 190 x 21 m en heeft een totaal gewicht van 2600 ton staal. Het bestaat uit 40 kolommen die elk 19,2 ton wegen, een drukring van 1.800 ton en een zeilstructuur van 248 ton.<br>
De “big lift” bestond uit vier fasen. Eerst werden alle staalkabels simultaan gehesen. Vervolgens werden de kabels in groep aangespannen. Bij de derde fase werd elke kabel gecorrigeerd en bij de vierde werden de pennen in de kabelvorken geplaatst waardoor de hele constructie werd verzekerd.</p>
Tekst: <p>De Arkemafabriek van Carling in Saint-Avold bevindt zich in het departement van de Moselle in Oost-Frankrijk, dichtbij de Duitse, Luxemburgse en Belgische grens. Arkema is een van de grote economische spelers in deze streek. Ze geniet van een bevoorrechte situatie, op het kruispunt van Europa. De chemische industrie produceert er acrylaten, copolymeren, tripolymeren, ethyleen en acrylderivaten. Arkema levert grondstoffen voor producten voor dagelijks gebruik zoals pampers, verven enz.<br>
Arkema liet er voor haar activiteit een nieuwe staalconstructie bouwen van 20 m hoog, 22,2 m lang en 19,42 m breed. De structuur weegt 86 ton en voldoet aan de normen om mogelijke seismische schokken in dit gebied op te vangen.</p>
Tekst: <p>In de nieuwe vertrekhal ‘Satellite 4’ van de Parijse luchthaven Charles-de-Gaulle in Roissy werden zes grote trappen ontworpen als stalen “poutres-caissons”. Concreet gaat het om samengelaste profielen uit platen waarin de nodige gaten voorzien werden ter bevestiging van de traptreden en de leuningen.<br>
De trappen werden in één stuk in het atelier aan elkaar gelast en gemonteerd tussen de reeds geplaatste roltrappen. Op het moment van de montage was het dak reeds afgewerkt zodat er niet met een grote kraan kon gehesen worden. Er kwamen kleine hulpstructuren aan te pas en de trappen dienden ter plaatse met takels gehesen te worden.<br>
Een extra-moeilijkheid was de verankering. Doordat de roltrappen reeds geïnstalleerd waren was er praktisch geen plaats om de mechanische en chemische ankers in het beton te boren.</p>
Tekst: <p>De staalstructuur van het kantoorgebouw van de ZAC in Bruyères bestaat in hoofdzaak uit een draagstructuur voor een staalplaatbetonvloer, waarbij de liggers met deuvels in het beton verbonden zijn zodat deze liggers als samenwerkend staal-beton worden berekend. Daardoor worden de spanningen in het staal kleiner en is de doorbuiging beperkter.<br>
Tevens zorgt de staalstructuur ervoor dat men een uitkraging kan maken waarop 7 verdiepingen in beton rusten. In de structuur zitten ook twee vierendeelliggers, een van twee verdiepingen en een van drie hoog. Hierdoor kunnen fijne architecturale kolommen worden gerealiseerd terwijl er toch grote overspanningen mogelijk zijn.<br>
De stalen liggers werden met RF behandeld door middel van een flocage. De staalplaatbetonvloer werd zo berekend dat hij met een extra-bijlegwapening ook een brandweerstand verkrijgt.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe Rotterdam Centraal wordt een verkeersknooppunt van regionale en internationale betekenis.Met 110.000 reizigers per dag verwerkt het stationsgebied evenveel mensen als de luchthaven van Schiphol. Na de voltooiing van het station wil men streven naar 300.000 reizigers per dag.<br>
De aankomsthal is het centrale knooppunt van trein, metro, tram, bus, taxi, ondergrondse fietsenstalling en parkeergarage en commerciële ruimten.<br>
De staalstructuur wordt gedragen door 4 unieke hoofdspanten met een vrije overspanning tot 120 m. De spanten van de in 2 richtingen gezeegde dakvlakken bestaan uit zowel vakwerkstructuren als uit plaatmateriaal opgebouwde elementen met een plaatdikte tot 100 mm. Dak en geveldelen kregen een toplaag van RVS 316L met een dikte van 0,5 mm. Uniek detail: de 3.500 ton wegende staalconstructie boven het nieuwe metrostation moest zo worden gebouwd dat de oppervlaktedruk op het metrodek niet groter was dan 1 ton/m2.</p>
Tekst: <p>De opdracht bestond in de bouw van een hedendaags garagecomplex waarbij onthaal en uitstraling centraal staan. Gekozen werd voor een industriebouw met hoge afwerkings- en detailleringsgraad.<br>
De Audi-showroom van Coox Motors werd ontworpen volgens het Terminalconcept van Audi, een visionaire architectuur met een design uit meerdere lagen. Er werd gebruik gemaakt van een stalen draagstructuur en stalen gevel (Alu-geperforeerde plaat) met honingraatstructuur. De grote glaspartij maakt de strakke look compleet. De eyecatcher in het interieur is de gebogen wand, bekleed met zwart steentapijt.<br>
Er werd bewust voor een staalconstructie gekozen omwille van de zeer korte uitvoeringstermijn en de freelheid van de constructie. De beperkte secties in verhouding tot het beton, zorgden ervoor dat de staalconstructie makkelijk weggewerkt kon worden in de binnenafwerking van de garage.</p>
Tekst: <p>BRC (Belgian Refining Corporation) in Antwerpen is één van de vijf actieve petroleumraffinaderijen in België.<br>
Vertrekkend van ruwe aardolie wordt een breed gamma van koolwaterstoffen geproduceerd, waaronder propaan- en butaangas, benzine, stookolie en zwavel.<br>
De structuur heeft een lengte van 27,22 m, een breedte van 13,35 m en een hoogte van 13 m. De totale metalen structuur heeft een gewicht van 36 ton.<br>
Op basis van de door de bouwheer opgelegde specifieke eisen werd een economisch structureel ontwerp gerealiseerd.</p>
Tekst: <p>Design, functionaliteit en energiezuinigheid: dat waren de drie criteria die aan de grondslag lagen van de bouw van de nieuwe productiehal van ME Construct in Bree. Deze hal van 2.000 m2 bestaat uit twee delen: een deel voor staal- en constructiewerken, een tweede voor de montage van lamellen, containers, cassettes, akoestische panelen enz. Het dak loopt naadloos over in de kopse gevelbekleding die dan overgaat in een gedeelte aluminium strekmetaal van Métal Déployé.<br>
Zowel de wanden als de dakconstructie werden als draagstructuur voorzien van geperforeerde binnendozen en steeldeck. Het dak werd afgewerkt met Kalzip aluminium felsdakprofielen die door ME zelf werden geprofileerd tot de gewenste lengte van 45 m in één stuk. Dit Kalzip-dak werd praktisch volledig bedekt met fotovoltaïsche zonnepanelen die plat op het dak liggen dankzij speciale clips.<br>
Vermits ME nauw samenwerkt met de Duitse Pohl-groep, werd besloten de gevels uit te voeren in Pohl gevelcassettes.</p>
Tekst: <p>Omwille van de lichtheid van de kolommen en liggers werd voor de nieuwe industriële hal van 35.000 m2 van de Mechelse Veilingen in Sint-Katelijne-Waver, resoluut gekozen voor een staalstructuur.<br>
Deze structuur bestaat uit vakwerken en opvangvakwerken. De spantafstanden tussen de vakwerken bedraagt 6 m. De dakplaten zijn steeldeck 106. De kolommen rusten op een rooster van 50 x 32 m.<br>
De opvangvakwerken – om de 50 m – zijn berekend als portieken die de windlasten op de langsgevels opvangen. De wind op de kopgevels wordt via grote windverbanden in het dak overgebracht naar de windverbanden in de langsgevels. De knikkrachten van de onderregel gaan via een zogenaamd slingerverband over naar de windverbanden in het dak.</p>
Tekst: <p>Antwerp Bulk Terminal besloot over te gaan tot de bouw van een nieuwe loods. Deze loods met een overspanning van 62 m en een lengte van 536 m, is volledig opgebouwd uit een verzinkte staalstructuur.<br>
Doordat de dakspanten ontworpen waren met een hoogte van meer dan 4 meter, bracht dit problemen met zich om dit op een economische manier te verzinken. Uiteindelijk werden de vakwerken voorzien als geboute structuren. Ze werden in bouwpakketten aangeleverd bij de verzinkerij en na verzinking geassembleerd alvorens naar de werf te vertrekken.<br>
Het dak en de wand van de loods zijn niet geïsoleerd. Om de onderhoudskost tot een minimum te beperken en omwille van redenen van duurzaamheid, werd hier al snel gekozen voor een thermisch verzinkte structuur.</p>
Tekst: <p>De firma Gielen bouwde een nieuwe werkplaats voor de herstelling van vrachtwagens, containers en rollend materieel.<br>
Twee elementen stonden bij het ontwerp centraal: de maximale natuurlijke noorderlichttoetreding en de ontwikkeling van een energie-efficiënt gebouw door middel van een goede isolatie, zonnepanelen en beperking van kunstlicht.<br>
Daarom werd geopteerd voor een staalconstructie met zaagtand- of sheddak met drie schuine dakvlakken. Aan de noordzijde wordt licht betrokken via stalen raampartijen. Aan de zuidzijde zijn de dakvlakken volledig benut voor de plaatsing van zonnepanelen.<br>
Door het gebruik van stalen sandwichpanelen kon het K-peil van het gebouw grondig gereduceerd worden tot 47 met een gemiddelde U-waarde van 0,73 W/m2K.</p>
Tekst: <p>Gielen Containerservice uit Genk liet een gebouw optrekken waarin de installatie voor de recyclage van hout werd ondergebracht. Het eerste deel is de productiehal met een hoogte van 18 m, waarin de eigenlijke verwerkingsinstallatie staat opgesteld.<br>
Om het dak voor te behouden voor technische installaties wordt licht niet via dakkoepels maar via de zijwanden betrokken. Dit gebeurt door middel van stalen ramen over de volledige lengte van het gebouw. Voor de demping van het geluid in deze productiehal werd geopteerd voor stalen sandwichpanelen met een 10 cm dikke kern in PIR.<br>
Het tweede deel is de opslaghal waarin de verwerkte grondstoffen worden opgeslagen.<br>
Om de mogelijkheid van een wijziging van de machinelay-out te voorzien werd gekozen voor driedimensionale spanten die de horizontale en verticale krachten kunnen opvangen en overdragen op de onderstructuur.</p>
Tekst: <p>De nieuwe roostoven voor molybdeenerts van Sadaci in Gent werd volledig in staal opgetrokken. De vorige, die 40 jaar in dienst was, was dringend aan vervanging toe.<br>
De stalen behuizing van de oven werd per schip geleverd. De ovenmantel is 20 m hoog, 7 m breed en weegt 70 ton.<br>
Wegens de hoogte werden de grotere delen op de grond voorgemonteerd. Ook het dak werd als een soort hoed op de grond gemonteerd en samen met de wandplaten, dakpanelen en goot als geheel door een kraan op zijn plaats gebracht en op de kolommen vastgeklonken. Hiervoor waren hulpstructuren nodig.<br>
De keuze van staal was voor de hand liggend omwille van de grote vrijheidsgraad in het maken van openingen in de verschillende tussenvloeren – traanplaten en roostervloeren die op stalen kinderbalken liggen – en de complexiteit ervan. Ook de beperkte plaats voor de kolommen speelde hierin een rol.<br>
De stabiliteit wordt volledig opgenomen door de windverbanden in dak, vloeren en wanden.</p>
Tekst: <p>Het pompstation Sudcal bevindt zich aan de noordoostelijke ingang van de stad Esch-sur-Alzette. Het betreft een technisch gebouw dat tot doel heeft energie op te slaan en te transporteren als stadsverwarming in de periferie. <br />De keuze om staal te gebruiken voor de bekleding van het gebouw kan worden verklaard door de mogelijkheden die dit materiaal biedt. Het vlechtwerk uit roestvrij staal laat voor 60% de lucht door, wat betekent dat de door de technici vooropgestelde waarden worden gerespecteerd. Bovendien wordt tegemoetgekomen aan de eis van de architect dat de ventilatieroosters niet zichtbaar zouden zijn. <br />Het vlechtwerk is om de 3 m verticaal bevestigd met oogschroeven en wordt opgespannen door een klem met veer. Voor de pompzaal hebben de metalen stroken van het vlechtwerk een breedte van 2,00 m en een lengte van 6,60 m, voor het buffervat zijn ze 2,50 m breed en 14,00 m lang. Aangezien de stroken geprefabriceerd werden geleverd, was de tijd voor de montage erg kort.</p>
Tekst: <p>De ondergrondse parking Heine, gebouwd in het midden van een van de meest prestigieuze lanen van de stad Luxemburg, beschikt over 302 parkeerplaatsen over 5 verdiepingen.<br>Voor de ingang ontwierp de architect een stalen structuur bekleed met roestvrij staal, waarvoor hij zich liet inspireren door de metro-ingangen van Parijs. Het ontwerp is een eenvoudig geometrisch geheel dat doet denken aan het blad van een palmboom vormgegeven in staal en speelt met het licht.<br>Dit stalen skelet in de vorm van een grote paraplu beschermt tegen slechte weersomstandigheden dankzij een glazen afdekking die aan de dragende structuur hangt. Dit innovatieve systeem brengt de elegantie van de metalen structuur goed tot uiting, terwijl de ribben dienst doen als zonwering.<br>Alle krachten van deze gebogen constructie worden afgeleid naar de liftkooi, wat enkel mogelijk was dankzij de goede coördinatie met de onderneming die verantwoordelijk was voor het ontwerp en de installatie van de liften.</p>
Tekst: <p>De uitbreiding volgde dezelfde grid als het bestaande gebouw, maar werd hiervan gescheiden door een atrium dat volledig in glas werd uitgevoerd. Verspreid over twee verdiepingen zijn er nu 72 werkplekken bijgekomen, wat het totaal op 176 brengt. In het atrium werden de binnengevels verwijderd, waardoor een grote ruimte met 140 plaatsen ontstond. </p>
<p>Het oorspronkelijke gebouw, met een structuur in gewapend beton, werd ontworpen volgens een regelmatige grid van 4,80 x 4,80 m die we in het hele gebouw terugvinden. Het nieuwe gebouw is een metalen afgeleide van de principes die voor de oorspronkelijke bouw werden gehanteerd. De volledige structuur werd in staal uitgevoerd. De glazen daken kregen een gemengde structuur van hout en metaal en de passerelles werden in glas en staal uitgevoerd. </p>
Tekst: <p>Het dubbele tankstation van Ruisbroek strekt zich symmetrisch langs beide zijden van de E19 autosnelweg, aan de rand van Brussel, uit. De brandstofverdeling is in een hoek van 45° ingeplant, in overeenstemming met de inrichting van de site. Ze is beschut door een stalen luifel met gebogen bedekking, gevormd door vijf overlangse facetten in gegolfde staalplaat. De slanke structuur bestaat uit lensvormige liggers met kabels voor het windverband, gedragen door dubbele buisvormige kolommen. De gevels van de aanpalende boetiek in staalplaat zijn versierd met monumentale luchtfoto’s van de stad Brussel en haar periferie. Het tankstation aan de oostzijde wordt verder vervolledigd met een restaurantgebouw en een verdeler van vloeibare waterstof, bekleed met verzinkt gestrekt staal. Het tankstation aan de westzijde, in de richting van de hoofdstad, wordt aangekondigd door de monumentale gevel van een hotel (in aanbouw) dat als een paviljoen in het park is ingeplant. </p>
Tekst: <p>Aangezien de bouwheer zelf actief is in de staalindustrie was het evident om voor een staalconstructie te kiezen. Dit liet toe elegante ruimten te creëren, eenvoudige aanpasbaar aan toekomstige noden.</p>
<p>De staalstructuur werd aangebracht op een massieve onderbouw. De gevels en het gebogen dakvlak werden afgewerkt in geprofileerd metaalbekleding. De loopvlakken aan de buitenzijde van het gebouw werden voorzien in verzinkte stalen looproosters. De borstweringen en muurafdekkingen bestaan uit geborstelde inox. Een deel van de gevelbekleding werd afgewerkt in geolied cederhout. </p>
<p>De nodige aandacht werd besteed aan de warmtebeheersing. Daartoe werden ruime dakoversteken en zonneweringen voorzien. Tijdens de ontwerpfase werden bezonningssimulaties gemaakt.
</p>
Tekst: <p>De firma Depla wenste een ruime verwerkingsloods waarin ze met gemak hun aanhangwagens konden kippen, gecombineerd met een gedeelte burelen. Deze twee hoofddelen van het gebouw dienden ontworpen te worden als één strak geheel. Gezien de complexe opbouw van de draagstructuur werd door de architecten gekozen voor een staalstructuur. De slankheid van de stalen profielen resulteerde in extra bewegingsvrijheid. De staalstructuur kreeg een speciale vormgeving doordat er enerzijds in de loods genoeg hoogte moest zijn om een aanhangwagen binnen te kunnen kippen, maar er anderzijds aan de perceelszijde van het gebouw slechts een beperkte maximum hoogte toegelaten was. Daar in de hal oud ijzer wordt verwerkt, werd de volledige staalbouw ook gegalvaniseerd om vervroegd roesten tegen te gaan. Aan het gedeelte van de burelen tenslotte werd een speciale uitkraging in een metalen draagstructuur gerealiseerd die afgewerkt werd met een houtstructuur.
</p>
Tekst: <p>Het datacenter werd volledig geconcipieerd vanuit een ‘groen’ standpunt. Het gebouw bestaat uit duurzame materialen waaronder staal. Er werd gekozen voor staal met een lichte structuur van isolerende panelen. Deze panelen laten aanpassingen zowel in de buitenschil als binnenwand toe. Hierdoor kan het gebouw op een eenvoudige manier een nieuwe bestemming krijgen. Naast dit duurzaam principe werd een unieke koelingstechniek toegepast. Deze techniek, gebruikmakend van regenwater, buitenlucht en verneveling, zorgt ervoor dat het energieverbruik voor koeling wordt gehalveerd. Voor alle verdiepingen werd het box-in-box-principe gehanteerd waarbij de gang een buffer vormt ten opzichte van de buitenlucht. Zonnepanelen moeten zorgen voor een bijkomende energiebesparing. <br>
</p>
Tekst: <p>Een voormalige binnenvaartuig wordt omgebouwd tot ‘evenementenboot’, die op 2 niveaus kan worden gebruikt : het scheepsruim en het bovendek, waar een lichte structuur ervoor zorgt dat de ruimte over een lengte van ongeveer 2/3 van de oppervlakte kan worden overdekt. Technische aspecten: de romp is geïsoleerd met polyurethaanschuim van 8 cm dat rechtstreeks op de staalplaat werd aangebracht. Voor de ballast werd onderaan in het ruim gebruik gemaakt van ter plaatse gestort en gepolierd beton. De boot kan 300 personen verwelkomen en beschikt over een overdekte binnenruimte die toch voldoende uitzicht op het landschap biedt, waarbij het geheel zoveel mogelijk in harmonie met de lijn van de boot moest zijn. Dit levert een spel op van horizontale lijnen tussen een dieperliggend gedeelte van de romp, de witte borstweringen, een reeks ramen en de brede dakrand.
</p>
Tekst: <p>Langs de Zuid-Willemsvaart in Bree bevindt zich het Limburgs Staalservice Center (LSC) in een gebouw ontworpen dat ontworpen werd om jaarlijks 200.000 ton ‘custom-shaped’ staalplaten te produceren en deze just in time te leveren. Het LSC bevindt zich niet toevallig op deze locatie: het transport over het water is immers kostenefficiënt én milieuvriendelijk.<br>
Omwille van de grote overspanningen en de snelheid van het bouwen kozen de architect en bouwheer hier voor een staalstructuur. Het project bestaat in totaal uit zeven hallen en één luifel met oversteek over de vaart, allen samen goed voor zo’n 1.564 ton aan staal. Elke hal is hierbij voorzien van een of twee loopkranen met een hijsvermogen tot 40 ton en een overspanning van 28 of 40 m. De buitenwanden zijn opgebouwd uit stalen binnendozen met bardage terwijl het dak bestaat uit een steeldeck onderstructuur. Daarnaast is ook het bureelgebouw van zo’n 1.100 m² opgebouwd uit een stalen skelet.
</p>
Tekst: <p>Dit industriële gebouw werd opgetrokken voor het sorteren en opslaan van groene koffiebonen. Het productiegedeelte is uitgevoerd in staal met rondom een luifel. <br>
De toren bestaat enerzijds uit een silogedeelte en anderzijds uit de machines errond en erboven. De lukrake machine-ondersteuningen en vloeropeningen in combinatie met de nodige windverbanden in de vloer zorgden voor een puzzel van liggers en diagonalen. <br>Bij het ontwerp van de toren moest ook rekening worden gehouden met parameters zoals de windlasten. Ook de opwaartse winddruk op de luifel mocht niet verwaarloosd worden. Naast de silo bevindt zich nog een onafhankelijke stalen trappentoren; deze is autostabiel bij brand.
</p>
Tekst: <p>Om haar bestaande loodsen en ateliers tijdens de bouwwerken in gebruik te houden, opteerde TIB voor een doorgedreven renovatie van zijn fabriekspand in plaats van een heropbouw. In het pand in de Gentse haven moesten op het gelijkvloers opslag- en montageruimte komen, aangevuld op +1 en +2 met kantoorruimtes. Als verwijzing naar de core business van de opdrachtgever - het ontwerpen en plaatsen van industriële buisleidingen- werden ruimtevakwerkliggers die vloer en dak van de dakverdieping dragen, ontworpen in ronde buisprofielen. Door het gebruik van deze stalen vakwerkliggers in combinatie met een staalplaatbetonvloer was het mogelijk om een volledige vrije ruimte te creëren op niveau +1. Hier zijn de verschillende kantoren geordend rond het open secretariaat door positionering van mobiele wandsystemen. Op de dakverdieping zijn de twee ruimtevakwerkliggers duidelijk voelbaar waar ze richting geven aan het landschapskantoor. Naast de grote overspanningen en de vrije planindeling, zorgde de keuze voor een staalstructuur ook voor een beperking van het gewicht en een verkorte werftijd van de open ruwbouw.</p>
Tekst: <p>Om hun bestaande kantoorgebouw op een elegante en vlotte manier te verbinden met het nieuwe kantoorgebouw, opteerde de firma Dredging International voor een opvallende stalen verbindingsbrug. Om deze verbindingsbruggen een zo transparant mogelijk karakter toe te kennen, werd door de ontwerpers gestreefd naar een lichte dragende structuur. Deze werd verkregen door gebruik te maken van een stalen frame, versterkt met spanstaven en afgewerkt met glazen gevels. Ook voor de verdere afwerking werden een aantal kleinere elementen zoals trappen en toegangshellingen uitgevoerd in staal. Door de keuze voor staal en glas zijn de gestapelde verbindingsgangen niet langer een louter functioneel gegeven gebleven, maar ogen ze in hun geheel slank en hedendaags en vormen ze een meerwaarde tussen de oude en nieuwe bedrijfsvleugels.
</p>
Tekst: <p>Het nieuwe Weststation vormt een belangrijke schakel in de sluiting van de Brusselse metroring. Het metro- en treinstation telt tien niveaus, waarvan velen ondergronds. <br>
De staalconstructie omvat een dragende buisstructuur voor een dakconstructie en voor de glasgevel. Voor deze laatste werden geringe toleranties in X, Y en Z -richting alsook minimale doorbuigingen aangehouden. Ondanks het gebruik van zware koker- en buisprofielen levert dit elegante concept een glooiende structuur als eindresultaat. <br>
Het gebruik van grote glaspartijen zorgt voor een grotere lichtinval, benadrukt het esthetisch aspect van het gebruikte staal, maar vergt ook een minutieuze uitvoering met beperkte toleranties.
</p>
Tekst: <p>Eén van de doelstellingen van de renovatie van het Congrespaleis van Brussel (nu het Square Brussels Meeting Centre) was om het gebouw meer leesbaar te maken. <br>Aan de buitenkant werd dit gerealiseerd dankzij het poëtische embleem, in de vorm van een nieuwe glazen kubus aan de hoofdingang.<br>De boomvormige structuur van de kubus, die transparant en licht werd gehouden, verwijst naar de tuinarchitectuur. Deze zachte en poëtische monumentale structuur sluit aan bij de indeling van de openbare ruimte. De kubus geeft onderdak aan een reeks zwevende trappen en passerelles die de verschillende toegangsniveaus van het complex met elkaar verbinden. De keuze voor stalen profielen laat toe dat de structuur er niet alleen licht, transparant en ‘wisselvallig’ uitziet, maar ook om het groene karakter van de plek te benadrukken.
</p>
Tekst: <p>Aan het kanaal Gent-Terneuzen wordt Zelzate Brug bediend vanuit een 23 m hoge toren. Deze betonnen structuur uit 1964 was aan een complete renovatie toe. Gezien de grote tijdsdruk op de uitvoering, werd er gekozen om de bestaande structuur te behouden en opnieuw water- en winddicht af te werken. Rond deze bestaande structuur werd een nieuwe cocon ontworpen. Deze cocon is een markant volume geworden waar verschillende functionele elementen in verwerkt zijn: een passerelle voor onderhoud, een luifel als zonnewering en een volume-uitbreiding die de verschillende bijkomende functies op controleniveau huisvest. De nieuwe kop is bekleed met strekmetaal met open structuur. De toevoegingen moesten hierbij zo licht mogelijk zijn om de bestaande structuur zo weinig mogelijk te belasten. De structuur moest de gevraagde overspanningen kunnen overbruggen en tegelijkertijd een stijf geheel vormen en wegens de grote hoogte van het gebouw moest de montage eenvoudig en snel kunnen gebeuren. Net om deze redenen koos het ontwerpteam voor een staalstructuur.
</p>
Tekst: <p>Als gevolg van de enorme groei van het AZ VUB in Jette ontstond er een nijpend tekort aan parkeerplaatsen. De groei zorgde niet alleen voor minder parkeerplaatsen, maar tegelijkertijd ook voor meer personeelsleden en patiënten. <br>
Om dit probleem het hoofd te bieden werd besloten om boven de bestaande parkeerplaatsen een nieuw parkeergebouw te realiseren, goed voor zo’n 850 plaatsen. Deze parking werd vervaardigd uit een thermisch verzinkt stalen draagstructuur en een staalplaatbetonvloer. De keuze voor deze materialen zorgde voor een lichte en slanke structuur en beperkte meteen ook sterk de montagetijd. <br>
Rekening houdend met de blijvende groei van het ziekenhuis werd de staalstructuur zo ontworpen en berekend dat de parking met een tweede verdieping kan uitgebreid worden tot 1.200 plaatsen.
</p>
Tekst: <p>Het seinhuis in Gent Sint-Pieters werd uitgebreid met een verdieping voor de operatoren en een ruimte voor de uitrusting. Omwille van gewichtsbesparing werd gekozen voor een staalstructuur. Op het bestaand plat dak mochten enkel horizontale krachten overgedragen worden. Een roosterwerk van stalen liggers over de volledige oppervlakte draagt de krachten via taatsen af op de bestaande kolommen. De wanden steunen op deze liggers, nemen de windbelasting op en bestaan uit een rooster van kokerprofielen met een bekleding aan de buiten- en binnenzijde. Het dak heeft een gegolfde vorm en is ondersteund door kolommen, scharnierend uitgewerkt aan het uiteinde. De zijdelingse stabiliteit van het dak wordt verzekerd door nokken die steunen op windverbanden, ingewerkt in de wanden.
</p>
Tekst: <p>Binnen het kader van de modernisering van de spoorlijn tussen Brussel en Leuven werden twee nieuwe stations en zes vernieuwde stopplaatsen verwezenlijkt.<br>
In Zaventem bestaat het concept uit een transparant volume dat de verschillende stationsfuncties groepeert. Deze ‘glazen box’ is opgebouwd met een dragende staalstructuur met grote glazen gevelpanelen en een dak uit stalen sandwichpanelen. Vanuit het volume kunnen alle delen van het station of de stopplaats worden bereikt. <br>
De stalen basisstructuur bestaat uit thermisch verzinkte, gepoederlakte HEB-portieken. De twee niveaus zijn in het volume zichtbaar via de gevelafwerking: het gelijkvloers heeft buitenschrijnwerk in het vlak van de portieken met helder glas terwijl het niveau +1 uitkraagt en voorzien is van groen glas.
</p>
Tekst: <p>Het centrale gebouw op de Blaironsite, laat verschillende onderwijslokalen op elkaar aansluiten via een multifunctionele ontvangstruimte met een brug op verdiepingshoogte. Hierboven is een bibliotheek met twee bouwlagen, open vide en trappartij gehuisvest. <br>
Bovenop de kolommen van dubbele verdiepingshoogte werd een volledig stalen skelet gebouwd. Door het gebruik van staal kon een verdiepingshoge vakwerkligger gebruikt worden die zowel op het niveau van de onder- als bovenregel belast wordt door een verdiepingsvloer. Met een constructiehoogte van slechts 50 cm kon een overspanning van 21 m gerealiseerd worden. De middenoverspanning van 9 m is vrij van diagonalen volgens het Vierendeel-principe; het eerste en laatste vak van 6 m is met een diagonaal verstijfd.
</p>
Tekst: <p>Een kunstliefhebber zocht een bestemming voor zijn kunstcollectie en vond hiervoor een geschikte ruimte in een oude bloemsilo langs het kanaal Bocholt-Herentals. Om de link met het industriële verleden te behouden, verkoos men de buitenschil en een aantal karakteristieke elementen integraal te bewaren: enkel de interne invulling van het monoliet siloblok diende totaal aangepast te worden aan de nieuwe functie. <br>
Daar het gebouw ook een kunstenaarsatelier zou herbergen, werden binnenin open ruimten gewenst. Om deze nieuwe invulling mogelijk te maken zonder het bestaande omhulsel aan te tasten en zonder hierbij de bestaande funderingen te overbelasten, werd geopteerd voor een staalconstructie. Ook voor de vloeren werd omwille van de lichtheid en de duidelijke link naar het industriële verleden gebruik gemaakt van staalplaatbetonvloeren. Deze vloeren werden bovendien ook meewerkend uitgevoerd met de onderliggende hoofddragers, om zo minimale profielsecties en een optimaal materiaalgebruik te verwezenlijken.
</p>
Tekst: <p>Het nieuwe zwembad van Maaseik werd tegen het bestaande sportcomplex gebouwd. Het zwembad omvat naast een peuterbad, een recreatiebad, een wedstrijdbad en een bad waar twee glijbanen in uitkomen, een cafetaria met buitenterras. Eyecatcher van het gebouw is de stalen dakstructuur die opgebouwd is uit gebogen stalen buisprofielen. <br>
De keuze van staal liet toe deze gebogen spanten te realiseren met zo weinig mogelijk kolommen. De stalen buisprofielen werden voorzien van een gelast T-profiel aan de bovenzijde om de steeldeck te kunnen bevestigen. De buisprofielen steunen af op betonnen kolommen via een pen-gatverbinding. Bij de grootste overspanning van 35 m werden de buisprofielen opgesplitst in twee delen en verbonden via een scharnierende pen-gatverbinding.
</p>
Tekst: <p>Bij de renovatie van het gemeentehuis in Hoegaarden moesten enkel de vier buitengevels en de kelderverdieping met tongewelven bewaard worden. De structuur was in zeer slechte toestand en de binnenmuren, vloeren en de dakstructuur waren aan vervanging toe. Bovendien keek de aannemer op tegen een torenhoge kost voor de schoring van de wanden en een gefaseerde uitvoering bij betonwerken. Om deze redenen ontwierp men een schoring in staal die eveneens dienst zou doen als definitieve structuur. Vooreerst werden de nieuwe stalen kolommen via openingen in het dak binnengebracht. Deze werden verankerd aan de gevels en door middel van diagonaalschoren naar het gelijkvloers afgesteund. Na afbraak van de bovenliggende vloer werd de staalstructuur van de nieuwe verdiepingsvloer geplaatst, waarna ook de zoldervloer op analoge wijze werd geconstrueerd. Tenslotte werd ook de dakstructuur vervangen door nieuwe stalen gebinten. </p>
Tekst: <p>De autotempel, op een parking van de voormalige Philipssite in Brugge, omvat een toonzaal, werkplaats en kantoren. Door de eigentijdse, slanke en strakke architectuur weet deze ‘kijkdoos’ zich van bestaande realisaties in deze sector te onderscheiden. <br>
Omwille van de openheid en de lichtheid van de constructie kozen de ontwerpers bewust voor een staalconstructie. <br>Elk detail werd met aangepaste software zeer grondig bestudeerd en uitgewerkt waardoor de staalconstructie nog krachtiger overkomt. Blikvanger is het 8 m hoge hoekvolume. De gevels afgewerkt met glas en grijze sandwichpanelen, geven de toegang tot de toonzaal een uitnodigend karakter.
</p>
Tekst: <p>In Jabbeke werd in opdracht van de Regie der Gebouwen een radarweertoren voor het KMI gebouwd. Het project omvat de constructie van een 45 m hoge toegangstoren met daarboven een staalconstructie voor de behuizing van de meteorologische meetapparatuur. De constructie bestaat uit een stalen spiltrap in de schacht en een 50 ton wegende stalen bovenbouw er bovenop. De spiltrap bestaat uit 4 delen die één voor één met een uiterste precisie in de schacht zijn neergelaten. De bovenbouw is een vierkante box met daaronder een toegankelijk platform dat hangt aan de bovenbouw. Ten gevolge van de hoogte en de vorm moest bij het ontwerp in hoge mate rekening gehouden worden met de onderhevige wind- en ‘werveleffecten’. </p>
Tekst: <p>De uitbreiding bevindt zich aan de zijkant van het bestaande gebouw, met op de gelijkvloerse verdieping een ontvangstruimte, een opleidingszaal en personeelsruimten. Op de bovenverdieping bevinden zich kantoren en een vergaderzaal. Dit project omvat naast deze ruimten die noodzakelijk waren voor de groei van de onderneming, ook een etalage, een herkenningspunt voor de bezoekers. <br>
De nieuwe uitbreiding bestaat uit een volledig glazen volume dat wordt omhuld door roosters uit gegalvaniseerd staal. Dit omhulsel verleent de kantoren een bepaalde intimiteit, terwijl er toch zoveel mogelijk licht binnenvalt en verblinding en oververhitting worden vermeden. De plaatsing van de roosters staat in contrast met de strakke lijn van het ingesloten gebouw en zorgt zo voor een spel van schaduw en licht op de gevels. </p>
Tekst: <p>De werken omvatten een nieuw toegangsgebouw, met raadzaal en polyvalente ontmoetingsruimte, tussen twee bestaande gebouwen van de faculteit Sociale Wetenschappen. De keuze van staal liet een snelle bouw van de kapconstructie toe; ook budgettair bleek dit een goede keuze. De hellende dakstructuur bestaat uit IPE-profielen waarop een sandwich dakelement werd geplaatst als drager voor de profielplaten met staande naad. De gevelconstructie bestaat uit gegalvaniseerde HEB-, HEM-, UPN- en kokerprofielen. De bekleding uit gegalvaniseerde staalplaten werd op een gegalvaniseerd Z-profiel geplaatst. De binnendozen werden op de structuur bevestigd. De binnenzijde van de profielen werd met gipskarton afgewerkt, waarvan de draagstructuur tussen de profielen werd geplaatst. De uitvoering van alle vlakken in één materiaal steekt mooi af tegen de bestaande bakstenen gevels.
</p>
Tekst: <p>De onderneming, opgericht in 1966, wenste nieuwe panden om de productiviteit te verhogen en het imago van de onderneming te verjongen. <br>
De ateliers bestaan uit een brandbestendige stalen constructie met twee overspanningen van 22 m. De structuur draagt vijf rolbruggen met centrale kokerbalken van 10 ton. De kwaliteit staal die werd gebruikt, is S235JR voor de structuur, S275JOH voor de kokers en S355JR voor de looprails. De profielen werden bij de leverancier gekogelstraald en een eerste keer geschilderd, terwijl de eindlaag werd aangebracht in het atelier. <br>De kantoren bevinden zich naast de ateliers en hebben een nuttige oppervlakte van ongeveer 400 m². De draagstructuur is een gemengde structuur met stalen balken en kolommen. Het bovendak is opgebouwd met stalen kokers. De buitenstructuur werd gemetalliseerd om de tand des tijds te doorstaan.
</p>
Tekst: <p>Bij de ondertunneling van het station Antwerpen Centraal ontstond de noodzaak om een nieuwe tweede ingang te maken. Dit nieuwe gebouw bestaat bovengronds uit een staalstructuur die letterlijk oprijst vanuit de ondergrond. De structuur is bekleed met glas en stalen roosters, zodat daglicht overvloedig kan toetreden. De staalstructuur volgt een assenrooster dat loodrecht op de treinsporen staat doch aan zijn omtrek evenwijdig is met de omliggende stadsbebouwing. Verder werden dak en zijgevel als één vlak opgevat dat geplooid werd rond een as eveneens evenwijdig aan het assenstelsel van de omliggende bebouwing. Het samenvloeien van de twee assenstelsels geeft aan de staalstructuur een eigenzinnige dynamiek. Als hedendaags antwoord op de 110 jaar oude bestaande spoorhal - die ook volledig in staal is opgetrokken - was het ook niet denkbaar om met andere materialen te werken.
</p>
Tekst: <p>Het nieuwe administratief centrum in Wolvertem, is een samensmelting van diverse blokken met het atrium, waarop alle diensten uitgeven. Het symboliseert de openheid van het stadsbestuur. <br>De dakstructuur van de inkomhal en het atrium is een vlakke ongeschoorde staalstructuur met rondom rond glazen gevels. De dakstructuur is onafhankelijk en kan zich ten opzichte van de gevel verticaal vrij bewegen. De dakplaat, met uitkragende dakrand, wordt gedragen door vier ronde kolommen van 10 m hoogte. De kolommen eindigen stervormig net onder het dak en ontplooien zich als een parasol. De regenafvoer gebeurt via de kolommen, waardoor het dak afhellend is naar binnen. De passerelle in het atrium hangt met trekkers aan de dakstructuur.
</p>
Tekst: <p>Kortrijk Xpo is een typische expo-site: een bonte verzameling van hallen, onderlinge verbindingen, opbouwplateaus en groen. Rondom dit chaotisch geheel werd een galerij geplaatst. Dit kader is opgebouwd als een modulair stalen raster.<br>
Metalen schermen maken de galerij afwisselend open en gesloten. De ingang van de Xpohallen wordt geaccentueerd door een inkom- en kantoorgebouw, waar het vierkante stramien van het skelet driedimensionaal wordt, en zo een portiek vormt naar binnen toe. De materialiteit van de galerij loopt door in het inkomgebouw en markeert zo de toegang naar de Rambla, de ruggegraat van de site. Boven de inkomruimte wordt het stalen raster ingevuld door een zwart volume met drie kantoorvloeren. Het zichtbare geraamte, opgebouwd uit witgelakte HEA 300-profielen, komt tot zijn recht door een afdekking met gegalvaniseerde profielplaten.
</p>
Tekst: <p>In Overijse werd een geklasseerde industriële graanmolen gerestaureerd en uitgebreid tot een administratief centrum. De drie bestaande gebouwen werden zacht gerestaureerd en van nieuwe functies voorzien. De herkenbare evolutie van deze gebouwen impliceerde een hedendaagse vormentaal en materiaalgebruik. Staal werd toegepast in de gordijngevel van de zuidgevel gecombineerd met een voorzetstructuur met zonluiken. Het nieuwe dakvolume bovenop het centraal gebouw bestaat uit een staalstructuur afgewerkt met een beglaasde gordijngevel. De dakstructuur van het dakvolume is in steeldeck uitgevoerd. Er werd voor staal geopteerd omwille van de eerlijkheid van het materiaal, de slankheid, het beperkt onderhoud en het duurzame aspect. Bovendien maakt de staalstructuur deel uit van de architectuur en biedt een gordijngevel in staal meer creatieve vrijheid aan de ontwerper.
</p>
Tekst: <p>In Buggenhout, in de schaduw van het station, huisvest dit uitdagend gebouw ziekenfondsdiensten. Hierbij werd gekozen voor een éénlagig ‘paviljoen’ waarin alle ruimten op het gelijkvloers gesitueerd zijn en dus optimaal toegankelijk. Het gebruik van grote glaspartijen benadrukt deze toegankelijkheid en dient het lage-drempel-gevoel te intensiveren. Het visueel doorlopen van het dak naar een luifel zorgt hierbij voor de noodzakelijke bescherming tegen oververhitting in de zomer. Kenmerkend voor het gebouw is dat er geen enkele dragende functie binnenin de ruimte aanwezig is: het stalen buitenschrijnwerk werd zodanig berekend dat het volledige dak gedragen wordt door stalen kokers en zodoende de functie krijgt van dragend schrijnwerk. De inclinerende kopse gevel was daarbij een extra uitdaging, mede doordat alle ramen zijn voorzien van driedubbele beglazing.
</p>
Tekst: <p>Op vraag van de opdrachtgever werd in het open glooiend Pajottenland een hedendaags landhuis geconcipieerd met grote open ruimtes die onderling zouden verbonden worden met flaneerruimtes. Om tegemoet te kunnen komen aan deze vraag van openheid werd onmiddellijk geopteerd voor een staalstructuur die dan ook zichtbaar gehouden werd als esthetische toegevoegde waarde aan de woonruimtes. </p>
<p>De woning past naadloos in de helling van het terrein en manifesteert zich zelfbewust in de site. De zichtbare staalstructuur neemt vlot deel aan de ludieke en dynamische uitdrukking van de ruimtes. Het spel van het skelet maakt ruimte vrij voor een interne wandeling in een open en helder architecturaal landschap.</p>
Tekst: <p>Bij de realisatie van een opvallende nieuwbouwwoning te Wondelgem speelde het budget een primordiale rol voor de uitvoeringsmethodiek. Om de kostprijs te drukken, werd gestreefd naar een korte bouwtijd en een eenvoudig materiaalgebruik. Uit deze overwegingen vloeide een hedendaags ontwerp voort dat opgebouwd werd uit een staalskelet en dat hoofdzakelijk uit geprefabriceerde elementen bestaat. Naast de stalen kolommen en balken, hanteerde men tevens betonnen predallen en werd het dak opgebouwd uit sandwichpanelen. De afwerking binnenin is vrij sober gebleven. PU vloeren versterken er de strakheid en grootte van de oppervlakten, de predallen zijn zichtbaar gelaten en zijn enkel voorzien van een dun spuitplamuur. </p>
Tekst: <p>In samenspraak met de dienst Monumentenzorg werd een bestaande woning uit begin 19de eeuw volledig in originele staat hersteld en tegelijkertijd voorzien van een nieuwe stalen uitbreiding langs de achterzijde en zijkant. Bij dit ontwerp werd gezocht naar een totaal contrasterend volume ten opzichte van het historisch karakter van de beschermde woning. Staal was hierbij de geschikte partner om het totale dossier uit te werken en een hedendaagse verfijndheid te realiseren. Dit zowel qua verhoudingen van de volumes, als qua detaillering, als qua materialen. </p>
Tekst: <p>Deze woning is tegen een helling aan gebouwd. De achtervleugel rust elegant tegen de heuvel en wordt door twee kolommen op 50 cm van de grond gesteund. Naast haar elegantie valt ze ook op door de originaliteit van het volume dat loodrecht op de straat staat ingeplant en over de vallei uitkijkt. Op zijn hoogste punt plooit het volume zich, om zich aan de helling vast te haken. De oversteek vormt een carport en bakent de toegangszone af. De constructie past naadloos in de beboste omgeving en straalt een eigentijds karakter uit door de kleurenkeuze. </p>
Tekst: <p>Deze woning werd ontworpen voor een eigenaar-zelfbouwer. Het architecturaal concept is gebaseerd op het archetype van de stalen schuren die men hier overal in het agrarisch landschap terugvindt.<br>
In tegenstelling tot de omliggende woningen die gebouwd zijn op opgehoogde grond, respecteert de woning de bestaande topografie. Haar inplanting op het natuurlijke maaiveld, dat lager ligt dan de straat, leidt tot een andere indeling van de ruimte: de slaapverdieping bevindt zich op het gelijkvloers, de leefruimte op de eerste verdieping. Deze geniet dan ook van het panoramisch zicht op de wijde omgeving.<br>
Het project toont aan dat staalbouw zich goed leent tot zelfbouw. Het prefabskelet van het industriële type werd in een doorgedreven voorstudie ontwikkeld, wat latere persoonlijke ingrepen vergemakkelijkt. Zijn realisatie in het atelier en zijn montage zijn snel en economisch. Dit proces biedt tevens alle voordelen van een winddichte werf.</p>
Tekst: <p>Om twee redenen werd voor renovatie gekozen: erfgoed en budget. Enerzijds getuigt de volledige typologie naar een leefwijze uit vervlogen tijden en is de gebruikte oude Boomse klei met uitsterven bedreigd. Anderzijds koos de bouwheer voor renovatie omdat na aankoop slechts een beperkt bouwbudget overbleef. De centrale architecturale ingreep is gericht op het maken van een nieuwe verbinding tussen huis en schuur, en tussen woning en tuin. <br>
Om dit te doen zonder een te nadrukkelijke architecturale krachttoer, en met een minimum aan toegevoegde materialen en energie, werd voor staal gekozen. Eén enkele, grotendeels in het atelier gelaste staalstructuur vervult alle taken. Ze stut de opengewerkte hoeken van huis en schuur op twee platstaalkolommen net achter de raamstijlen van het schuifraam. Ze omkadert de gevelopening met slechts een fijne staalplaatrand die tegelijk dient als dragende dakrand voor de nieuwe platdak vloer. Staalstructuur en aluminium raamprofielen zijn gelakt in dezelfde donkergrijze kleur, die de opening in de metselwerkvolumes benadrukt.</p>
Tekst: <p>Deze eengezinswoning in Merelbeke werd gerealiseerd met een staalstructuur die uitwendig niet zichtbaar is. Hierop werden zowel witte gladde betonpanelen als donkere metalen sandwichpanelen gemonteerd. De metalen prefab geïsoleerde Kingspan-panelen bestaan uit 10 cm PUR isolatie en zijn aan binnen- en buitenzijde bekleed met een vlakke metalen beplating. Ze werden aan de buitenzijde in lijn gezet met de betonnen prefab geïsoleerde gevelpanelen. Hiervoor werd een secundaire staalstructuur van L-profielen gerealiseerd. De primaire liggers van de staalstructuur zijn eveneens L-vormig om het plafond zoveel mogelijk continu te laten doorlopen. Ze zijn in de vloerdikte weggewerkt. Alle binnenmuren zijn niet dragend en werden geplaatst volgens het ritme van de liggers en kolommen van de staalstructuur.</p>
Tekst: <p>Het project bestaat uit de afbraak van zes onbewoonbare rijwoningen uit het einde van de XIXde eeuw en hun vervanging door drie nieuwe wooneenheden. Door een deel van de oude woningen te behouden werden twee problemen opgelost: de grond stabiel houden zonder heel het budget te besteden aan de heropbouw van een keermuur en eenzelfde volumetrische impact bewerkstelligen als de eerder bestaande met een budgettair realiseerbare vloeroppervlakte. Het doel bestaat er eveneens in aangename woningen te maken, met een rechtstreekse verbinding met de tuin via een zuidelijke binnenkoer en mooie vergezichten op het landschap. Een elegante gevelbekleding bezorgt het project de nodige lichtheid en raffinement en verwijst naar de metaalindustrie die nog in het landschap is verweven. De structuur bestaat uit stalen portieken op een travee met een tussenafstand van 4,80 m. Deze portieken zijn opgebouwd uit drie kolommen, waarvan er twee onderling geschoord zijn door trekstangen en door een ligger die het portiek afsluit.</p>
Tekst: <p>In dit project werden de principes van levenslang wonen geïntegreerd. Het biedt antwoorden op de veranderende woonnoden en -wensen. <br>Door te kiezen voor een stalen structuur kan een grote open ruimte gecreëerd worden waar geen dragende binnenmuren noodzakelijk zijn. <br>
De grote overspanningen geven alle vrijheid voor de interne organisatie en laat aanpassingen aan gewijzigde leefomstandigheden toe. De volledige draagstructuur is opgebouwd uit stalen warmgewalste profielen; de buitenwand is bekleed met stalen sandwichpanelen. Het dak bestaat uit stalen steeldeck-platen met interieurcoating terwijl de tussenverdieping geconstrueerd is uit voorgespannen betonnen welfsels. <br>
Door te kiezen voor staal, konden uithardingtijden uitgeschakeld worden en kon het project op korte termijn gerealiseerd worden. </p>
Tekst: <p>Voor de uitbreiding van de woning uit 1960 werd gekozen voor een volledig losstaande bovenbouw, steunend op vier massieve wanden. Het was immers onmogelijk om op de bestaande structuur een verdieping te bouwen: het gelijkvloers had rond om rond een overkraging van 70 cm ten opzichte van de kelder en het plat dak bestond uit een houten roostering. De traphal is de enige verbinding tussen de twee bouwvolumes. Een stalen structuur was de ideale oplossing om de overspanning van 17 m te realiseren. Zowel de vier buitengevels als de gebogen dakstructuur werden volledig uit staal gemonteerd. Het geheel van wanden en dak werd met een houten geïsoleerde structuur opgebouwd. Aan de buitenzijde werd het gebouw volledig afgewerkt in zink.</p>
Tekst: <p>De woonwensen van de bouwheren, gepassioneerd door motoren en fervente sterrenkijkers, waren simpel en ook wel een tikkeltje eigengereid. Ze wensten een kleine maar ruimtelijke woning met het gevoel van een loft. Er werd een compacte woning met een oppervlakte van amper 100 m² in staalskeletbouw gecreëerd, volledig afgestemd op hun hobby’s. Vanuit het bubbelbad kan je de sterrenhemel bewonderen, vanuit elke hoek van de woning zie je de bolide glimmen. Vanuit het bed kan je in de tuin kijken en de woonkamer sluit aan op een geïntegreerd overdekt terras. De staalskeletbouw maakt gebruik van stalen liggers en kolommen, steeldeck tussenvloeren en dak, Kingspan sandwichpanelen en zink. Het blauwe zink als bekleding van de buitenkant, een primeur, geeft de woning een verleidelijke uitstraling.</p>
Tekst: <p>Het project omvat de grondige verbouwing van een 19e-eeuws herenhuis. Terwijl het statig voorhuis z’n authentiek, eerder gesloten cachet behoudt, bevat het contrasterende achterhuis bijzonder luchtige en klare leefruimtes. De grote vide, de patio, brede glaspartijen, het zenitaal licht en diverse doorzichten zorgen voor een boeiende ruimtelijke beleving. Het raam over de volle breedte brengt de tuin binnen in het interieur. Men koos voor een stalen hoofdstructuur om een ‘open plan’ mogelijk te maken. Zo werden langs de beide gemene muren kolommen gemonteerd, verborgen in een voorzetwand en in een multifunctionele kastenwand. De stalen liggers werden ingewerkt in de diktes van de vloerplaten om doorhangende balken te vermijden. Het staal is dus onzichtbaar verwerkt en vormt geen opvallend visueel element, maar enkel de verfijnde puzzel van stalen elementen maakt deze sobere en eerlijke architectuur mogelijk. Niet spectaculair, wel efficiënt.</p>
Tekst: <p>Deze woning in Duffel bevindt zich tussen een reeks villa’s en een groot bos en werd opgetild tot 1,50 m boven het maaiveld. Zo ontstond een bungalow op niveau die zich ontwikkelt rond een centrale patio.<br>
Het dak is uitgevoerd in een zelf samengesteld sandwichpaneel met steeldeck om een maximale overspanning te kunnen realiseren maar ook om het karakter van een bungalow te garanderen. De onderste laag is horizontaal, de bovenste laag ligt in helling. De perforaties van de onderste laag staalplaten geven de woonruimte een akoestische kwaliteit. Het zichtbare stalen plafond refereert naar de Californische case-study houses. De dakrand in wit gemoffelde staalplaat bekroont het huis. Alle toevoegingen zoals regenafvoeren, brievenbus,… zijn eveneens in wit gemoffeld staal. Ze contrasteren met de noeste bakstenen. Één kolom in RVS bevestigt de constructieve uitzondering.</p>
Tekst: <p>Het bouwvolume van deze nieuwe woning met architectenkantoor is krachtig maar strak. Het dankt dit karakter aan zijn skeletbouw met een gevel- en dakbekleding in hoofdzakelijk tegelpannen met een paar accenten in plaatmateriaal. Op die manier wordt een volume gecreëerd dat een monolitische eenvoud uitstraalt. De bouwwijze is een combinatie van een staalskeletstructuur met een houtskeletinvulling. <br>
Het staalskelet zorgt voor de hoofddraagstructuur, terwijl de methode met houtinvulling voor een extra rigide geheel zorgt. Deze droogbouwwijze laat toe met een gewichtsbesparing toch een stevige hoofdstructuur te construeren. Daardoor kunnen de funderingen lichter worden en kan er veel meer geïsoleerd worden op eenzelfde muurdikte. Door met een structuur te werken in plaats van volle wanden en vloeren, is er ook een flexibele ruimtebepaling en beleving, die steeds in de toekomst op eenvoudige manier aangepast kan worden, een bijdrage tot het duurzame karakter van de woning en kantoor.</p>
Tekst: <p>De woning wordt gevormd door twee in elkaar geschoven volumes. Het bouwen met staal leverde naast nieuwe bouwvormen ook een flinke brok architectuur op. In tegenstelling tot het afgeschermde beeld naar de straatzijde toe, legt de woning het accent op de tuinkant. De flexibiliteit van de toegepaste materialen, aluminium en staal, maakten nieuwe woonvormen mogelijk. Ondanks het gebruik van deze nieuwe materialen, blijven de elementaire architectuurwaarden overeind. Zo wordt de ruimte niet door de oppervlakte bepaald maar door een geraffineerde maatvoering, vides en duplex-principes. De onconventionele passerelle maakt niet alleen de verbinding tussen de kamers maar evenzeer met de ruimte. De kwaliteit van de woning ligt in de ervaring van de ruimte. De grens van die ruimte is ingevuld met staal en galva. </p>
Tekst: <p>Hartje Land van Herve werd een oude hoeve volledig vernieuwd. Ze omvat drie appartementen en een overdekt zwembad. Een nieuwe aanbouw is op het bestaande hoofdgebouw geënt en bekleed met weervast staal. De gevelbekleding is in perfecte harmonie met de omgeving waarin ze aangebracht. De roestkleur past doorheen de seizoenen naadloos in het landschap. Het geheel is homogeen, maar elk element draagt duidelijk de sporen van zijn tijd. Het weervast staal werd zo eenvoudig mogelijk aangewend: er zijn geen uitkragingen, het ensemble is monolitisch, de staalplaten zijn groot qua afmetingen. De gevelbekleding accentueert de eigentijdse lijnen van de aanbouw en zorgt voor een geometrische, hoekige en duidelijke dynamiek.</p>
Tekst: <p>Weervast staal vormde het hoofdelement van dit verbouwingsproject van een woning en haar bijgebouwen tot twee appartementen. Het project geeft met industriële accenten, een eigentijdse invulling aan de architectuur van het oorspronkelijk gebouw. <br>>De inplanting en de volumes werden bewaard, maar de dynamiek van de bijgebouwen werd radicaal gewijzigd. Dankzij de esthetiek van geprepatineerd staal, oogt het gebouw hartelijker en gezelliger. Op de draagstructuur bestaande uit metselblokken, werden een houten keperwerk en isolatie aangebracht. Op een metalen regelconstructie werden stalen modules van 120 cm hoogte en wisselende breedte vastgeschroefd. <br>
De gevels zitten vol met ramen van verschillende afmetingen, sommige klein, andere panoramisch, naargelang de oriëntatie en bieden een quasi volledig zicht op de Maas en haar omgeving.</p>
Tekst: <p>Op de top van een helling in de Vlaamse Ardennen kreeg een sfeervol landhuis een opmerkelijke uitbreiding. Het zwaartepunt lag hierbij op het uitbuiten van de panoramische omgeving. Op het niveau van de kelder werd de uitbreiding beperkt: een centrale massieve koker maakt dat de aanbouw vooral een zwevende constructie wordt. Grote vakwerken in staal met een totale lengte van meer dan 15 m werden hiertoe opgehangen aan de centrale kern. Aan de taludzijde worden trekkrachten via trekkers afgeleid naar de funderingsvoet onder de centrale kern. Aan de pleinzijde kan daardoor een overkraging ontstaan van bijna 6 m. De buitenschil van het nieuwe extroverte volume wordt volledig beglaasd waardoor de aanwezigheid van de omgeving als decor extra benadrukt wordt. De keuze voor staal was binnen dit project essentieel om het zwevend karakter én de openheid naar buiten toe mogelijk te maken. Hierdoor was het ook mogelijk het volledige vakwerk prominent zichtbaar te laten. </p>
Tekst: <p>Dit project betreft de verbouwing en renovatie van een aftands industrieel gebouw gelegen in de Sint-Katelijnewijk in Brussel. De renovatie van het gebouw luidde de opwaardering in van een oude steeg. Het industrieel gebouw werd omgevormd tot lofts. Van het bestaand gebouw, werden enkel de staalstructuur, een deel van de vloer in hout en de achtergevel behouden. Andere aanpassingen aan de structuur waren noodzakelijk om te beantwoorden aan de eisen van het nieuwe structuurplan (patio...). Naast de stalen draagstructuur die zichtbaar werd gelaten, voorzag de architect in het gebruik van elementen in verzinkt staal voor het buitensmeedwerk, zoals de decoratieve lateien, de gemeenschappelijke trap en de trapleuningen. Op die manier werd de industriële herkomst van de plek benadrukt en kreeg het geheel een moderne toets.</p>
Tekst: <p>De woning bevindt zich op de grens tussen wonen en weides, waarboven een watertoren als een vliegende schotel lijkt te hangen. De woning oriënteert zich zowel op de tuin als op het landschap vooraan. In plaats van een garage of klassieke carport zweeft de bovenverdieping. Hieronder ontstaat een ruimte om de wagen overdekt te stallen. <br>
Verwijzend naar het schilderij ‘De verzoeking van Sint Antonius’, die de zoektocht verbeeldt om zware objecten licht te laten lijken, staan de twee bakstenen dozen op de verdieping op stalen <br>
pootjes. Ook andere elementen, zoals de vestiairekast, de loopbrug in glasdallen, de uitkragende buitentrap in de patio, de volledige verdieping van het voorste volume, proberen aan de zwaartekracht te ontsnappen om een gevoel van lichtheid te suggereren.</p>
Tekst: <p>De bestaande achterbouw van een interbellumwoning was niet meer aangepast aan de verwachtingen van de bouwheer noch aan de eisen van ons hedendaags leefcomfort. Het uitgangspunt bij de verbouwing was het verkrijgen van een polyvalente kamer met zoveel mogelijk relaties en een maximaal ruimtegevoel. De bestaande staalstructuur van het achterste volume liet toe om een totaal nieuwe invulling te geven aan de achterste zone. Het staalskelet werd hierbij opgevuld met een houtstructuur voor wanden en dak. In dit dak werden twee horizontale kaders voorzien. Deze laten licht toe tot diep in de bestaande woning en geven beide een verschillend zicht op de achtergevel. Door het materiaal- en kleurgebruik te verlengen naar buiten werd een eenheid gecreëerd. De relaties met buiten worden hierdoor versterkt. Binnenin werd geopteerd om het kook- en spoelgedeelte op te bergen in kasten. Op die manier betracht de nieuwe ruimte de diverse activiteiten op de voorgrond te plaatsen en zichzelf meer afwezig op te stellen.</p>
Tekst: <p>Op een sterk hellend perceel werd deze eengezinswoning opgericht. De woning is vooral oost-west georiënteerd om maximaal van de bezonning te genieten en overhitting te vermijden. Door de helling van het terrein zitten de leefruimtes tussen de kruinen van de bomen en worden de seizoenen van dichtbij beleefd.<br>
Een eenvoudig stalen raster werd omhuld met een houten skelet; dit werd gevuld met cellulosevlokken en bekleed met zinken gevelpanelen. Deze constructie liet het werken met een lichte en minimale structuur toe. De combinatie van de zichtbaar gelaten stalen draagstructuur en windverbanden, polybeton en aluminium schrijnwerk contrasteert met de houten afwerking en de aanwezige natuur. Alle binnenwanden zijn lichte wanden. Zo kan ingespeeld worden op de veranderende behoeftes van het gezin. </p>
Tekst: <p>De opdrachtgever van deze vrijstaande woning wenste een loft-woning te creëren. Om dit te realiseren maakte de architect gebruik van een staalskeletbouw bestaande uit stalen liggers en kolommen, steeldeck en sandwichpanelen waarbij dit alles in het zicht werd gelaten. Op het gelijkvloers werd gekozen voor een vloer in polybeton en op de verdieping voor geverniste OSB-platen om dit karakter nog te versterken. Het grondplan toont een balkvormig volume waarin de woonruimte en de ouderlijke slaapkamer zijn ondergebracht. Het toepassen van staal bood door zijn eigenschappen meteen ook enkele bijkomende en uitdagende bouwkundige mogelijkheden. Door de trekkracht als creatief uitgangspunt te hanteren, werd het dankzij het staalskelet perfect mogelijk om aan het hoofdvolume een volume buitenwaarts te hangen waarin de kinderkamers zijn ondergebracht. Dit uitkragende deel dient tegelijkertijd als carport.</p>
Tekst: <p>Het project betreft een reconversie van een langgevelhoeve door een woning, een kantoor en een schildersatelier in de schuur onder te brengen. De bestaande context kon behouden worden dankzij de bescheiden toevoeging binnen de schuur. <br>
De inkomhal maakt deel uit van een ingeschoven balkvolume waarin ook de natte cellen gesitueerd zijn. Deze zelfdragende doos is opgebouwd uit een licht stalen frame en herbergt de overloop naar de verdieping. Het nachtgedeelte werd opgehangen in de schuur door middel van een lichte staalstructuur. De slaapkamers zijn bereikbaar via een stalen passerelle in platstaal met ondoorzichtige en gezuurde beglazing. Staal bood de mogelijkheid tot minimale secties van de structurele delen en tot specifieke afwerking van het interieur door toepassing van bruut geolied staal.</p>
Tekst: <p>Binnen een typische verkaveling waarbinnen de woningen twee aan twee gekoppeld zijn en eenzelfde typologie bezitten, is het een uitdaging om door middel van een nieuwe uitbreiding een duidelijke meerwaarde te geven aan de bestaande bebouwing. De bewoners van een halfopen eengezinswoning in Schrijberg gingen deze uitdaging aan door resoluut te kiezen voor een hedendaagse aanvulling in een staalskelet. In plaats van aan te sluiten aan de woning werd geopteerd om het ontwerp zowel in materiaalgebruik als in uitdrukkingsvorm maximaal in contrast te brengen met het reeds gebouwde. Hierbij werd tevens getracht een interactie tussen de uitbreiding en de tuin te bekomen door grote openschuivende glaspartijen te integreren in de achtergevel. De architecten kozen hier expliciet voor staal omwille van de talrijke mogelijkheden voor de detaillering van het gemoffeld stalen buitenschrijnwerk in combinatie met een elegante staalstructuur en gevelafwerking.</p>
Tekst: <p>Het café ’t Schipken werd verbouwd tot architectuurbureau met woonst. Bij aankoop was het pand onbewoonbaar verklaard door een structureel probleem. Dit werd verholpen door een interne, in het bestaande metselwerk, dragende staalstructuur die afdraagt tot op het gelijkvloers. Er werd gebruik gemaakt van stalen kolommen en dragend buitenschrijnwerk in gemoffeld staal. De dakuitbouw werd vervangen door een vooraf in elkaar gelast dragend frame dat in zijn volledigheid werd gemonteerd. Tussen de stalen vinnen werd verlijmde beglazing gecombineerd met opengaande raamkaders. In de binnenafwerking werden de trappen vervaardigd uit bruut geolied staal. Staal, als materiaal, laat een minimale sectie van de al dan niet dragende elementen toe, waardoor een optimale elegantie mogelijk is voor de interieuringrepen.</p>
Tekst: <p>De zuidelijk georiënteerde glazen gevel van de toegang tussen twee bestaande gebouwen van de Leuvense faculteit Sociale Wetenschappen, dient van een zonwering voorzien te worden. Om de functionaliteit te overstijgen werd beslist dit te combineren met een kunstwerk. De wil om de uitkraging en het gewicht van de zonwering te beperken, leidden tot een keuze voor staal.<br>
Het kunstwerk, dat ongeveer 40 cm voor de gevel wordt geplaatst, bestaat uit een tekst in roestvast stalen letters. De belettering aan de buitenzijde draagt bij tot de identiteit en herkenbaarheid van het gebouw.<br>
Om de hoge kostprijs voor het ophangen van afzonderlijke letters te drukken, werd gekozen voor een gedicht uit negatieve letters en wordt een zonnescherm gecreëerd met elementen die bij aanvang als restmateriaal beschouwd werden.</p>
Tekst: <p>Het project probeert rijden met reizen te verzoenen, de snelweg in harmonie te brengen met het milieu, veiligheid aan comfort te koppelen en het nuttige aan het aangename te paren. De compactheid van het plan heeft tot doel de groene ruimte te maximaliseren, de geasfalteerde zones tot een minimum te herleiden en de functionaliteit van het station te optimaliseren. De opbouw en de functionele organisatie van het station is in spiraal gestructureerd en wordt gematerialiseerd door de patio aan de ingang van het gebouw. Deze vormt het verzamel- en ontmoetingspunt voor de ganse zone. Rond deze centrale plek ontvouwen zich daken als vleugels of koepels in wit PVC-doek op een stalen structuur. Ze kondingen vanop de snelweg het station aan. De verschillende vleugels overkappen het paviljoen waarin alle diensten van het station zijn ondergebracht. Aandacht voor het milieu en duurzame ontwikkeling vormen de leidraad van alle keuzes.</p>
Tekst: <p>Het oorspronkelijk gebouw, een traditionele constructie uit de jaren 60, was uitgeleefd en vergde een grondige renovatie om te beantwoorden aan de nieuwe noden van de gebruikers. De structuur van het gebouw werd ontmanteld. De decoratieve penanten van het gevelmetselwerk werden verwijderd om een panoramisch zicht te verkrijgen op het koninklijk park en het hele zuiden van Brussel. De niet-geïsoleerde oude gevel, bekleed met natuursteen en de aluminium ramen maakten plaats voor nieuwe, ruim beglaasde houten gevels, uitgerust met richtbare zonneblinden voorzien van bamboe-lamellen. Een scherm van met in staal gevatte glazen louvers beschermt het hout van de verdiepingen van +1 tot +5 tegen de regen en wordt aangevuld met een doorlopende glazen luifel op de verdieping +6. Op het gelijkvloers evenals op de hoek van beide straatgevels en ter hoogte van de gemene muren, wordt het louverscherm onderbroken en krijgt de gevel een bekleding van roestvast staal.</p>
Tekst: <p>De opdracht bestond in de reorganisatie van een geklasseerd gotisch huis (1530) en de verbouwing van het achterhuis. In het nieuwe opzet werd de muur op de eerste twee verdiepingen vervangen door een open structuur die de moerbalken opvangt en de trappen draagt. <br>
Voor deze nieuwe, 12 m hoge trappenpartij werd een driedimensionele lijnstructuur ontworpen. Wand en treden zitten onderling vervlochten. De verschillende treden lussen door naar elkaar of blijven net onafhankelijk.<br>
Aldus krijgt de vroegere, zeer donkere traphal een lichtpercolator die zacht gefilterd licht verspreidt over alle verdiepingen en ontstaat een fijnmazig net waarin objecten een plaats kunnen vinden. De volledige structuur werd volledig 3D ontworpen en ook steeds 3D digitaal gecommuniceerd tussen de partijen.</p>
Tekst: <p>Dit kunstwerk stelt de hand van Prometheus, de Griekse god en symbool van kennis, bezieling en creativiteit voor. In het midden van de handpalm suggereert de grillige opening de schittering van het vuur. Door de abstrahering van hand en vuur overstijgt het werk het anekdotische en wordt het vertaald naar een visueel interessante en krachtige vorm. Is de vormgeving strak, dan valt ze op door haar asymmetrie, grillig lijnenspel en helder materiaalgebruik. Zo harmonieert het beeld met zijn omgeving terwijl het er anderzijds ook mee contrasteert. Het beeld (6,30 x 4,60 x 1,87 m) werd vervaardigd uit inox 316L, een extra corrosiebestendige en onderhoudsvriendelijke legering. Op de binnenstructuur van inox kokerprofielen werden dunne platen (2,5 - 3 mm) verlijmd en gelast. De oppervlaktebehandeling is matglanzend.
</p>
Tekst: <p>De gevels van het project ICT 3 en 4 van het Wetenschapspark Arenberg bestaan uit baksteen afgewisseld met grote raampartijen. In de gevels garanderen stalen profielen de stabiliteit van het buitenspouwblad. Deze stalen liggers zijn zichtbaar en creëren een horizontale gelaagdheid in het gevelvlak. <br>
De glazen gevelpartijen worden omsloten door metalen gaanderijen en afgewerkt met een ‘tweede huid’, bestaande uit een strekmetalen scherm dat fungeert als zonwering en als borstwering voor het onderhoudspersoneel. De gegalvaniseerde HEA 160 profielen hebben een lengte van 2,70 m die perfect overeenkomt met de modulering van de kantoren binnenin. Op deze profielen komt een vloer uit gegalvaniseerde volle staalplaat (4 mm). Plafonds en gaanderijen worden met een gegalvaniseerd maasrooster afgewerkt.</p>
Tekst: <p>Naast de renovatie van een aantal gebouwen, plant de campus Sint-Lukas in Brussel ook een nieuwbouw. Een belangrijk onderdeel ervan is het brugvolume dat zich tussen het nieuwe bakstenen torengebouw en de nog te renoveren bestaande neogotische blokken in het binnengebied bevindt. Deze verbinding wordt opgebouwd rond twee stalen spanten waartussen een vloer- en dakconstructie gemonteerd is. Aan de achterzijde bevindt zich een klein spant van 15 m lang en aan de voorkant een spant van 29 m. De hoogte bedraagt 4 m. De lichte dakconstructie is opgebouwd uit dragende gegalvaniseerde geprofileerde staalplaten. De stalen spanten vormen letterlijk een eigentijdse colonnade op hoog niveau. Door de materiaaleigenschappen kan gewerkt worden met beperkte secties voor de duw- en trekstaven.</p>
Tekst: <p>Het Médiacitécomplex in Luik, met zijn 450 m lengte en oppervlakte van 160.000 m2 één van de grootste winkelcentra van het land, wordt gekenmerkt door een indrukwekkende golvende dakconstructie. De bedekking is opgebouwd uit een doorzichtig opblaasbaar EFTE kunststof kussenpakket. Het stalen dak zelf is opgesplitst in 8 delen met een lengte variërend van 30 tot 75 m, onderling gescheiden door een dilatatievoeg. Deze overspannen de winkelgalerij tussen de 10 en 21 m. De complexe stalen structuur is opgebouwd uit samengestelde gelaste kokerliggers met een unieke lengte en kromming. De plaatdikte van de profielen varieert van 8 tot 40 mm. Deze zijn bij voormontage aaneengelast tot dakdelen die nog net transporteerbaar waren over de weg. De kokerliggers staan mee in voor de globale stabiliteit van het dak.</p>
Tekst: <p>Voor de bouw van een flexibel magazijn ontwierp de architect een complex met subtiele mise-en-scène. Belangrijk daarbij was de grote lichtinval. Om dit te bereiken werd een atrium met wintertuin gebouwd. Deze is overdekt met een koepel van meer dan 350 m2. De blikvanger is het rechthoekige bureaugebouw en open-planbureaus met in het midden een met glas bedekt groen binnenhof. Het glas-in-staaldak en de glazen voorzijde laten het daglicht binnen. De draagstructuur van het atriumdak is opgebouwd uit ronde buizen die uiterst nauwkeurig dienden geproduceerd en gemonteerd te worden om spanningen in het glas te vermijden. De koepel van het atrium is 14,23 x 25,15 m en weegt minder dan 10 ton. Staal combineert alle facetten die een lichte, sterke en flexibele dakconstructie garanderen.</p>
Tekst: <p>Voor de uitbreiding aan het bioscoopcomplex Decascoop in Gent werd een nieuwe stalen luifel ontworpen, die in de hoogte een verloop heeft in twee richtingen. Dit houdt in dat geen enkel identiek vakwerk kon toegepast worden. De uitwerking van dergelijk uitkragend concept was enkel mogelijk in een 3D-staalstructuur. Belangrijke randvoorwaarden voor de positie van de kolommen zijn het naastliggend gebouw en de ondergrondse kelder onder deze te bouwen luifel.<br>
De structuur wordt gedeeltelijk vastgezet aan het bestaande gebouw, dit teneinde de horizontale windlasten op te kunnen nemen. Aan de achterzijde steunt de structuur op kolommen. Aan de zijkanten is er enerzijds een kolommenstructuur, anderzijds een drieledige kolom. Gezien deze diversifiëring van steunpunten, werkt elk vakwerk op iedere as op een andere manier.</p>
Tekst: <p>Voor 79 concerten over de hele wereld bestelde de Ierse rockgroep U2 ‘The Claw’ of ‘De Klauw’, een 28 m hoge staalstructuur met een centrale spits die tot 51 m reikt. De constructie steunt op 4 gebogen pijlers waarin licht- en geluidsapparatuur is ondergebracht. Ze overspant 60 m zonder dat ze voor het publiek het zicht belemmert. De 250 ton zware staalstructuur wordt in vier dagen gemonteerd en in twee dagen weer gedemonteerd. Elke gebogen pijler bestaat uit 13 trapezoïdale vakwerksegmenten, voorzien van lashaken. De segmenten zijn opgebouwd uit dikwandige warmgevormde buizen. Alle buisuitsnijdingen zijn gerealiseerd met CNC-machines en gelast met behulp van specifieke mallen. Dankzij een nauwgezette gelijke uitvoering zijn de segmenten onderling verwisselbaar, wat de installatie vergemakkelijkt.
</p>
Tekst: <p>Het nieuwe Hergé museum ligt aan de rand van het Bois de la Source en overspant de centrale ringweg van Louvain-la-Neuve. De toegang voor het publiek bevindt zich aan de westkant. Een grote, heldere ruimte geeft uit op vier entiteiten die onderdak bieden aan een cafetaria, een boetiek, een zaal voor tijdelijke tentoonstellingen, sanitair en vestiaires en de veiligheidspost. Via loopbruggen kunnen de bezoekers van het ene compartiment naar het andere overstappen. Om de centrale ring over een vrij aanzienlijke afstand te overbruggen, diende men zo licht mogelijk verticale draagelementen aan te wenden die de indruk geven dat het volume in zijn groene omgeving over de straat zweeft. Dit doel kon enkel bereikt worden door gebruik te maken van stalen profielen in de vorm van drievoeten die vanuit hun basis in een regelmatige waaier uitlopen op de steunpunten onder de vloer van het museum.</p>
Tekst: <p>Dit kantoorgebouw, waarvan de eerste fase dateert van 37 jaar terug, diende te worden opgefrist. Vooral de toegang en de receptie moesten worden aangepast en gemoderniseerd. De betonnen trappen werden vervangen door een toegangshelling. De receptie werd uitgebreid en volledig beglaasd. Ze werd ook voorzien van een sas en een vast zonnescherm om oververhitting in de zomer tegen te gaan.<br>
Alle draagelementen, evenals het loopvlak van de toegangshelling, zijn in staal uitgevoerd. Speciale aandacht werd besteed aan de knopen, waar de buitenstructuur door het schrijnwerk heen, aan de binnenstructuur is verankerd en alle windlast moet opvangen. <br>
De bestaande gevelbeplating werd vervangen door een horizontaal geprofileerde stalen beplating, nadat een extra-isolatie werd aangebracht.</p>
Tekst: <p>De opdracht bestond erin een stalen draagstructuur te bouwen voor 420 m2 fotovoltaïsche zonnepanelen. ‘De Energieboog’ moest een architecturaal kunstwerk worden dat als nieuw uithangbord kon fungeren voor de maatschappij en haar omgeving. Na een grondige studie van de site en de mogelijke schaduwinvloeden werd gekozen voor een ellips segment, dat een perfecte integratie biedt met de bestaande gebouwen, het gevoel geeft van oneindigheid en de overgang realiseert tussen de blauwe siliciumcellen en de lucht. De buitenwand van de boog bestaat uit 280 panelen die naadloos aansluiten en gemonteerd zijn op een horizontaal rasterwerk. Dit steunt op 5 geprofileerde verzinkte stalen kolommen van elk 20 m. De totale constructie is gemonteerd op een funderingsplaat met 8 funderingspalen van elk 15 m lang.
</p>
Tekst: <p>De bouwheer van dit typisch Brugse herenhuis wilde zijn woning uitbreiden met een oranjerie die beantwoordt aan het huidig wooncomfort, maar qua stijl de bestaande retro-look respecteert. Voor deze beglaasde constructie opteerde de architect voor een structuur van stalen vinnen met in elkaar passende tand- en groefverbindingen. Alle onderdelen zijn afzonderlijk gelaserd met een 3D laser uit staalplaten met een dikte van 12 of 15 mm. Alle staal is van de kwaliteit St 37. Deze gelaserde vinnen vormen de basis van de constructie en dienen ook als mal voor het rolwerk van de glasdragende stalen gevelprofielen. Het stalen gevelsysteem - Jansen Viss TVS - bestaat uit een stalen onderprofiel met geïsoleerde verbindingsknoppen en rubbers, wat een perfect wind- en waterdicht geheel zonder koudebruggen garandeert.</p>
Tekst: <p>Welzijn en geluk van de dagelijkse gebruikers staan centraal in dit project. De twee kantoorvolumes zullen omgeven zijn door water en groen. Die emotionele belevingswaarde wordt ook doorgetrokken naar de binnenruimten, met hoge plafonds, veel licht en open ruimtes. De constructie heeft bovendien een waardevol ecologisch aspect, zowel op het gebied van materiaalkeuze als wat de technieken betreft. Samen met een driedubbele beglazing, een voorzetstructuur van 240 ton staal en extra dikke isolatie van muren en daken, zorgt betonkernactivering voor een vierde van het energieverbruik van een traditioneel gebouw. De snel te monteren voorzetstructuur zelf wordt opgebouwd als een onafhankelijke structuur, zonder perforatie van de gevelwand, waardoor koudebruggen worden vermeden.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe tramstation aan de Heizel in Brussel wil een meerwaarde bieden aan de heterogene omgeving vol grote katalysatoren en een eigen identiteit verwerven. Door middel van een heldere vormgeving, materiaal- en kleurgebruik, werd gekozen voor een eindstation met een eigen gezicht en sfeer.<br>
De helderheid van het concept wordt doorgetrokken in de uitvoering van de overkappingen op de 5 perrons. Een ontdubbelde spantenstructuur staat op verschillende afstanden ten opzichte van elkaar, wat een dynamisch effect veroorzaakt. De 1 cm dikke staalplaatdaken worden verstevigd door dwarse vinnen die op de bovenzijde van het dak geplaatst zijn, waardoor een zwevend dakeffect ontstaat. De structuur van de overkappingen is een ontdubbelde spantvorm, waartussen alle elementen en activiteiten die op het perron hun plaats hebben, worden geïntegreerd.
</p>
Tekst: <p>Het project kadert in de heraanleg van het centrum van Guignies. Hiertoe moest de speelplaats van de lagere school een nieuwe functie toebedeeld krijgen. Het uitgangspunt voor de architecten bestond erin een eeuwenoude boom in het midden van de speelplaats volop tot zijn recht te laten komen. Alle hoofdlijnen van de constructie lopen samen naar deze boom. Om het zicht vanaf de publieke ruimte te verzekeren, werd geopteerd voor geperforeerde verzinkte staalplaten. De hele structuur van het gebouw werd getoonzet door staal, vanaf de kolommen tot de luifel. De kaders van de panelen werden gerealiseerd in staal dat in de drie primaire kleuren werd gelakt, een knipoog naar de schoolse vorming. Deze kleuren vinden we ook terug aan de zijkant van de speelplaats van de school. In de structuur werden ook volle panelen geïntegreerd om er berichten aan te bevestigen. De luifel in roodgelakt staal symboliseert het dak van ‘het huis voor de kinderen’.</p>
Tekst: <p>Het nieuwe gebouw van het Open Leercentrum op de campus werd ingeplant op de belangrijkste voetgangersassen en vervuld aldus zijn centraliserende functie. Het bestaat uit twee gebouwdelen die door 3 circulatievolumes verbonden zijn. De buitenruimte tussen deze gebouwen wordt overdekt met een luifel vervaardigd uit een PVC-gecoat polyesterweefsel op een ranke stalen structuur. De overkapping is een gemengde staal- membraanstructuur die strikt modulair werd opgevat. Ze bestaat uit 28 velden van 4,80 m breed en 14 m lang. Tussen 2 parallelle hoofdbogen wordt dwars op het gebouw een zeil gespannen. Op de hoofdbogen staan dwarse secundaire bogen met een pijl van 0,75 m, voor een overspanning van 4,80 m. Het doek wordt over de secundaire bogen in de gepaste zadelvorm gespannen.</p>
Tekst: <p>De bestaande ijsschaatspiste op de sportterreinen van Bloso in Herentals diende opgewaardeerd te worden. Veelal bleek de benutting te beperkt omdat het een openluchtconstructie betrof waardoor de weersinvloeden het gebruik te fel beïnvloeden. De overkapping van stalen elementen waaraan een zeilconstructie is bevestigd, moet dit euvel verhelpen.<br>
De sectie van de hoofdpyloon waaraan de ganse constructie is opgehangen is opgebouwd uit 2 verschillende diameters van buisprofielen. De afschoring van de hoofdpyloon gebeurde deels op een nieuwe zool, maar ook door gebruik te maken van de eigen gewichten van bestaande constructies. Samen met de zeilconstructie was het gebruik van ranke stalen materialen een absolute vereiste. Alles samen werd 5.600 kg constructiestaal S235 verwerkt.</p>
Tekst: <p>Voor de tiende verjaardag van het Antwerps jeudgtheater hetPaleis verzon Dimitri Leue het koningsdrama Armandus de Zoveelste. Het decor is een architectonische studie an sich en bestaat uit een complexe stalen structuur die tijdens de voorstelling evolueert van sculptuur die de ruimte beïnvloedt door haar vorm, naar een letterlijke begrenzing van de ruimte. Het is samengesteld uit vier scharnierende driehoekige prisma’s, gevormd door stalen vaste en pivoterende deurkaders. Deze prisma’s zijn onderling scharnierend verbonden. Dit decor is volledig recycleerbaar, kan worden verzaagd en herbruikt. Verder werd gestreefd naar een zo licht mogelijke structuur met een minimum aan materiaal. Staal combineert deze aspecten: lichtheid, stevigheid, aanpasbaarbaarheid en recycleerbaarheid.</p>
Tekst: <p>In dit project werd het bovenste gedeelte van het gebouw aangepakt als een omgekeerde duplex. Er werd een bovenbouw met een skelet van hout en staal gerealiseerd om er het salon in onder te brengen. Teneinde de toegang tot het appartement mogelijk te maken, werd een driedimensionele metalen structuur in de scheidingskoer tussen de 2 gebouwen opgetrokken, dit in combinatie met een betonnen toren, waarin de lift werd geïnstalleerd. De structuur is licht en gaat perfect op in de terrassen waar weelderig groen de boventoon voert. De structuur van de trap en het bordes voor de lift bestaat uit 3 stalen steunbuizen, een platte boom en geplooide en diepgetrokken staalplaat. De metalen structuur van het bordes en van de terrassen is met bangkirai bekleed. Ze werd thermisch gemetalliseerd. De trapleuningen zijn samengesteld uit buizen van 48 mm met ronde bochtstukken, platte stijlen en een dorpel in geperforeerde staalplaat.
</p>
Tekst: <p>Voor het project W16 dat uit 3 bouwdelen bestaat werd de kwaliteit door een in elkaar vloeiende reeks van verschillende ruimtes op een eigentijdse manier opgewaardeerd. Zo werd een nieuw volume gecreëerd dat de verbinding tussen de bestaande gebouwen maakt. Aan de sobere gevelcompositie van het gebouw Van Kuyck werd een tweede laag toegevoegd. Het scherm van horizontale inox passerelles en verticale getorste glazen lamellen brengt de gevel van het gebouw in de lijn van de boulevard. Voor het concept was het belangrijk dat de kaders van de glaslamellen zo fijn mogelijk werden gerealiseerd maar moest ook worden rekening gehouden met de windkracht, glasdikte, spanningen in het glas en uitzetting van het glas en kader bij opwarming. Hiervoor was inox de beste materiaalkeuze. Het voldoet aan zowel alle technische als esthetische eisen.</p>
Tekst: <p>De wedstrijd beoogde de verbouwing van de brouwerij Hallemans, gelegen langs de kleine Zenne, tot 31 atelierwoningen voor kunstenaars. Omdat de oppervlakte van het hoofdgebouw beperkt was, moest een nieuwbouw worden opgetrokken om het geheel aan te vullen. Deze omvat de goederenlift die alle atelierwoningen van het project aandoet via loopbruggen in het binnenplein en galerijen in het oude gedeelte. Het gebruik van staal liet toe fijnere loopbruggen te maken dan wanneer ze van hout of beton waren gemaakt. Het structureel principe bestond erin de relingen te gebruiken als balken, waarbij het gestrekt en aan zijn uiteinden gelast metaal mee borg staat voor de stabiliteit. Teneinde op het gelijkvloers een open zicht te bewaren, werd de metalen trap met twee UAP 100 aan twee betonnen balken opgehangen die in de uitkraging van de toren werden verankerd.</p>
Tekst: <p>Deze gelijkvloerse studio van 35 m², die aan de achterkant ligt van een beleggingspand uit 1958, werd door de architecten gerenoveerd, met als resultaat een intimistische ruimte met veel daglicht. De slaaphoek verdeelt het volume door aan het grondplan de vorm van een kruis mee te geven. Met sobere middelen wordt de stadstuin verbonden met het project waardoor meer ruimte wordt gecreëerd en het een plek wordt om de natuur op zich te laten inwerken. Een grote glaspartij met slanke stalen profielen verwijst naar de architectuur van de jaren 50. Het uitzicht dat ze biedt op de onverstoorbare beuken, nog versterkt door een trapstructuur in zelfpatinerend staal, doet denken aan de aquarellen van de Belgische symbolist Léon Spilliaert (1881-1946).</p>
Tekst: <p>Voor Cavoe-Tagoe, een stijllabo voor mannen en modespeciaalzaak diende een stijlvol en tijdloos referentiekader gecreëerd te worden. De ontwerper koos voor een organische vormentaal die door het specifiek materiaalgebruik - elektrolytisch hoogglans gepolijste inox in combinatie met de inox geborstelde werkvlakken - een zeer krachtige aanwezigheid in de ruimte krijgt. Het blinkend volume werd voorzien van tal van technische functies. Het blinkende en glanzende roestvast stalen gevaarte van 6 m lang, goed voor een halve ton, heeft zijn plaats in de shop opgeëist, maar doet dit op een ingetogen manier, als statement van gebalde mannelijke kracht. De keuze voor staal was hier vanzelfsprekend: het biedt de mogelijkheid om met een bijzonder beperkte dikte, een grote stijfheid te bekomen. Bovendien laat het diverse afwijkingen en vormgevingen toe.</p>
